Gaia17bpp yıldızının, daha küçük bir yoldaş yıldızı çevreleyen toz bulutu tarafından kısmen gölgelenmesinin sanatsal bir yorumu. Kredi bilgileri: Anastasios Tzanidakis

Anastasios “Andy” Tzanidakis ve James Davenport kendi itiraflarına göre sıra dışı yıldızlarla ilgileniyorlar. Gaia araştırmasından otomatik bir uyarı onları Gaia17bpp’ye yönlendirdiğinde, Washington Üniversitesi astronomları “tuhaf davranan yıldızları” arıyorlardı. Anket verileri, bu yıldızın 2 1/2 yıllık bir süre içinde kademeli olarak parladığını gösterdi.

Tzanidakis’in 10 Ocak’ta Amerikan Astronomi Derneği’nin 241. toplantısı Seattle’da takip analizleri, Gaia17bpp’nin kendisinin değişmediğini gösterdi. Bunun yerine, yıldız muhtemelen nadir bir ikili sistemin parçasıdır ve görünür parlaklığı, alışılmadık bir yıldız arkadaşı tarafından yıllarca süren bir tutulmanın sonuydu.

UW doktorası Tzanidakis, “Bu yıldızın, büyük, şişkin yaşlı bir yıldız olan Gaia17bpp ile geniş bir tozlu malzeme diski ile çevrili küçük bir yoldaş yıldız arasındaki son derece nadir bir ikili sistemin parçası olduğuna inanıyoruz” dedi. astronomi öğrencisi. “Analizimize göre, bu iki yıldız son derece uzun bir süre boyunca birbirlerinin yörüngesinde dönüyor – 1000 yıl kadar. Bu nedenle, bu parlak yıldızı tozlu arkadaşı tarafından gölgelenirken yakalamak, hayatta bir kez karşılaşılabilecek bir fırsat.”

Gaia uzay aracının yıldızla ilgili gözlemleri yalnızca 2014 yılına dayandığından, Tzanidakis ve UW astronomi profesörü yardımcısı ve DiRAC Enstitüsü müdür yardımcısı Davenport, bu sonuca varmak için biraz dedektiflik yapmak zorunda kaldı. İlk olarak, Gaia’nın yıldızla ilgili gözlemlerini, Pan-STARRS1, WISE/NEOWISE ve Zwicky Geçici Tesis dahil olmak üzere 2010’a kadar uzanan diğer misyonların gözlemleriyle birleştirdiler.

Bu gözlemler, Gaia verileriyle birleştiğinde, Gaia17bpp’nin yaklaşık 4,5 büyüklük sırası veya kabaca 45.000 kat azaldığını gösterdi. Yıldız, 2012’den 2019’a kadar yaklaşık yedi yıl boyunca sönük kaldı. Gaia araştırmasının ortaya çıkardığı ani parlaklık, o yedi yıllık sönüklüğün sonuydu.

Yedi yıllık fotobomb: Gökbilimciler, uzaktaki yıldızın kararmasının muhtemelen 'tozlu' bir yol arkadaşı olduğunu söylüyor

Pan-STARRS1 ve DSS misyonlarında gösterildiği gibi, kırmızı daire içine alınmış yıldız Gaia17bpp. Kredi bilgileri: Anastasios Tzanidakis/Pan-STARRS1/DSS

Gaia17bpp yakınlarındaki başka hiçbir yıldız benzer karartma davranışı göstermedi. DASCH programı aracılığıyla, Harvard, Tzanidakis ve Davenport’taki bir asırdan fazla astro-fotoğraf levhalarının dijital kataloğu, yıldızın 1950’lere kadar uzanan gözlemlerini analiz etti.

Tzanidakis, “66 yılı aşkın gözlemsel geçmişimizde, bu yıldızda önemli bir karartma belirtisi bulamadık” dedi.

İkisi, Gaia17bpp’nin – oldukça basit bir şekilde – tozlu bir yıldız arkadaşı olan nadir bir ikili yıldız sisteminin parçası olduğuna inanıyor.

Tzanidakis, “Şu anda mevcut olan verilere dayanarak, bu yıldızın büyük bir malzeme diski ile çevrili, yavaş hareket eden bir yoldaşı var gibi görünüyor” dedi. “Bu malzeme güneş sisteminde olsaydı, güneşten Dünya’nın yörüngesine veya daha uzağa uzanırdı.”

Yıllar boyunca, bir avuç başka benzer “tozlu” sistem tespit edildi, en önemlisi, Arabacı takımyıldızında her 27 yılda iki kez nispeten büyük, sönük bir yoldaş tarafından gölgede kalan bir yıldız olan Epsilon Aurigae.

Tzanidakis ve Davenport’un keşfettiği sistem, tutulmanın uzunluğu açısından bu birkaç tozlu ikili dosya arasında benzersizdir; yaklaşık yedi yaşında, açık ara en uzun olanıdır. Epsilon Aurigae ikilisinden farklı olarak, Gaia17bpp ve arkadaşı da o kadar uzak ki, Dünya’daki zeki bir gözlemcinin böyle bir başka tutulmaya tanık olması yüzyıllar veya daha fazla zaman alabilir.

Epsilon Aurigae ve benzeri sistemler için tozlu yol arkadaşının kimliği tartışma konusudur. Bazı ön veriler, Gaia17bpp’nin yoldaşının küçük, büyük kütleli bir beyaz cüce yıldız olabileceğini gösteriyor. Enkaz diskinin kaynağı da bir muamma.

Tzanidakis, “Bu tesadüfi bir keşifti” dedi. “Birkaç yıl uzakta olsaydık, bunu kaçırabilirdik. Ayrıca bu tür ikili dosyaların çok daha yaygın olabileceğini gösteriyor. Eğer öyleyse, bu tür bir eşleştirmenin nasıl ortaya çıktığına dair teoriler bulmamız gerekiyor. Bu kesinlikle bir tuhaflık, ancak kimsenin takdir ettiğinden çok daha yaygın olabilir.”

Bu çalışmadaki ek ekip üyeleri, UW astronomi araştırma görevlisi profesörü Eric Bellm ve astronomi alanında UW lisansüstü öğrencisi olan David Wang’dır.

Washington Üniversitesi tarafından sağlanan


Alıntı: Yedi yıllık fotoğraf bombası: Gökbilimciler, uzak yıldızın kararmasının muhtemelen ‘tozlu’ bir yol arkadaşı olduğunu söylüyorlar (2023, 10 Ocak), 10 Ocak 2023’te https://phys.org/news/2023-01-seven adresinden alındı. -year-photobomb-distant-star-dimming.html

Bu belge telif haklarına tabidir. Kişisel çalışma veya araştırma amaçlı adil ticaret dışında, yazılı izin olmaksızın hiçbir bölüm çoğaltılamaz. İçerik sadece bilgilendirme amaçlıdır.



uzay-1