FP Açıklayıcıları13 Mayıs 2022 16:45:27 IST
Gökbilimciler ilk kez galaksimizin merkezindeki süper kütleli kara deliğin veya SMBH’nin bir görüntüsünü yakaladılar. Samanyolu galaksisinin kalbi olarak Yay A* (A-Star olarak telaffuz edilir) olarak bilinen kara deliğin varlığını doğrulayan ilk doğrudan gözlemdir.
Kara delikler ışık yaymaz, ancak görüntü, kara deliğin yerçekimi tarafından bükülen ışık olan parlak bir halka ile çevrili kara deliğin gölgesini gösterir. Gökbilimciler kara deliğin güneşimizden 4 milyon kat daha büyük olduğunu ve kara deliğin altına düştüğünü söyledi. süper kütleli kategori. Peki süper kütleli kara delikler tam olarak nedir?
Bir kara deliğin nasıl görüneceğini hayal eden dijital bir görüntü. Kara delikler ışık yaymazlar ve bu nedenle geleneksel yöntemlerle fotoğraflanamazlar.
Kara delikler 4 temel kategoriye ayrılır: yıldız, orta, süper kütleli ve minyatür.- Bunlardan orta ve minyatür kara delikler yalnızca hipotezi üzerine kurulmuştur.
Yıldızlar hayatlarının sonuna geldiklerinde şişmeye, kütle kaybetmeye ve sonra aniden soğuyarak beyaz cüceler oluşturmaya eğilimlidirler. Büyük bir yıldız tüm yakıtını yakıp kendi üzerine çöktüğünde bir yıldız kara delik oluşur. Bu yıldızlar genellikle Güneşimizden 10-20 kat daha büyüktür.
Yıldız karadelikleri, diğer yıldızların kontrolünü ele geçirerek veya diğer kara deliklerle birleşerek ve süper kütleli bir kara delik haline gelerek büyürler. Temel olarak, bir kara delik birden fazla yıldız veya çok sayıda daha küçük kara delik tükettiğinde. Belirtildiği gibi, bir yıldız kara deliği güneşimizin yaklaşık 10-20 katı bir kütleye sahiptir. Süper kütleli bir kara delik, milyarlarca güneşe eşit kütleye sahip olabilir, bu nedenle Samanyolu’nun merkezinde bulunan oldukça küçüktür.
Süper kütleli bir kara delik için, Sagittarius A* aslında küçüktür. Fotoğrafını çektiğimiz diğer SMBH, Messier 87, 1000 kat daha büyük. Resim Kredisi: Olay Ufku Teleskobu
Genellikle, süper kütleli kara delikler bir galaksinin merkezinde bulunur. Çoğu galaksinin merkezinde en az bir süper kütleli kara delik olduğu varsayılmaktadır. Birden fazla süper kütleli kara delik varsa, muhtemelen birbirlerine çöker ve daha büyük bir süper kütleli karadelik oluştururlar.
Başlangıç boyutları ne olursa olsun, kara delikler yaşamları boyunca büyüyebilirçok yakın sürünen herhangi bir nesneden gaz ve toz fışkırtıyor, bu nedenle belirli bir süper kütleli kara deliğin tam kütlesinin ne olduğunu belirlemek neredeyse imkansız.
İnsanlar en iyi ve en güçlü teleskoplarla bile kara delikleri göremese de bizim yapabileceğimiz şey karadeliğin ışık ışınları üzerindeki etkisini gözlemlemektir. Normal yıldızlar kara delikler tarafından emildiğinde hızlanır ve ısınırlar, x-ışını özellikli uzay teleskopları tarafından tespit edilen x-ışınları yayarlar. Sagittarius A*’yı veya bu konuda başka herhangi bir kara deliği bu şekilde fotoğraflamaya geldik.
Hemen hemen tüm galaksilerin en az bir süper kütleli kara deliğe sahip olması şart koşulduğundan, evrenin hemen bizim köşemizde en az 100 milyar süper kütleli karadeliğin olması şart koşulmuştur. Bu milyarlardan Samanyolu’nun Yay A*’sı dahil sadece ikisini doğrudan görüntüleyebildik.
Sol: Yay A* | Sağda: Messier 87. Var olan 100 Milyar süper kütleli karadelikten, fotoğrafını çekebildiğimiz sadece ikisi bunlar.
İlki, evrenin merkezindeki kara delikti. dev eliptik gökada, Messier 87Kütlesi Yay A*’dan en az 1000 kat daha büyük olan bir SMBH.