Yararlarını ve bir kişinin neden bir tane isteyebileceğini anlıyorum. Ama benim için son çare, sadece hava koşulları açık hava egzersizini güvensiz hale getirdiğinde kullanılacak. Yıllar boyunca pek çok kez denedim ama koşu bandında koşmak çok sıkıcı. Manzaralı koşular, inanılmaz mühendislik veya çeşitli akış uygulamaları içeren yüksek teknoloji ürünü bir koşu bandı olması farketmez – yardım edemem ama kendimi tekerlek üzerinde bir hamster gibi hissediyorum. Bu yüzden, demo seviyesinde oynamaktan zevk aldığım herkes kadar şok oldum. Lanebreak Peloton Sırtında.
Lanebreak bugün Peloton koşu bantlarında yayılmaya başlıyor, ancak oyunun kendisi yeni değil. Peloton’un geçen yıl bisikletleri için piyasaya sürdüğü bir uygulama içi video oyunu. Döndürme sınıflarını, ritim oyun mekaniğini, En İyi 40 parçayı ve Tron ışık döngüsü titreşimleri.
Mekaniği bisiklet sürmek yerine yürümek ve koşmak için uyarlanmış olsa da Tread versiyonu benzer bir hisse sahiptir. Örneğin, orijinal Lanebreak oyun, kullanıcıları direnç düğmesini çevirerek sanal şeritler arasında geçiş yapmaya teşvik etti sol ve sağ. Bir seviye boyunca, oyuncular şerit değiştirerek, daha hızlı pedal çevirerek veya parkurun belirli bölümlerinde bir kadans aralığında kalarak puan toplamak için görsel ipuçları aldı. Direnç topuzu yerine Tread versiyonu, kullanıcıların eğim tekerleğini kaydırarak şeritler arasında geçiş yapmasını sağlar.
Peloton’un baş mühendisi Benoit Dion, “Hem eğimi hem de hızı kullanarak şerit değiştirmeyi test ettik ve eğim çok daha iyi hissettirdi” diyor. Lanebreak.
Dion’a göre, şirket başlangıçta Lanebreak hiçbir şeyi değiştirmeden Bisikletten. Ancak, bu şekilde bırakmanın mantıklı olmadığı ortaya çıktı. Örneğin, görsel bir engeli “kırmak” için daha hızlı pedal çevirerek “şarj ettiğiniz” bisiklet versiyonundan bir oyun tamircisi olan kırıcılar, koşmaya gerçekten iyi bir şekilde dönüşmedi. Ayrıca, Bisiklet antrenmanlarından gelen kadansa dayalı “akışların” yürüme ve koşmaya daha iyi uyacak şekilde uyarlanmış başka bir tamirci olduğunu da belirtti. Bunun yerine, Tread versiyonu yokuşlara ve hız aralıklarına odaklanır.
Lanebreak Tread, eğimi ekranda gördüğünüz sanal tepelere uyacak şekilde otomatik olarak ayarladığında, uygun bir şekilde adlandırılan “Tepe Moments” aracılığıyla tepeleri simüle eder. Hız aralıkları, belirli bir süre boyunca yüksek hızda koşmanızı / yürümenizi söyleyen ve mor bir iz ile temsil edilen Hız Aralıkları olarak adlandırılır.
Beş yoğunluk seviyesi arasından seçim yapabilirsiniz – Hafif (15 dakikalık mil ortalama hızı), Orta (12 dakikalık tempo), Sert (10 dakikalık tempo), Zorlu (8:30 dakikalık tempo) ve Aşırı (7:30) -min hız). Seviyeler ayrıca beş ila 30 dakika arasında sürer ve farklı müzik türlerini kapsar.
Mekaniği anlamak yeterince kolaydı, ancak kontrollerde ustalaşmak bir saniye sürüyor. Bisikletin direnç düğmesi biraz daha sezgisel çünkü oyun avatarınız düğmeyle aynı yönde hareket ediyor. Tread’in eğim tekerleği yukarı ve aşağı kayar, sola veya sağa değil. Dikkatli olmazsanız, şeritleri yanlış yönde değiştirebilir veya geçmekte olduğunuz şerit sayısını tamamen aşabilirsiniz. Sonunda anlayacaksınız, ancak daha zorlu seviyelere geçmeden önce kontrolleri daha düşük hızlarda öğrenmenizi tavsiye ederim. Geçiş hızı çok daha sezgiseldir ve önerilen aralıklar, aralıklardan önce ayarlamak için bol miktarda süre ile net bir şekilde görüntülenir.
Tüm bunlar bir yana, nasıl olduğuyla ilgili bir şey var Lanebreak aralıkları görselleştirir ve koşu bandının çalışmasını sağlayan antrenmanları oyunlaştırır Daha kolay. Ve bunu, dışarıda aralıksız üç saat koşabilen ama normalde koşu bandında ancak 20 dakika dayanabilen biri olarak söylüyorum.
20 dakikalık Lanebreak Ancak seviye, zar zor 10 dakika gibi geldi. (Yine de 30 dakikalık bir antrenmanmış gibi terledim.) Bir noktada, sanal bir yokuşta yüzde 5’lik bir eğimle saatte 9 km hızla koştuğumu fark ettiğimde gerçekten şaşırdım. Koşu bandında bunu asla kendi isteğimle yapmam. Geçen yıl koşu bandını incelediğimde çok sayıda Peloton Tread dersi aldığım için biliyorum.
Ve dersleri, sadece Tread üzerinde koşmaktan daha motive edici bulsam da, hiçbir eğitmen beni unutmak bir tepe aralığında güçlükle ilerliyordum. Gözlerim her zaman aralık geri sayımına sabitlenmiş, eğimi kutsanmış bir şekilde indirene kadar bekliyordu. (Bu, 30 saniyeyi beş dakika gibi hissettirmenin kesin bir yoludur.) LanebreakYapabileceğim için sayılara daha az odaklandım Görmek bulunduğum tepe ve yokuş aşağı inmenin keyfini çıkarmadan önce ne kadar kaldığım. Zamandan bağımsız olarak ilerlediğimi görebiliyordum. Bu ustaca, psikolojik bir el çabukluğu – ama işe yarıyor! Gerçekten işe yarıyor!
Peloton’un müzikten sorumlu kıdemli başkan yardımcısı ve içerikten sorumlu başkanı Gwen Riley, “Neyin yaklaşmakta olduğunu gördüğünüz ve oraya ulaşmak için zorlamaya hazır olduğunuz için teşvik ediliyorsunuz” diyor. Riley, bir eğitmenin size göz ardı etmekte özgür olduğunuz bir hız ve eğim aralığı verebileceği sınıfların aksine, oyunlaştırılmış antrenmanların anında sonuç verdiğini belirtiyor.
“Daha yüksek bir eğime ulaşmayı ve ardından bu ödülü alabilmeyi teşvik ediyor. Puanlarınızı aldınız ve şimdi parkurun başka bir bölümüne geri dönüyorsunuz.”
Bu deneyim bana yakın zamanda aldığım sürükleyici bir Les Mills bisiklet dersini hatırlattı. Normal spin sınıflarının aksine, Les Mills’ Yolculuk karışımı gibi görünen fütüristik manzaralar arasında pedal çevirdiğiniz dev bir ekranın önüne koyar. Lanebreak Ve Doğaüstü.
Genel olarak, grup spin derslerinin hayranı değilim. Eğitmenlerin size talim çavuşları gibi havlaması moral bozucu bir şeyken, önünüzdeki iki koltuklu Instagram modeli görünürde en ufak bir ter lekesi olmadan sizi pedal çeviriyor. Ancak bir grup antrenmanını sürükleyici bir formatta, bisiklet sürüyormuşsunuz gibi yapmak birlikte oyunlaştırılmış bir manzara üzerinde, tüm deneyimi – söylemeye cüret ediyorum – eğlenceli hale getirdi. Bunu tek seferlik bir şansa bağladım, ama denedikten sonra Lanebreak Sırtta, farklı düşünmeye başlıyorum.
Bana göre “sürükleyici fitness”, terli Oculus kulaklıklarının ve kollarımı beceriksizce sallamanın görüntülerini çağrıştırıyor. Sabre yendi veya Doğaüstü. VR kondisyonunu birkaç kez denediğimde eğlenceliydi, ancak her zaman bir antrenmandan çok bir oyun gibi hissettirdi (ki bu olumlu olabilir!). Ritme dayalı bir oyunu “normal” spor salonu ekipmanına mı yapıştırıyorsunuz? Bu, birçok yönden hareketinizi sınırlayan bir kulaklığa olan ihtiyacı ortadan kaldırır. Tanıdık bir spora doğal olarak uygun olan eğlenceli mekanik ve görselleri birleştirmek mi? Bu, teknoloji, oyun ve zindeliği harmanlamanın daha organik bir yolu gibi geliyor.
İlk kez, sürükleyici zindeliğin gerçek dünyaya sığabileceği yeri kafamda canlandırabiliyorum.
Tek serseri, Peloton’un Lanebreak ve Les Mills’in Yolculuk pahalı ekipman ve/veya üyelik gerektirir. Sırf bu oyunu oynayabilmek için Tread’e 3.000 dolardan fazla vermeyeceğim ve yerel Les Mills spor salonuma katılmak üzere değilim. Ve ben eğlenirken Lanebreak Ve Yolculuk, bunun gibi sürükleyici fitness deneyimleri herkese hitap etmeyecek. İnsanlarla etkileşim kurabileceğiniz grup derslerini tercih eden tonlarca insan tanıyorum. Diğerleri eğitmenleri bir oyundan daha motive edici bulabilir. Ne olursa olsun, parçaların nasıl olduğunu görmek zor değil. Lanebreak bir grup ortamında veya hatta normal bir sınıfta çalışabilir.
Şimdilik, Peloton inşa etmeye devam ediyor Lanebreak‘nin Sırt kataloğu. Dion, yeni seviyelerin ne sıklıkta yayınlanacağını söylemedi, ancak bunun Bikes’teki sürümlere benzer olacağını kaydetti. Olduğu gibi, belirlenmiş bir kadans yoktur, ancak güvenilir bir şekilde düzenli güncellemeler bekleyebilirsiniz. Riley ayrıca Peloton’un üye geri bildirimlerini arayacağını ve aynı zamanda Peloton’ın uzantılarını oluşturacağını da belirtti. Sanatçı Serisi. Bir Peloton eğitmeninin bana yokuşu çıkmamı söylediği ve aralığı daha iyi görselleştirmek için sanal bir tepe görmeyi tercih edebileceğim bir gün olup olmayacağını sorduğumda ikisi de karşı çıktı.
Buna rağmen, ilk kez, sürükleyici zindeliğin gerçek dünyaya sığabileceği bir yere kafamı çevirebiliyorum – ve gördüklerimi seviyorum.