Atari oyunlarını seviyorum. Bir sahil kasabasına inmek ve yüksek sesli ve iğrenç klasikleri hoparlörleri tam olarak dinlemek gibisi yoktur. Bazıları için herkesin yıllarca kötüye kullandığı makinelerde oynamak cehennem olabilir ama benim için bunlar benim çocukluğum. Yaklaşık beş yıl önce, bu atari salonu klasiklerini oyun bilgisayarıma getirmek gibi yüce bir hedefim vardı, ancak bunu ancak kabaca istendiği gibi oynayabilseydim.
Raylı FPS oyunları için hafif bir silaha ihtiyacım var; yarış oyunları için bir tekerlek; ve dövüş oyunları için bir atari çubuğu. Projenin çok başında, cihazları kurmak istediğim üç klasik arcade oyunum vardı. Bunlar Street Fighter III: Third Strike, Sega Rally Championship ve The House of the Dead serilerinin tamamıydı. Ancak, kapsamım şimdi diğer oyun Zaman Krizi ile dörde genişledi. Asıl zorluk, orijinal atari oyunlarına öykünmeye başvurmadan önce oyun bilgisayarımda çalışacak şekilde yapılmış resmi bağlantı noktalarını kullanmak veya klasik oyunların resmi olarak yeniden yayınlanan sürümlerini kullanmak istememdi.
İlk satın alma işlemim yıllar önceydi ve Razer Panthera çarşı çubuğuydu. Ödünç alma birimleri aracılığıyla çarşı çubuklarını aylar öncesinden denemek için çok zaman harcayacak kadar şanslıydım, ama bu benim takıldığım şeydi. Dört cihaz arasında kurulumu en basit cihaz, çünkü her şey tak ve çalıştır özelliğinde ve hatta orada kullanmak istersem PlayStation 3 uyumluluğunu etkinleştiren bir anahtar bile var.
Bu dövüş çubuğunun en önemli satış noktası, düğmeleri kırarsam veya çubuğu çok sert çekersem, kırılan parçaları açıp sağlanan araçları kullanarak bunları stok Sanwa parçalarıyla değiştirerek onarabilmemdi. Şimdiye kadar hiçbirini değiştirmem gerekmedi, ama ne yazık ki, bu dövüş çubuğu o zamandan beri üretilmiyor. Web sitesindeki birkaç sayfa dışında halefi Razer Panthera Evo’dan da bahsedildiğini görmüyorum. Dövüş çubuğu tavsiyemi isterseniz, Nacon Daija ve Mad Catz Ego benzer yüksek kaliteli Sanwa parçaları kullanır ve kırılan parçaları değiştirmek biraz daha zor olsa bile oyun bilgisayarlarında iyi çalışır.
Bu dövüş çubuğuyla ilgili yaşadığım tek sorun, çoğu oyunun oyun içi simgeleri manuel olarak değiştirme seçeneği içermemesi. Capcom, kredisine göre, yakın zamanda bunu Monster Hunter Rise gibi oyunlarla yapmaya başladı, ancak retro dövüş koleksiyonları için değil. Bir Xbox denetleyicisindeki X düğmesinin PlayStation tabanlı bir altlıktaki kare düğme olduğunu hatırlamak biraz öğrenme eğrisi. Mortal Kombat 11’in menülerinde gezinirken Xbox düğmelerini kendime hatırlatmak için kısa bir süre post-it’e başvurdum. Ancak, Street Fighter 30th Anniversary Collection aracılığıyla resmi olarak mevcut olduğu için, ilk temel hedef oyunum Street Fighter III: Third Strike’ı kısa sürede tamamlayacağım. Atari çubuğu burada ve daha modern oyunlarla en az sorunla çalışır.
En büyük mücadelelerim hafif silahlarla geliyor. Son birkaç yıla kadar bunları LCD veya OLED ekranlarda çalıştırmak imkansızdı. Sinden Hafif Silah piyasaya çıktığında her şey değişti. Tabancanın iki çeşidi vardır – temel model için 105 ABD Doları / 90 GBP ve geri tepme özelliğini istiyorsanız 160 ABD Doları / 140 GBP. Hafif Silah oyunlarının hayranı olarak, bir an önce birini desteklemek istedim, bu yüzden geri tepmesiz silahı seçtim. Hem web kamerası beslemesi olarak hem de fareyi taklit etmek için cihazın sonunda bir kamera kullanır, bu nedenle aktif olduğunda imleç ekranı izleyecektir ve açıkçası bu bir mucizedir. Tabanca, tamamen özelleştirilebilir düğmeler ve kayıpsız bağlantı için kablolu bir USB ile iyi bir yapı kalitesine sahiptir.
Kurulumum iki LCD ekran ve bunların üstünde iki kare benzeri dekoratif sanat eseri içerdiğinden, hafif tabancayı doğru şekilde çalıştırmakta ara sıra sorun yaşıyorum. Silahın kafası karışıyor, bazen bu resimlerin daha fazla ekran olduğunu düşünüyorum, bu yüzden onları Hafif Silah kamerasını şaşırtmayacak şekilde açılandırmam gerekiyor. Ek olarak, ayarlar menüsü biraz karmaşıktır ve kalibrasyon sorunlarını gidermek için harici kaynaklardan birkaç YouTube videosu izlemek gerekir. Ancak, ekranın çevresine beyaz bir kenarlık uygulayarak, çok geçmeden sanki atari salonlarındaymışım gibi ekranıma bakıyorum.
Beraberindeki Sinden Arcade Pedal, birim için Sinden’e çok teşekkürler, ayrı olarak geldi. Bir set için 250 ABD Doları / 200 GBP veya iki set için 475 ABD Doları / 380 GBP tutarındadır. Temel olarak, bu pedallar klavyedeki tek tuşa basmayı taklit eder. Bu tıknaz pedal, özellikle Time Crisis’in arcade sürümlerini MAME gibi öykünücüler aracılığıyla çalıştırırken kolayca kurulabilir. Sadece erken Time Crisis oyunlarını önemsediğim için bir tanesi benim için yeterli, ancak gelecekteki taksitleri tek oyunculu olarak oynamak istiyorsanız iki pedal gerekiyor. En azından, eski okul çarşı hissini gerçekten taklit ediyorsa lüks bir satın alma olarak daha haklı ve kendim denedim, geri dönemedim.
Sinden Light Gun, House of the Dead Remake ile iyi oynamak için umduğumdan biraz daha fazla iş gerektiriyor. Bununla birlikte, orijinal atari salonu House of the Dead, kullanışlı olan Sega Model 2 atari oyunu öykünücüsünü kullanarak iyi çalışıyor, çünkü buna tekerlekle çalışan oyunlar için ihtiyacım olacak. İkinci ve üçüncü oyunların bilgisayar bağlantı noktaları da Archive.org’da kolayca bulunabilir ve Sinden Light Gun ile kurulumu biraz zahmetli hale getirir, ancak House of the Dead 2’yi ekranları değiştirmeye zorlamak için özel bir program yüklemem gerekti. Silah PS3 ile çalışmadığından ve hem House of the Dead 4 hem de Scarlet Dawn PC’de bulunmadığından, bu cephede şansım kalmadı.
Son olarak, en son eklenen Thrustmaster T128’den bahsedelim. Bu tekerlek, yaklaşık 200 ABD Doları / 170 GBP civarında perakende satış yapan orta sınıf bir seçenektir ve hem PlayStation hem de Xbox düğme çeşitleriyle gelir. Thrustmaster’ın Xbox tarafından yapılandırılmış Thrustmaster T128’imi nazikçe sağladığını belirtmeliyim. İlk tekerlek çevre birimim olarak, cihaz çoğunlukla kurulumu basit, ancak ayak pedalı kablosunun kabloları yönetmeme ve cihazın ayaklarıma ulaşmasını sağlamama yardımcı olması için yaklaşık bir metre daha uzun olmasını diliyorum.
Vites değiştirme, bakış açılarını değiştirme veya ihtiyacım olan başka herhangi bir şey için eşleştirebildiğim tonlarca düğmeyle tekerlek yapım kalitesi olağanüstü. Manuel vites değiştirme ile gelmiyor, bunun yerine sallanan kanatçıkları tercih ediyor, ancak bu çoğu atari yarışçısına uyuyor. Kanatçıkları sadece birinci ve ikinci vites olarak eşleyebilirim, yakındaki kırmızı düğmeler ise üçüncü ve dördüncü vites olabilir. Forza Horizon 5 gibi daha modern oyunlar için, başlangıçta amaçlandığı gibi her iki kanatçıkla vitesler arasında geçiş yapabilirim. Direksiyondan gelen kuvvet geri bildirimi, özellikle Forza Horizon 5’te çakıl üzerinde sürerken, suya dalmaya yardımcı olur. Sega Rally gibi oyunları taklit ederken bile, orijinal atari makinelerinin nasıl çalıştığını simüle etmek için biraz heyecan verir. O kadar iyi yapılmış ki, onu virajlara atma, direksiyonu hızla döndürme ve çaresizce yolda kalmaya çalışma konusunda kendime güvenim vardı.
Kelepçenin nasıl çalıştığına dair hiçbir fikrim olmadığı için tekerleği masama nasıl sabitleyeceğimi öğrenirken kılavuza başvurmak zorunda kaldım, ancak talimatları iyi yazılmış. Öne çıkan tek sorunum, ayak pedalının sabit durmaması. Kesinlikle dayanıklı, ama sanki bir buz pateni pistinde oynamaya çalışıyormuşum gibi ince halımın etrafında kayıyor. Parke bir zemine sahip olsaydım bunun daha kötü olacağını düşünürdüm. Dört köşesinin her birinde kauçuk tabanlar var ama bence pek bir işe yaramıyorlar.
Orijinal Sega Rally’nin bir PC kopyasını bulmaya geldiğimde şanslıydım. Windows 10’da iyi çalışan Sega Saturn sürümüyle neredeyse aynı. Ancak, artık var olmayan antika cihazları aradığı için bağlantı noktasının tekerlekle çalışmasını sağlayamadım. Bunun yerine, mermiyi ısırmayı ve orijinal House of the Dead’i oynamak için kullandığım aynı özel Sega Model 2 emülatörü için indirmeyi seçiyorum. Kontrol girişleri oyuna özel olduğundan, direksiyon benim Sinden Hafif Silah ayarlarıma müdahale etmeden anında uyumlu hale geliyor. Ancak, yapılandırma menüsündeyken pedallara basarken Val numarasının yukarı ve aşağı gidişine bakarak oyunu oynamadan test edebileceğimi fark etmem utanç verici derecede uzun sürdü.
Tabii ki, tam bir arcade dönüşüm arayışım tamamlanmadı. Hala bir sonraki hedefim Star Wars Trilogy oyun salonunu (Darth Vader ile bir ışın kılıcı düellosunda dövüşmek için bir uçuş çubuğu kullandığınız) çalıştıran uygun bir uçuş çubuğunun olacağını düşünüyorum, ancak bu oldukça uzun bir zaman uzakta. Şimdilik, bu retro oyunları amaçlandığı gibi çevre birimleri kullanarak oynayabildiğim için mutluyum ve maliyeti bir yana, büyük ölçüde acısız bir yolculuk oldu. Oyun salonlarının ihtişamlı günlerini canlandırmak için daha iyi bir zaman olamaz ve iyi yapılmış çevre birimlerinin biraz yardımıyla, bir servete mal olması veya çok fazla değerli yaşam alanı kaplaması gerekmez.