NASA deneyi, Mars’ta yaşamın kanıtı için derinlere inilmesi gerektiğini gösteriyor

Yeni bir NASA laboratuvar deneyine göre, uzaydan gelen iyonlaştırıcı radyasyon amino asitler gibi küçük molekülleri nispeten hızlı bir şekilde bozduğundan, gezicilerin eski yaşamın belirtilerini bulmak için Mars yüzeyinin yaklaşık 6,6 fit (iki metre) veya daha fazlasını kazmaları gerekebilir.

Amino asitler yaşam ve biyolojik olmayan kimya tarafından oluşturulabilir. Bununla birlikte, Mars’ta belirli amino asitlerin bulunması, eski Mars yaşamının potansiyel bir işareti olarak kabul edilecektir, çünkü bunlar karasal yaşam tarafından protein oluşturmak için bir bileşen olarak yaygın olarak kullanılmaktadır. Proteinler, kimyasal reaksiyonları hızlandıran veya düzenleyen enzimleri yapmak ve yapıları oluşturmak için kullanıldıkları için yaşam için gereklidir.

NASA’nın Greenbelt, Maryland’deki Goddard Uzay Uçuş Merkezi’nden Alexander Pavlov, “Sonuçlarımız, amino asitlerin Mars yüzey kayalarındaki kozmik ışınlar tarafından yok edildiğini ve önceden düşünülenden çok daha hızlı bir şekilde regolit olduğunu gösteriyor” dedi. “Mevcut Mars gezici misyonları yaklaşık iki inç (yaklaşık beş santimetre) derinliğe iniyor. Bu derinliklerde, amino asitleri tamamen yok etmek sadece 20 milyon yıl alacaktı. Perkloratların ve suyun eklenmesi, amino asit yıkım oranını daha da artırıyor. ” 20 milyon yıllık bir süre nispeten kısa bir süre çünkü bilim adamları, Mars’ın Dünya’ya daha çok benzediği milyarlarca yıl önce var olan eski yaşamın kanıtlarını yüzeyde arıyorlar.

Bu sonuç, sığ derinliklerde örnekleme ile sınırlı görevler için yeni bir arama stratejisi önermektedir. 24 Haziran’da yayınlanan bu araştırmayla ilgili bir makalenin baş yazarı Pavlov, “Sığ sondaj örneklemesiyle yapılan görevler, yakın zamanda açığa çıkmış fosiller aramak zorundadır – örneğin, 10 milyon yıldan daha küçük olan son mikrokraterler veya bu tür kraterlerden çıkan malzeme,” dedi. Astrobiyoloji.

Kozmik ışınlar, güneş patlamaları ve patlayan yıldızlar gibi güneşte ve derin uzayda güçlü olaylar tarafından üretilen yüksek enerjili parçacıklardır (çoğunlukla protonlar ve helyum iyonları). Katı bir kayanın içine metrelerce (metre) nüfuz ederek yollarına çıkan her şeyi iyonize edip yok ederek organik molekülleri bozabilir veya yok edebilirler.

Dünyanın kalın atmosferi ve küresel manyetik alanı, yüzeyi çoğu kozmik ışından korur. Mars gençliğinde de bu özelliklere sahipti, ancak yaşlandıkça bu korumasını kaybetti. Bununla birlikte, milyarlarca yıl önce, daha kalın atmosferin Kızıl Gezegenin yüzeyinde sıvı suyun kalmasına izin verdiğine dair kanıtlar var. Sıvı su yaşam için gerekli olduğu için, bilim adamları Mars’ta yaşamın ortaya çıkıp çıkmadığını bilmek istiyor ve amino asitler gibi organik moleküller için Mars kayalarını inceleyerek eski Mars yaşamına dair kanıtlar arıyorlar.

Ekip, Mars topraklarındaki koşulları simüle etmek için silika, hidratlı silika veya silika ve perkloratta çeşitli amino asitleri karıştırdı ve ince Mars havasını simüle etmek için numuneleri vakum koşulları altında test tüplerinde kapattı. Bazı numuneler, Mars yüzeyinde şimdiye kadar elde edilen en sıcak sıcaklık olan oda sıcaklığında tutulurken, diğerleri daha tipik bir eksi 67 derece Fahrenheit’e (eksi 55 santigrat derece) soğutuldu. Örnekler, Mars yüzey kayalarında yaklaşık 80 milyon yıllık maruziyetten alınan kozmik ışın dozlarını simüle etmek için çeşitli seviyelerde gama radyasyonu (bir tür yüksek enerjili ışık) ile patlatıldı.

Deney, amino asitleri simüle edilmiş Mars toprağı ile karıştıran ilk deneydir. Önceki deneyler, saf amino asit numuneleri üzerinde gama radyasyonunu test etti, ancak milyar yıllık bir kayada tek bir amino asitten oluşan büyük bir küme bulmak pek olası değil.

“Çalışmamız, çok çeşitli amino asitlerin yok edilmesinin (radyoliz) Mars’la ilgili çeşitli faktörler (sıcaklık, su içeriği, perklorat bolluğu) altında incelendiği ve radyoliz oranlarının karşılaştırıldığı ilk kapsamlı çalışmadır” dedi. Pavlov. “Silikatların ve özellikle perkloratlı silikatların eklenmesinin, amino asitlerin yıkım oranlarını büyük ölçüde arttırdığı ortaya çıktı.”

Amino asitler henüz Mars’ta bulunmamakla birlikte, biri Mars’tan olmak üzere meteorlarda keşfedildi. Goddard’daki Astrobiyoloji Analitik Laboratuarı’ndaki Antarktika Marslı göktaşı RBT 04262’de, Mars’tan kaynaklandığına inandığımız (karasal biyolojiden kontaminasyon değil), bu amino asitlerin oluşum mekanizması RBT 04262’de olmasına rağmen, birkaç düz zincirli amino asit belirledik. NASA Goddard’daki makalenin ortak yazarı Danny Glavin, belirsizliğini koruyor” dedi. “Mars’tan gelen meteorlar tipik olarak en az 3,3 fit (bir metre) veya daha fazla derinliklerden fırlatıldığından, RBT 04262’deki amino asitlerin kozmik radyasyondan korunmuş olması mümkündür.”

NASA’nın Merak ve Azim gezicileri tarafından Mars’ta organik madde bulundu; ancak biyolojik olmayan kimya tarafından yaratılmış olabileceğinden kesin bir yaşam işareti değildir. Ayrıca, deneyin sonuçları, bu geziciler tarafından gözlemlenen organik malzemenin zaman içinde radyasyonla değiştirildiğini ve bu nedenle oluşturulduğunda olduğu gibi değişmediğini ima etmektedir.