Katkıda bulunanlar: ESA/Hubble ve NASA, L. Kelsey
Hubble Teleskobu tarafından yakalanan NGC 4753, karmaşık toz yapılarını ve karanlık madde halesini ortaya çıkarıyor. Bu galaksi, galaktik oluşumu incelemek ve kozmik mesafeleri ölçmek için çok önemli bir alan görevi görüyor.
Yeni bir görselde öne çıkanlar NASA/ESA Hubble uzay teleskobu NGC 4753, neredeyse yandan görülen bir merceksi gökadadır. Bu galaksiler eliptik şekilleri ve belli belirsiz tanımlanmış sarmal kolları ile karakterize edilir.
Hubble’ın En Keskin Görüntüsü
Bu görüntü, nesnenin bugüne kadarki en keskin görüntüsü olup, Hubble’ın inanılmaz çözme gücünü ve karmaşık toz yapılarını ortaya çıkarma yeteneğini sergiliyor. NGC 4753, Dünya’dan yaklaşık 60 milyon ışıkyılı uzaklıkta, Başak takımyıldızı yönünde yer alır ve ilk kez gökbilimci William Herschel tarafından 1784 yılında keşfedilmiştir. Yaklaşık 100 gökadadan oluşan Başak II Bulutu içindeki NGC 4753 gökada Grubu’nun bir üyesidir. galaksi kümeleri.
Bu galaksinin yaklaşık 1,3 milyar yıl önce yakındaki bir cüce galaksiyle galaktik birleşmenin sonucu olduğuna inanılıyor. NGC 4753’ün çekirdeği etrafındaki belirgin toz şeritlerinin bu birleşme olayı sonucu oluştuğuna inanılıyor.
Karanlık Maddenin Rolü
Artık galaksideki kütlenin çoğunun, hafifçe düzleşmiş küresel bir karanlık madde halesinde yattığına inanılıyor. Karanlık madde, şu anda doğrudan gözlemlenemeyen bir madde biçimidir ancak Evrendeki tüm maddenin yaklaşık %85’ini oluşturduğu düşünülmektedir. Elektromanyetik alanla etkileşime girmediği ve dolayısıyla ışığı yaymıyor, yansıtmıyor veya kırıyor gibi görünmediği için ‘karanlık’ olarak anılır.
Bu nesne, düşük yoğunluklu ortamı ve karmaşık yapısı göz önüne alındığında, merceksi gökadaların oluşumuna ilişkin farklı teorileri test etmek için bilimsel açıdan da ilgi çekicidir. Ayrıca bu galaksi bilinen iki Tip Ia süpernovaya ev sahipliği yapmıştır. Bu tür süpernovalar son derece önemlidir, çünkü hepsi, eşlik eden yıldızlara sahip olan ve her zaman aynı parlaklıkta (Güneş’ten 5 milyar kat daha parlak) zirve yapan patlayan beyaz cücelerden kaynaklanmaktadır. Bu olayların gerçek parlaklığını bilmek ve bunu görünen parlaklıklarıyla karşılaştırmak, gökbilimcilere Evrendeki mesafeleri ölçmek için eşsiz bir şans verir.