Alan Wake 2 incelemesi: kendinizi asla güvende hissetmeyeceksiniz

Korku simetri içinde boğuluyor: Kötü ikizler, bir bedeni işgal eden iki ruh, gölge yaratan aydınlık ve karanlık, Diğer Taraf, Karanlık Yer, Baş Aşağı. Bu, en iyi korku sanatçılarımızın kullandığı, hoş rüyalardan kabuslar ören, cennetimizin kemiklerinden cehennemi yontan, basamaklı korku telemetrisinin bir parçasıdır.

Remedy Entertainment, yalnızca bugüne kadarki en iyi oyunlarından birini değil, bu inanılmaz yılın en iyi oyunlarından birini de yarattı. Aslında bu benim yılın oyunum. Alan Wake 2Remedy’nin ilk tam üçüncü şahıs hayatta kalma korku oyunu, stüdyonun fikir ve mekanik olarak üzerinde çalıştığı ve oynadığı her şeyin doruk noktasıdır. Max Payne.

İlk Alan Wake2010 yılında Xbox 360 için piyasaya sürülen, baş karakterin yavaş yavaş karanlık bir gizemin içine çekilmesini başrolde oynadı. İkiz tepeler-esque Bright Falls kasabası: bir lokanta, bir lamba (kütük yerine) kadın ve dünyadan bıkmış bir şerifle tamamlandı. Alan, karısını Karanlık Varlık’a kaptırdıktan sonra onu geri getirmek için savaştı ve Karanlık Yerdeki Karanlık Varlık’a kendini feda etti. (Çok… karanlık.) Alan, Karanlık Yer’de yazarak kurgusunu gerçeğe dönüştürebileceğini keşfetti. Karanlık Varlık, dünyayı kendi imajında ​​​​yapmak için yeteneklerini ve yaratıcılığını kullanmak istedi.

Ya da başka birşey. Her zaman biraz belirsizdi.

Alan, kanonik olarak 2010’dan beri Karanlık Yer’de sıkışıp kalmış durumda. Bu nedenle, gerçekliğe biraz temel oluşturmak için, ikinci bir kahramanımız var. Alan Wake 2. Daha fazla ikili, daha fazla ikili.

Bu, Remedy’nin ilk Siyah kahramanı olmasıyla tanınan Saga Anderson. İlk oyuna aşina olanlar soyadını hemen tanımalıdır. Saga, temelde Max Payne olan daha kıdemli ortağı Alex Casey’nin eşlik ettiği bir FBI ajanıdır: Sam Lake’in ikonik çene hattına ve kaşlarını çatmasına ve James McCaffrey’in kır saçlı, viskiden boğulmuş sesine sahiptir.

Saga ve Alex, kayıp Alan Wake ile bağlantılı görünen bir dizi tarikat cinayetini takip etmek için Bright Falls’a geldi. Ancak Saga ve Alex’in açıklayamadıkları doğaüstü olaylar yaşamasıyla işler çok geçmeden tuhaf bir hal alır. İlk karşılaşmalarının nasıl olduğunu bozmayacağım ama bu, dehşete dair gördüğüm en unutulmaz tanıtımlardan biri. Oyuncular yakında Saga ve Alan arasında geçiş yapabilecek.

Saga, Bright Falls’un “gerçek” dünyasında, tarikatçılar ve diğer ele geçirilmiş varlıklarla savaşıyor. Sadece birkaç silah ve çok az cephane kullanan Saga, düşmanları kurşunla doldurmadan önce el fenerini kullanarak düşmanların etrafındaki bir tür karanlık kalkanı yakmalıdır. Normal zorlukta düşmanları mantıksız bir şekilde süngerimsi buldum ve daha kolay olan “hikaye modunda” deneyimi çok daha keyifli buldum.

Diğer hayatta kalma korkuları gibi bu da iki veya daha fazla düşmanın meydan okuduğu bir oyundur. El bombası tipi silahlara erişiminiz var, ancak bunlar nadirdir ve çoğu zaman en zorlu boss dövüşleri için en iyi şekilde saklanır. Saga olarak, patron dövüşleri için kabus sahnelerine sürüklenmeden önce, güzel ormanlarda savaşacak, ilginç eski evlerde tuhaf bulmacalar çözecek, tüyler ürpertici panayır alanlarında dolaşacak ve daha fazlasını yapacaksınız.

Saga, Alan gibi duyarlı hissediyor, ancak ben sık sık kaçma mekaniğine bağırmak istedim. Oyun, saldırmak veya vurmak üzere olan bir düşmanın ekran dışında bile olsa teleskopunu belirlemek için isteğe bağlı olsa bile ekran üstü göstergeler sağlamaz. Bazen çok erken ya da çok geç kaçtığım için bu çoğu zaman haksızlık gibi geldi. Ancak her halükarda, savaş gevrek, akıcı ve çoğu zaman uçuşan enkazlar, kurşun darbelerine tepki veren vücutlar vb. ile mide bulandırıcı derecede gerçekçi hissettiriyor.

Bu arada Alan, New York şehrinin kabus versiyonunda yaşıyor. Adını fısıldayan insanların gölgeli yönleriyle dolu olan Alan, kaçmak için yazma güçlerini kullanarak dünyayı yeniden yazmak zorundadır. Gölge yönleri tamamen tehlikeli değildir, ancak hangilerinin zarar vereceğini ancak bir süre gözlemledikten sonra anlayabilirsiniz; bu sürekli gergin bir senaryo yaratır çünkü hangisinin saldıracağını asla bilemezsiniz. Alan el fenerini açık tutarken, gölgeler onun adını rüyalar ve karanlıkla ilgili tuhaf büyülerle birlikte fısıldıyor – Remedy’nin önceki başlığındaki enfekte yüzen ofis çalışanlarını anımsatıyor. KontrolAynı evrende geçen. (Eğlenceli bir gerçek: Alan, tüm ofis çalışanlarının söylediği tüyler ürpertici büyüyü yazdı.)

Alan, New York City’deki kabusunda, sunduğu sahnedeki “olay örgüsünü” değiştirmek için tüm sahneleri yeniden yazabilir. Bunu zihninin yazarlar odasından yapıyor. Alan’ın yetenekleriyle oynadığı için keyifli bir mekanik ama aynı zamanda bir oyuncu olarak olay örgüsünü ve sahneleri karıştırıp eşleştirerek dünyayı şekillendirmenize de olanak tanıyor. Yeni bilgiler, kaynaklar ve yollar ortaya çıkar.

Bu arada Saga’nın, istediği zaman girebileceği, kırmızı iplikli bir cinayet masası ve kahve makinesiyle tamamlanan bir Zihin Yeri var. Burada şüphelileri, kanıtları vb. takip edebilir. Saga’nın yeteneği, insanların sözlerinin ardındaki gerçeği “hissetmek” ve ona psişik içgörü kazandırmaktır. Saga, keşfettiği kanıtlardan çıkarımlar yaparak olay örgüsünü ileriye taşır. Çıkarımlarda oyuncuların çok az katılımı olması üzücü, ancak bu süreci kolaylaştırıyor.

Beğenmek Kontrol Ve Kuantum kırılması, Alan Wake 2 Canlı aksiyon ara sahnelerini oynanışla birleştiriyor. Ancak grafikler o kadar şaşırtıcı ki ikisini birbirinden ayırmak biraz zaman alacak. Aydınlatma, tasarım ve sanat, yaratmak istedikleri dünyayı, anlatmak istedikleri hikayeyi, uyandırmak istedikleri duyguları tam olarak bilen bir ekibin özgüveniyle kusursuz bir şekilde bir araya geliyor. Alan’ın New York’u baş döndürücü graffitilerle, çöplerle, kırık ışıklarla, neon tabelalarla kaplı; bu, kapitalist kibir ve bozulmanın mide bulandırıcı bir kanıtıdır ve Alan’ın başarılı bir yazar olarak boşa harcadığı yıllarını yansıtır. Saga’nın küçük kasabası Amerika’da sallanan ormanlar, devasa ağaçlar ve gıcırdayan kulübeler var; bunlar, tüm ekranınızı hızla dolduran ani atlama korkularıyla başlı başına beni korkutacak sağlam bir yöne sarılmış.

Ancak her “bölüm” benzersizdir ve her set yeni bir değerlendirme gerektirir. Remedy’nin sizi nereye götüreceğini veya sizden ne bekleyeceğini tahmin edebilecek kadar sağlam hissetmenin bir yolu yok. Burada tema ve hikayede – tuhaflıkta – bir stüdyonun performansının zirvesinde olduğunu gösteren bir güven var. Bir stüdyoda bu kadar yüksek üretim değerleri ve becerisiyle kendi kimliğini başlıklara taşıma özgürlüğünü çok nadir görüyoruz.

Yönetmenlik ve performanslar da özellikle ana karakterlerimizden anılmayı hak ediyor. Bir kez daha Alan Wake’in aşağıdakilerin bir karışımı olduğunu fark etmeden duramıyorum: iki sanatçılar: İlkka Villi’nin benzerliği, vücudu ve yüzü ve (Dr. Darling’i oynayan) Matthew Porretta’nın sesi Kontrol). Melanie Liburd’un Saga’sı sessizce kendine güvenen ve cesur bir ajandır, tehlikeye balıklama atlar, çoğu zaman mantıksız derecede duygusuz olsa bile hızla favori haline gelir.

İnceleme süresi boyunca bir takım hatalarla karşılaştım ancak Remedy bana bunların çoğunun düzeltileceğini söyledi. En önemlisi, etkileşime yönelik yönlendirmeler bazen ortadan kayboluyor ve yeniden yükleme gerektiriyordu; bu genellikle sinir bozucuydu çünkü zorlu savaşları yeniden yapmak da dahil olmak üzere epeyce geriye gitmek anlamına geliyordu. Ayrıca Alan olarak PlayStation 5’te oyunu bozabilecek potansiyel bir hatayla karşılaştım ve bunun ilk gün düzeltileceğinden emin oldum. Ancak bunların dışında oyun, hem silahlarla hem de yağmur damlaları ve nehirler gibi diğer sürükleyici unsurlarla dokunsal geri bildirim için harika DualSense desteğiyle PS5’te hem performans hem de kalite modunda sorunsuz bir şekilde çalıştı.

İçinde Alan Uyanma 2, çeşitlilik sizi yerinizden ediyor, öngörülemezlik sizi zayıflatıyor ve belirsizlik nedeniyle hazırlıksızsınız; bu, sizi hayatta kalma-korku oyunundan beklenen şeyler konusunda boğan ve zincire vuran karanlık bir tasarım dalgasıdır. Hiçbir zaman rahat ve güvende olmayacaksın.

Alan Wake 2 şu anda Epic Games Store aracılığıyla PS5, Xbox Series X/S ve PC’de mevcut.