On yılın en riskli asteroitinin yükselişi ve düşüşü

“2022 AE1” olarak adlandırılan bir asteroidin ilk gözlemleri, 4 Temmuz 2023’te potansiyel bir Dünya etkisi olduğunu gösterdi – sapma girişiminde bulunmak için yeterli zaman ve çarpması durumunda yerel bir alana gerçek hasar verecek kadar büyük.

Endişe verici bir şekilde, ilk yedi günlük gözlemlere dayanarak çarpma şansının arttığı görüldü, ardından dolunay potansiyel çarpma cihazını gölgede bırakarak “karanlıkta” dramatik bir hafta izledi ve daha fazla gözlemi dışladı. Ay kenara çekilirken gökyüzü karardı ve ESA’nın Dünyaya Yakın Nesne Koordinasyon Merkezi (NEOCC) bir kez daha baktı, ancak çarpma olasılığının çarpıcı biçimde düştüğünü gördü.

O zamandan beri 2022 AE1’in Dünya’yı etkilemeyeceği doğrulandı ve ESA’nın risk listesinden çıkarıldı. Peki, heyecanın arkasındaki hikaye nedir ve bu görünüşte “dolambaçlı” etki riskine nasıl güvenebiliriz?

Hiç böyle bir şey görmedim

ESA’nın NEOCC’sindeki astronom Marco Micheli, “Bu yılın Ocak ayında, on yıldan fazla bir süredir gördüğümüz Palermo ölçeğinde en yüksek sıralamaya sahip bir asteroidin farkına vardık ve -1,5’e ulaştık” diye açıklıyor.

“ESA’daki neredeyse on yılım boyunca hiç bu kadar riskli bir nesne görmemiştim. 2022 AE1’i izlemek ve bu asteroidin çarpmayacağını kesin olarak söylemek için yeterli veriye sahip olana kadar yörüngesini hassaslaştırmak heyecan vericiydi.”

Palermo ölçeği, gezegen savunucuları tarafından, potansiyel çarpma tarihini, çarpacakları enerjiyi ve çarpma olasılığını birleştirerek, Dünya’ya yakın nesnelerden (NEO’lar) gelen etki riskini kategorize etmek ve önceliklendirmek için kullanılır.

Dışarıda kesinlikle Dünya’ya çarpacak olan asteroitler var ama o kadar küçükler ki atmosferimizde yanarken neredeyse algılanamazlar. Diğerleri, muazzam hasar verebilecek, ancak güneşin etrafında tamamen güvenli yörüngelerde seyahat eden dev, yok olma seviyesindeki olay asteroitleri olabilir.

Palermo Ölçeğinde -2’den küçük değerler, olası sonuçları olmayan olayları yansıtır; -2 ile 0 arasındakiler, dikkatli izlemeyi hak eden durumları belirtir ve pozitif değerler genellikle bir miktar endişeyi hak eden durumları gösterir.

Gezegen savunucuları: Her zaman tetikte olun

7 Ocak’ta, keşfinden bir gün sonra, asteroit 2022 AE1, NEOCC’nin asteroit riskini değerlendirmek için araç takımının bir parçasını oluşturan Asteroit Yörünge Belirleme (AstOD) otomatik sistemi tarafından gelecekteki olası bir etki için işaretlendi.

Sistem, her gün dünyanın dört bir yanındaki teleskoplar ve gözlemevleri tarafından sağlanan asteroit gözlem verilerinden yörüngeleri otomatik olarak hesaplar. Ardından, sonuçları hemen NEOCC web portalında yayınlayarak Palermo Ölçeği değerlerini hesaplar.

Daha riskli vakalar (asteroitler Palermo Ölçeğinde -2 veya üstü olarak sınıflandırıldığında), genel sayfada yayınlanmadan önce hesaplamalardan ekstra emin olmak için ilk önce NASA JPL’den alınan analizlerle çapraz referanslandırılır.

“Bu kadar yüksek Palermo ölçeğine sahip olmak çok nadir olduğu için -1.50 dereceli asteroidi duyduğumda ilk başta şaşırdım. Yine de, daha düşük bir seviyede olsa da bu tür bildirimler aldığımız için çok endişelenmedim. yılda bir kez,” diye açıklıyor NEOCC Müdürü Luca Conversi.

“Bu vakalarda adet olduğu üzere, hemen daha fazla gözlem elde etmek için küresel teleskop ağımızı etkinleştirdik ve kısa süre sonra bu asteroidin gördüğümüz diğer hiçbir asteroide benzemediği görüldü.”

ESA’nın gökyüzündeki gözlerine güneş hiç doğmaz…

8 Ocak Cumartesi akşamı Marco “çarpıcı katili” Micheli, daha fazla veri almak için Koordinasyon Merkezi’nin (hava izin verirse) neredeyse sürekli erişime sahip olduğu Calar Alto’daki 80 cm’lik Schmidt teleskopunu ele geçirdi.

ESA’nın “risk listesindeki” asteroitler hakkında güvenli kabul edilebilecekleri şekilde yeterli veri toplamak olan Marco, “Bu işle ofise geri döndüğünüzde Pazartesiye kadar beklemek yok” diye açıklıyor. kaldırıldı.

“Ama bunu seviyorum, bu zorluğun bir parçası. Bu ‘dedektiflik işini’ bu kadar kolaylaştıran şey, her kıtada neredeyse gerçek zamanlı olarak erişebildiğimiz bir teleskop ağımızın olması. Bu aslında ESA’nın benzersiz bir yeteneği. bu da ağımızın herhangi bir yerinde asteroid gözlemleri yapmak için gerekli olan her zaman gece olduğu anlamına gelir.”

ESA, büyük kayanın çarpma şansında endişe verici bir artışı doğrulayan NASA JPL ile sonuçları doğrulayarak asteroidi izlemeye devam etti. Ne yazık ki, çarpma olasılığı doruğa çıktıkça gözlemler imkansız hale geldi.

…ay yoluna çıkana kadar

12-19 Ocak arasındaki gergin bir hafta boyunca, 2022 AE1, ay loş potansiyel çarpma cihazını gölgede bıraktığı için görülemedi. Bunun üzerine, asteroit mevcut yörüngesinde daha da uzaklaşıyor ve aynı zamanda daha da sönüyordu.

Marco, “Sadece beklemek zorunda kaldık” diyor.

Bir diğeri tozu ısırır

Ay yeterince loş olduğunda, NEOCC ekibi Schmidt teleskopunu 2022 AE1’in olması beklenen yere doğrulttu. Tek bir gözlemle risk seviyesi düştü – sıfıra yaklaşıyor – ve bununla birlikte ekip devam etti.

Gözlem dönemi boyunca 2022 AE1’in yörüngesini hesaplayan NEOCC’de Dünya’ya yakın nesne dinamiği uzmanı Laura Faggioli, “Veriler açıktı, NASA’daki meslektaşlarımız tarafından ertesi sabah doğrulandı – asteroit 2022 AE1 hiçbir etki riski taşımamaktadır” diye açıklıyor.

“2022 AE1’in yolu belirsiz kalsaydı, elimizdeki en büyük teleskoplarla onu izlemeye devam etmek için mümkün olan her yolu kullanırdık. Risk listemizden çıkarıldığı için artık onu takip etmemize gerek yoktu – bir sonrakine geçme zamanı “

Bazı keskin gözlemciler asteroiti izlemeye devam etmiş ve ESA’nın sonuçlarını doğrulamış olsa da, artık biliyoruz ki, 2023 yılının Temmuz ayının başlarında, asteroit 2022 AE1 yaklaşık on milyon kilometre (+/- bir milyon km) – daha fazla ayın 20 katından daha uzak.

Asteroitler, güvenli oldukları kanıtlanmadan önce genellikle riskli görünürler.

Bir asteroide saplanıp onun yolunu, gelecekteki konumunu ve Dünya’ya çarpma olasılığını hesaplamak hakkında komik bir şey – ilk gözlemler sırasında genellikle riskli görünecek, daha riskli hale gelecek ve sonra aniden tamamen güvenli hale gelecektir.

Kesin bir çarpışma rotasında olan bir asteroit durumunda, risk %100’e ulaşana kadar artmaya devam edecektir. Neyse ki, çoğu durumda, çarpma riski hızla sıfıra inmeden önce nihayetinde düzleşir – ama neden? Bu, sonuçlarımızın belirsiz olduğunu mu gösteriyor? Asteroit 2022 AE1’in güvenli olduğundan gerçekten emin olabilir miyiz?

Bir asteroitin ilk gözlemi, gökyüzündeki “sadece” tek bir ışık noktasıdır. Bu noktada, ne olduğu veya nereye gittiği belli değil. Hareket halindeki bir nesneyi ortaya çıkarmak için ikinci bir gözlem gereklidir, bir yörünge belirlemek için en az üç gözlem gereklidir – asteroidimizin ne kadar hızlı gittiği ve nereye gittiği. Daha ileri gözlemler yörüngeyi biraz daha iyileştirir, nereye gitmeyeceğinden emin olana kadar belirsizlikleri azaltır: öncelikle Dünya’ya.

Çoğu zaman olduğu gibi, daha fazla gözlem nedeniyle risk koridoru küçülürken bile Dünya ile örtüşme devam ediyor ve bu nedenle risk artıyor gibi görünüyor.

Çoğu zaman, tehlike bölgesi daraldıkça, küçük potansiyel koridor Dünya’dan uzaklaşır ve risk aniden düşer. Bir asteroidin yolu hakkında bazı belirsizlikler devam etse bile, bunun bir risk oluşturmadığından emin olabiliriz.

ESA’nın Gezegen Savunma Ofisi ve Dünya’ya Yakın Nesne Koordinasyon Merkezi, artık bir asteroidin riskinin düşmemesi ve bir Dünya etkisinin muhtemel göründüğünden emin olmak için uluslararası toplumla birlikte çalışarak, tehdit oluşturabilecek bir sonraki uzay kayalarına odaklanıyor. hazırız.