(Açıklama: Verge’ninki editör kadrosu aynı zamanda Doğu Amerika Yazarlar Birliği ile de sendikalıdır.)
WGA bu gece sözleşmenin bir özetini yayınladı ve bu tarihi bir şey. WGA’nın en dikkat çekici kazanımları maaş artışları ve yapay zeka konusunda oldu. Ücret artışları genel anlamda önemli; “talep üzerine yüksek bütçeli abonelikle video” (Netflix’i düşünün) ve film akışlarında dikkate değer artışlar var.
“Yapay zeka gösterişli bir şeydir… Veriler oyunun kurallarını değiştirir.”
WGA, film bütçesinin en az 30 milyon dolar olması koşuluyla, yayın filmlerinin yazarlarının minimum yüzde 18’lik bir ücret artışı ve kalan tabanda da yüzde 26’lık bir artış görmesi gerektiğini söylüyor.
Yapay zeka tarafında, WGA aslında başından beri talep ettiği şeyi elde etti. Sözleşmenin özetine göre yapay zeka, edebi materyali yazıp yeniden yazamayacak ve yapay zeka tarafından üretilen materyal, kaynak materyal olarak kullanılamayacak. Dolayısıyla bir yönetici, ChatGPT’den bir hikaye bulmasını ve yazarlardan bunu, haklarına sahip olduğu bir senaryoya dönüştürmesini isteyemez.
WGA ayrıca “Yazarların materyallerinin yapay zekayı eğitmek için kullanılmasının MBA veya diğer yasalar tarafından yasaklandığını iddia etme hakkını saklı tutar.” Bu, yasaların değişmesi veya yapay zeka eğitiminin lonca üyeleri arasında bir çekişme noktasına ulaşması durumunda WGA’nın bu istismarı değerlendirebileceği anlamına geliyor. Bu muhtemelen Kaliforniya’da yapay zeka eğitimi için materyallerin kullanımını düzenleyen teklif edilen yasalarla ilgilidir.
Ancak Electronic Frontier Foundation’ın politika ve savunuculuk direktörü ve grevi takip eden bir muhabir olan Katharine Trendacosta, “Yapay zeka gösterişli bir şey. Veriler oyunun kurallarını değiştiriyor” diyor. Yardımcısı Ve Defektör, bana söyle.
Ve ben de aynı fikirdeyim. Olarak Los Angeles Times kayıt edilmiş Bu haftanın başında veri akışı aslında bir kara delikti. Bu, Hollywood’da projeler üzerinde çalışan hiç kimsenin bu projelerin ne kadar iyi performans gösterdiğini bilmediği anlamına geliyordu; bu da bir sorun yarattı çünkü projelerin ücreti doğrudan performansa bağlıydı.
Artık stüdyoların WGA’ya gerçek verileri sağlaması gerekecek. Spesifik olarak “kendi ürettiği yüksek bütçeli yayın programlarının hem yurt içinde hem de uluslararası olarak yayınlandığı toplam saat sayısı.” Bu, Netflix, Disney Plus, Amazon ve diğer yayıncıların WGA’ya verecek tuhaf ölçümler veya anlamsız, kendine referanslı sıralamalar icat edemeyecekleri anlamına geliyor. Stüdyoların sağladığı rakamlar gizlilik anlaşmalarına tabi olabilir; dolayısıyla geri kalanımızın bu ölçümlere erişimi olmayabilir. Ancak WGA yine de verileri toplu olarak yayınlayabilecek ve yayın işine daha önce sahip olduğumuzdan çok daha ayrıntılı ve açıklayıcı bir bakış sunabilecek.
Ve gerçek rakamlar dolaşıma girdiğinde, yayıncıların bir projenin başarılı olduğunu iddia etmesi, tanıdığınız hiç kimse bunu duymamışken ya da sayılar farklı bir hikayeyi akla getirirken ilgi eksikliği nedeniyle bir programın iptal edildiğini söylememişken çok daha zor olacaktır.
Yayın endüstrisi, veri opaklığı sayesinde başarılı oldu; bu da kurgu sektöründeki bir endüstrinin, hikayeyi dikkatle hazırlanmış verilerle uygun gördüğü şekilde değiştirmesine olanak tanıdı. Artık WGA üyeliğinin kullanabileceği gerçek, somut veriler olacak ve cin şişeden çıktığında onu tekrar içeri sokmak çok daha zor olacak.