Hoş geldin! Bu sütun, kaçırmış olabileceğiniz harika oyunları bulmanıza yardımcı olmak amacıyla Tom’s Guide ekibinin üyelerinin şu anda oynadıkları ve keyif aldıkları şeyleri paylaştığı bir dizinin parçasıdır. Hi-Fi Rush hakkında konuştuğumuz önceki yazımıza göz atmayı unutmayın.
Dragon Ball Z: Kakarot, Akira Toriyama’nın sevilen dizisini okuyarak veya izleyerek büyümemiş biri için kesinlikle anlaşılmaz görünüyor olmalı. Bu onlarca karakter kim? Neden herkes uçabilir? Yeşil adam kim? Sence bu adamlar ne kadar saç jölesi kullanıyor? Oyunu, sağlam bir aksiyon/RPG havasında genel bir izleyici kitlesine iyi niyetle tavsiye edemem. Bu özel hikayeyi daha önce binlerce kez duyduklarını ve “yüksek oktanlı dövüş sanatları savaşları” ile “bitmek bilmeyen ara sahneler” oranının uygun olmadığını düşünürsek, DBZ hayranlarının buna bayılacağına söz bile veremem.
Yine de, son iki haftadır sürekli olarak oynamak istediğim ve artmakta olan tek oyun bu.
Ekim ayından beri harika oyunlardan başka bir şey oynamamış gibi hissediyorum. Mario + Rabbids: Sparks of Hope harikaydı. Bayonetta 3 harikaydı. God of War: Ragnarok harikaydı. Marvel’ın Midnight Suns’ı harikaydı. Sonunda geçen ay oynamaya başladığım Cyberpunk 2077 özellikle harikaydı. Beş aylık harika oyunlardan sonra, harika oyunların yorucu olduğu konusunda talihsiz bir sonuca vardım. Ve harika oyun başarılı olamayınca oldukça iyi olan oyun öne çıkıyor.
ejderhayı salla
Dragon Ball Z: Kakarot incelememizi okumadıysanız, işte kısa versiyonu: DBZ’nin orijinal manga/anime serisinden tüm hikayeyi oynadığınız yarı açık dünya aksiyon/RPG’dir. Büyük seviyelerde uçarken, gerçek zamanlı savaşlarda düşmanlarla savaşırken, tonlarca kaynak toplarken, istatistik artırıcı yemekler pişirirken, yan görevleri tamamlarken, yan karakterlerle sohbet ederken, serinin kahramanı Goku’yu ve bir avuç başka karakteri kontrol ediyorsunuz. falan filan Zaten DBZ oyunlarına doyduysanız, bu fikrinizi değiştirmeyecek. Ancak sağlam bir dövüş ve karakter özelleştirmesi var ve animenin yalnızca ima ettiği bazı yerleri tamamen keşfetmek oldukça eğlenceli.
Oyun 2019’da piyasaya çıktı ve kısa bir süre önce PS5 ve Xbox Series X için güncel nesil bir güncelleme aldı. Bu nedenle, öncekinden daha iyi grafiklere, daha akıcı kare hızlarına ve daha hızlı yükleme sürelerine sahip. Güncelleme yaması Kakarot’a yeniden ilgi uyandırdığında, oyuna tam bir inceleme vermenin zamanının geldiğini düşündüm ve yazmayı bitirir bitirmez onu basitçe bırakmayı bekledim.
Ancak, çoğu zaman olduğu gibi, gerçek hayat planlarıma zarar verdi. Kanlı ayrıntılara girmeden, şu anda iki farklı ameliyattan iyileşiyorum ve iyileşen herhangi bir hastanın da onaylayabileceği gibi, %100 hissetmemek zihinsel durumunuz üzerinde yavaş ve düzenli bir etki yaratıyor. Birden içimden harika bir maceraya dalmak ya da karmaşık bir oyun sisteminde ustalaşmak gelmedi. Bunu itiraf etmekten gurur duymasam da, yol boyunca pek çok parlak renk ve gösterişli efektle tanıdık bir hikayede yolumu daha çok düğmeler gibi hissettim. Benim açımdan minimum çabadan sonra bir grup sayının yükseldiğini ve ara sahneler çok uzun sürmeye başladığında bölgelerin ayrıldığını görmek istedim.
Kısacası, oldukça iyi bir oyun istedim. Dragon Ball Z: Kakarot tam olarak budur.
Oldukça iyi bir oyunun savunmasında
2018’de kendimi bir arkadaşımla hangi oyunları oynadığımız hakkında konuşurken buldum. Bu yılın sonlarıydı, bu yüzden aralarından seçim yapabileceğimiz bir sürü harika başlık vardı. God of War oynuyor muydum? Veya Dead Redemption 2’yi Okuyun? Yoksa Örümcek Adam mı? Yoksa Assassin’s Creed Odyssey mi? Yoksa Tomb Raider’ın Gölgesi mi?
Hayır, mahcup bir şekilde cevap verdim; Öncelikle hayran hizmeti amacıyla var olan başka bir hafif aksiyon/RPG olan Dragon Ball Xenoverse oynuyordum. O zamanlar mevcut olan en iyi oyun değildi; kahretsin, en iyi Dragon Ball oyunu bile değildi.
Oldukça iyi bir oyun seçtiğimi ve bunların genellikle en iyi oyun türleri olduğunu söyledi.
Oldukça iyi oyunların, yaşanacak herhangi bir beklentiye sahip olmadığını savundu. Eleştirel söylemin büyük bir parçası değiller ve hayranlar, gerçek şaheserler mi yoksa abartılmış modası geçmiş şeyler mi oldukları konusunda sonsuza kadar tartışmıyorlar. Hiç kimse onları anlamsız bir konsol savaşını haklı çıkarmak için kullanmaz. Kontrolör elinizdeyken onlar hakkında derinlemesine düşünmenize gerek yok. Bunlar, pizzanın video oyunu eşdeğeridir: zevkinize hiçbir şekilde meydan okumayan ama aynı zamanda sizi neredeyse hiç hayal kırıklığına uğratmayan iyi, tatmin edici yemekler.
Harika bir oyunun evrensel bir tanımı olmadığı gibi, oldukça iyi bir oyunun da evrensel bir tanımı yoktur. Ama bence çoğu insan bir tanesini gördüğünde tanıyacak. Bunlar, daha iyi bir terim olmadığı için, tek görevleri onları oynarken sizi eğlendirmek olan “video oyunu benzeri” video oyunlarıdır. Age of Empires IV harika bir oyun; SpellForce III oldukça iyi bir oyundur. Elden Ring harika bir oyundur; Mad Max oldukça iyi bir oyundur. The Legend of Zelda: Breath of the Wild harika bir oyun; Hyrule Warriors: Age of Calamity oldukça iyi bir oyundur.
Dragon Ball Z: Kakarot benim kültürel ufkumu genişletmiyor, hassasiyetlerimi sorgulamıyor ya da bana daha önce hiçbir video oyununda görmediğim bir şey göstermiyor. Ama gerçek hayat beni üzdüğünde yüzüme bir gülümseme koyuyor. Oyunun tıbbi olduğunu söylemek muhtemelen çok büyük bir yanılsamadır. Ama daha derin, daha ağır bir oyun beni muhtemelen daha dalgın ve içe dönük hissettirecekken bu moralimi yükseltti.
Her öğün pizza yiyemeyeceğiniz gibi, oldukça iyi oyunlar oynayamazsınız ve başka hiçbir şey yapamazsınız. İster oynanış, ister hikaye veya yapı açısından olsun, bazı oyunlar bize meydan okumalı. Ancak oyun ortamı gelişip olgunlaşsa da Dragon Ball Z: Kakarot gibi oyunlara hâlâ yer olduğu için memnunum. Ve eğer zihinsel bir toparlanmaya ihtiyacın varsa, bundan da memnun olabilirsin.