Müzikal drama ile yıldızlığı filme almaya başladıktan dört yıl sonra Komik kızİlk uzun metrajlı filmi ve 1968’in en yüksek hasılat yapan filmi olan (ve ilk Oscar’ına yol açan) Barbra Streisand, Ryan O’Neal ile birlikte başrol oynayarak ekseni etrafında döndü. Naber doktor?
Yönetmen Peter Bogdanovich’in klasik vidalı komedilere olan saygısı Bebek Yetiştirmek, 10 Mart 1972’de yayınlandı, o yıl en yüksek hasılat yapan üçüncü başlık oldu ve daha sonra AFI’nin en iyi 100 komedisinden biri olarak onurlandırıldı. Ancak Streisand başlangıçta film hakkında ne yapacağını bilememişti; bu filmde, bir pot-karıştırma büyücüsü Judy (Streisand) ve bir dweeby müzikolog olan Howard (O’Neal), kendilerini yüksek bahisli bir “oyunun içinde” buluyorlar. Kimin çantası kimin?” Dört özdeş ekose valiz San Francisco’daki bir otele geldikten sonra.
Streisand, “Hikayenin yarısında neler olup bittiğini anlamadım ve sadece Peter’ın vizyonuna güvendim” diye itiraf ediyor. THR 50 yıl sonra. “Bunun büyük bir hit olacağını asla bilemezdim çünkü her zaman hangi bavulun hangisi olduğu konusunda kafam karıştı!”
Hollywood Muhabiri
Hollywood Muhabiri
Ocak ayında 82 yaşında vefat eden Bogdanovich’e göre, Streisand erken bir film gösterimini gördükten sonra onunla çalışmak istedi. Son Resim Gösterisi ve başka bir drama yapmasını umuyordu. Bogdanovich, “Çıkış yolu komedisi yaptığımız için hayal kırıklığına uğradı” dedi. THR Ancak, “Komedi olarak o kadar iyi ki onun için kolay oldu” diye ekledi.
Projenin ortak yazarlarından ve yönetmenlik dalında Oscar kazanan Robert Benton Kramer vs Kramer, film yapımcısının bir vizyona bağlılığına hayran kaldı. Filmi anladı ve ikna etti. [Barbra and Ryan] olması gereken buydu ve harikaydı” diyor Benton. “Modern versiyonunu yaptı Bebek Yetiştirmekve kimse bunu bir daha yapmaya çalışmadı. Bunu yapabilecek tek kişi Peter’dı.”
Howard’ın imrendiği araştırma ödeneğini dağıtan müzikologu oynayan Austin Pendleton, film için seçmelere katıldığını, senaryonun Benton tarafından kaleme alınan daha eski bir versiyonuyla ve daha önce senaryoyu yazmış olan yazar ortağı David Newman ile hatırlıyor. Bonnie ve Clyde bir arada. Daha sonra, Buck Henry projeye yazar olarak katıldı ve senaryonun geçirdiği değişiklikler arasında iki başrol için daha romantik bir son elde edildi. Pendleton her iki senaryoyu da övüyor ama Henry’nin üzerinde çalıştığı versiyonu “daha uzak” olarak tanımlıyor.
Oscar’a aday gösterilen rolü gibi çoğunlukla dramatik rollerle tanınan O’Neal, Aşk hikayesi (1970), Streisand ve Bogdanovich ile geçirdiği zamanı çok sevdiğini söylüyor. “Barbara’dan komedi hakkında herkesten daha çok şey öğrendim” diyor. THR. “Keşke Peter bizimle 50. yılını kutlamak için burada olsaydı. Huzur içinde yatsın.”
Unutulmaz bir sahne, Howard’ın bir dizi başka akademisyenle birlikte bir yemek masasında oturmasını içerirken, Judy kaosa neden olur. Pendleton’a göre Bogdanovich, hızlı diyalog nedeniyle yakın çekim çekmemeyi tercih etti, ancak bu, dalgalı bir çizginin herkesin yeniden başlamasına neden olacağı anlamına geliyordu. Pendleton, “yorucu” sahneyi çekerken oyuncu kadrosunun pek çok hata yaptığını hatırlamıyor, ancak yönetmen yine de sayısız çekim yaptı. “Dakikada sadece bir mil konuşuyorduk çünkü Peter böyle istedi” diyor. “Bunu kükreyerek geçerdik ve sonra kes derdi ve ‘Bak, bundan daha hızlı gitmeli’ derdi. Ve hepimiz ‘Aman Tanrım’ derdik.”
70’lerin başında O’Neal’la kısa bir süre birlikte olan ve rol arkadaşının tipe karşı rolünde “çok mükemmel” olduğunu öven Streisand, tüm ekiple çalışmaktan memnun. “Peter filmle ne yapmak istediğini tam olarak biliyordu ve harika bir oyuncu kadrosu oluşturdu” diyor. “Ve yardımcı oyuncular isterikti: Madeline Kahn, Austin Pendleton ve Kenneth Mars. Yapım tasarımcısı Polly Platt iyi bir arkadaş oldu. Ve bir rüya olan büyük görüntü yönetmeni Laszlo Kovacs ile çalışmaktan heyecan duydum.”
Gerçekten de, oyuncular arasında yakın bir bağ oluştu ve Pendleton, Streisand’ın karısı Katina Commings’ten Yunan spesiyaliteleri pişirmeyi öğrenmesine yardım etmesini istediği yapım sırasında bir günü hatırlıyor; birkaç saat sonra Pendleton, Mars ve diğerleri, Streisand ve Commings’in hazırladığı ziyafetin tadını çıkardılar. Pendleton, “Bu tür bir çekimdi,” diye açıklıyor.
Streisand, en çok Bogdanovich’in güldüğü film setinin “kahkahalarla dolu” olduğunu hatırlıyor. “Yönetmenlik yapmaktan çok keyif alıyordu ve bu bulaşıcıydı.”
Bu hikayenin bir versiyonu ilk olarak The Hollywood Reporter dergisinin 9 Mart sayısında yayınlandı. Abone olmak için buraya tıklayın.