James Webb Uzay Teleskobu (JWST) tarafından Orion Bulutsusu’nda gözlemlenen düzinelerce devasa gezegen benzeri nesnenin, yıldız oluşumu ve bozulması hakkında ipuçları taşıdığına inanılıyor. Jüpiter kütleli ikili nesneler (JuMBO’lar) olarak adlandırılan bu nesneler, Jüpiter’in kütlesinin 0,7 ila 30 katı arasında olan ve birbirlerinin etrafında 25 ila 400 astronomik birim (AU) gibi önemli mesafelerde dönen, başıboş gaz devleri çiftlerinden oluşur.
Orion Bulutsusu’ndan Bulgular
çalışmak Kökenlerinin araştırılması 5 Kasım’da The Astrophysical Journal’da ayrıntılı olarak açıklandı. Nesneler, bilinen bir yıldız doğum yeri olan Orion Bulutsusu’nun yamuk bölgesinde yer alıyor. Raporlara göre JuMBO’ların başka yerlerde gözlemlenmeyen benzersiz koşullar altında oluştuğu düşünülüyor. Mevcut teoriler, onları ev sistemlerinden fırlatan yerçekimsel dinamikler veya bağımsız yörüngelere zorlanmadan önce yıldızların yakınında oluştukları bir senaryo gibi çeşitli olasılıkları göz önünde bulunduruyor. Ancak son çalışma, bunların yoğun radyasyon nedeniyle kütle kaybeden embriyonik yıldızların oluşturduğu başarısız yıldızları temsil edebileceğini öne sürüyor.
Araştırmacılardan Görüşler
Çalışmanın ortak yazarı, Sheffield Üniversitesi’nde astrofizik alanında kıdemli öğretim görevlisi olan Richard Parker, Paylaşıldı WordsSideKick.com ile JuMBO çiftleri arasında gözlemlenen geniş ayrımların onları galaksideki diğer kahverengi cücelerden ayırdığını ortaya çıkardı. Çalışma, bu ikili sistemlerin yakındaki büyük yıldızlardan gelen aşırı radyasyona maruz kalan yıldız öncesi çekirdeklerden kaynaklanıp kaynaklanmadığını araştırdı. Yirmi yıl önce Anthony Whitworth ve Hans Zinnecker tarafından teorileştirilen bu yoğun koşullar, çekirdeğin dış katmanlarını aşındırıp merkezini sıkıştırabilir ve potansiyel olarak JuMBO’ların oluşmasına yol açabilir.
Simülasyonlar Formasyona Işık Tutuyor
Parker, doktora öğrencisi ve baş yazar Jessica Diamond ile birlikte, sanal yıldız öncesi çekirdekleri yüksek enerjili radyasyonu taklit eden koşullara maruz bırakarak simülasyonlar gerçekleştirdi. Sonuçlar, boyut ve yörünge mesafesi açısından JuMBO’larla yakından eşleşti. Bu bulgular makul bir oluşum süreci sunarken Parker, Scorpius-Centaurus birliği gibi diğer yıldız oluşum bölgelerinde yapılacak daha ileri çalışmaların hipotezi doğrulayabileceğini vurguladı.
Araştırma, bu esrarengiz sistemler hakkında şu anda ne kadar az şey bilindiğini vurguluyor ve alternatif teorilere ve devam eden araştırmalara yer bırakıyor.