Twitter, kullanıcıların platformun gizlilik politikalarına hakim olmalarına yardımcı olmak için tasarlanmış bir oyunu Salı günü tanıttı. Hem neşeli hem de derinden kafa karıştırıcı.
Twitter Veri Dash sizin ve köpeğinizin Data’nın PrivaCity’nin etrafındaki farklı engellerde gezinmesinin hikayesini anlatıyor. Oyun şunları söylüyor: “Onu güvende tutmak için talimatları izleyin ve yol boyunca kendi Twitter deneyiminizi nasıl kontrol edeceğinizi öğrenin.” Oyun, basit bir öncülü (ve bir bomba film müziği). Siz ve güvenilir köpeğiniz, PrivaCity’de kötülerden kaçınarak ve kemikleri toplayarak dört farklı genişleyen bölgede gezinmeniz gerekiyor – oyunun vaat ettiği bir süreç “anlamanıza yardımcı olacak” [Twitter’s] gizlilik politikası biraz daha iyi.”
Olmadı. Oyun, sevimli olduğu kadar, aynı zamanda buggy — oynayan iki Gizmodo muhabiri, oynamaya çalıştığımız seviyelerin farklı bölümlerinde sıkışıp kaldı. Ama bu en kötü kısım değil. Twitter Data Dash ile ilgili temel sorun, bilmiyor gibi görünmesidir. ne-ya da kiminle- her şeyden önce iletişim kurmaya çalışıyor.
İlk seviyeyi başlattığınızda, Data’nın “kedi reklamlarının yolunuza hiçbir şekilde katılmasını istemediği” söylendi. Amacınız, yavrularınızı küçük kasabada gizli kemikler için avlamak ve bu sırada sevimli kedicik reklam panoları giyen balonlu pembe kedilerin kişileştirdiği bu reklamlardan kaçınmaktır.
G/O Media komisyon alabilir
70 $ tasarruf edin
Apple AirPods Maks
Sonraki Seviye Sesi Deneyimleyin
Dinamik kafa takibine sahip uzamsal ses, sizi çevreleyen sinema benzeri ses sağlar
Köpeğin kişisel verilerimizi temsil etmesi gerekiyorsa, o zaman reklamverenlerin bu verileri yalnızca onlardan kaçınarak almasını engelleyebileceğimiz anlamına mı geliyor? Geçip gitmemiz mi gerekiyor? Onlara tıklamıyor musunuz? Bir reklam engelleyici mi kullanıyorsunuz? Veri bizim verimizse, kemikler nelerdir? Platform aktif olarak reklamlardan kaçınmayı zorlaştırmak için elinden gelen her şeyi yaparken Twitter’ın yüzü olmayan reklamverenlerden kaçınma konusunda bir oyun yapması biraz zengin. Son zamanlarda, bu bir çıkış yapmak anlamına geliyordu yeni ürün reklamları ileti dizisi yanıtlarına yönlendiren bir fikir. zaten bildirildihem Twitter kullanıcılarını hem de Twitter reklamcılarını kızdırmayı başarıyor.
Düzey ayrıca “veri” ve “reklamlar”la ilgili bazı temel kuralları da yok sayar; örneğin, bir reklamı atlayarak, kaydırarak veya tıklayarak reklamı atlama gibi. verilerin toplanmadığı anlamına gelmez. Arama sonuçlarınızda, zaman çizelgenizde veya Twitter’daki konuşmalarınızda her reklam gördüğünüzde, platform bu “gösterimlerin” kaydını tutar, böylece hangi gözbebeklerinin ödeme yapan müşterilere dönüştüğünü izleyebilir. platform ayrıca izler. PrivaCity dünyasında buna benzer bir şey, Data bir reklamın yanından her geçtiğinde, kedi reklamcılarının konumunu not etmesi ve sonunda günlük yürüyüşünün bir rotasını derlemesi olacaktır.
Twitter, kullanıcıların platformda hedeflenen reklamları devre dışı bırakmasına olanak tanır; ve kredisine göre, süreci yapar çok kolay. Ancak bu düğmeye basmak, platform toptan satışındaki reklamları ortadan kaldırmaz; reklamlar hâlâ oradadır ve bakışlarınızdan, tıklamalarınızdan, uygulama indirmelerinizden ve daha fazlasından veri almaya devam eder, ancak bunlar daha az belirgindir. Ve eğer Twitter’ı hiç kullanmayarak bu veri akışını keserseniz, o zaman şirket hâlâ bir palyaço arabasından sizinle ilgili verileri alır reklam teknolojisi ortaklarıAxciom, Liveramp ve Oracle gibi önemli veri komisyoncularını içerir.
Twitter ise aslında Bu seviyede doğru olmak isteseydiniz, o zaman bir şehirde özgürce koşarak, kötü adamlardan kaçarak ve bir şekilde şüpheli kökene sahip kemikler toplamazdınız. Bunun yerine, kötü adamlar kaçınılmazdır ve sadece aktif olarak zavallı Data yavrunuzun üzerine yığılıp minik yavrularını ezmekle kalmazlar. ancak siz oyuncu olarak Data’nın siz oyundan çıktıktan çok sonra boğulmaya devam edeceği bilgisiyle yaşamanız gerekir. Eğlenceli, değil mi?
Birinci seviyeden sonra, Twitter, “gizlilik” kelimesini temelde şirket ne anlama gelirse gelsin, denenmiş ve gerçek Silikon Vadisi politikasına döner. demek istiyor. İkinci seviyede, arkadaş canlısı olanları bulmak için bir “DM denizinde” yüzmeniz gerekiyor. Size kimin doğrudan mesaj göndereceğini kontrol edebileceğinizi öğrenirsiniz. Üçüncü seviye, kesin konumunuzu nasıl açacağınızı öğretir. Dördüncü seviye, tweetlerinizi korkunç Troller ve Cevap Adamlarından nasıl koruyacağınızı öğretir.
DM’lerinize kimin gireceğini ve tweet’lerinizi kimin okuduğunu kontrol etme yeteneğinizi esnetebilirsiniz ve yapmalısınız! Ancak bu, verilerinizin kontrolünü anlamlı bir şekilde sağlıyor mu? Numara! Gizli bilgilerinizden ürkütücüleri uzak tutmak, halka açık toplantılarınızın kâr amacıyla çıkarılmasını engellemez ve siz DM’lerinizi okurken veya bildirirken gözbebeklerinizin izlenmesini engellemez. Sonuçta bu izleme ve hedefleme, Twitter’ın günün sonunda nasıl para kazandığıdır ve insanların mahremiyet konusundaki endişeleri kadar sinir bozucu bir şey, onları yapmaktan alıkoyamaz. o.
Bu oyunun Twitter’ın kullanıcıları web sitesinin gizlilik politikasıyla etkileşime sokma girişimi olması olasıdır. Bu bağlamda, doğru yönde atılmış bir adımdır, çünkü esas olarak gizlilik politikalarının mevcut sunumu bundan daha kötü olamazdı. Yeni Twitter kullanıcılarının inanılmayacak kadar uzun bir belgeyi okumakla oyun oynamaları daha olası görünüyor.
Ancak, yanımızda küçük mavi köpeğimizle birlikte bir seviyeden diğerine zıplayan karakterlerimizi izledikten sonra, bu oyunun bizim için veya herhangi bir Twitter kullanıcısı için gerçekten daha az ve şirketin kendisi için daha fazla olduğu ortaya çıktı. Bu, “mahremiyet” ve “rıza” ve “kişisel verilerimizin sahipliği” gibi rahatsız edici konuları küçük mavi bir köpekle kağıda dökmenin, küçük aşamalardan geçerek küçük kemikleri toplamanın bir yolu. Sadece o kemiklerin nereden geldiğini düşünmeyeceğine söz ver.