Gökbilimcilerin, Güneş Sistemi’nin dış bölgelerinde, sözde Gezegen Dokuzunda keşfedilmeyi bekleyen devasa bir nesnenin olduğuna inanmak için nedenleri var. Bu önerilen gezegen için yakın zamanda yapılan bir araştırma boş bir sonuç verdi, ancak dava kapanmaktan çok uzak.
Gezegen Dokuz, eğer oradaysa, görünmez kalma konusunda harika bir iş çıkarıyor. Norveç’teki Oslo Üniversitesi’ndeki Teorik Astrofizik Enstitüsü’nde araştırmacı olan Sigurd Naess liderliğindeki bir araştırma ekibi, Şili’deki Atacama Kozmoloji Teleskobu’nu kullanarak onu tespit etmeye çalışan en son kişiydi. “Önemli tespit yok [were] bulundu” diye yeni yazılarında yazıyorlar. kağıtThe Astrophysical Journal’da yayınlandı.
Güneş sistemimizde dokuzuncu bir gezegenin var olması ayrı bir olasılıkBilim adamları Konstantin Batygin ve Michael Brown’ın 2016’da ikna edici bir şekilde tartıştıkları gibi. Bugüne kadar, her biri abartılı ve eğimli yörüngelerin yanı sıra kümelenme davranışı sergileyen bu nesnelerin 30’dan fazlası tanımlanmıştır.
Bunu açıklamak için bilim adamları oldukça büyük bir nesnenin varlığına başvurdular – önerilen Gezegen Dokuzuncu. Ancak bunun işe yaraması için gezegenin oldukça büyük ve ağır olması gerekir. Gökbilimciler, gezegenin Dünya’nın beş ila 10 katı büyüklüğünde olduğunu ve Güneş’ten 200 au ila 800 au (18,6 milyar ila 74,5 milyar mil) uzaklıkta olduğunu tahmin ediyor. Neptün’ün ötesindeki bölgede -Pluto, Eris, Haumea ve Makemake gibi- büyük veya en azından büyük nesneler var, yani fikir tamamen muz değil.
Çok büyük bir şeyi çok uzun zaman önce fark etmeliydik gibi görünebilir, ancak ilgili mesafeler ve gezegenin muhtemel loş doğası göz önüne alındığında, nesneyi tespit edemememiz tamamen şaşırtıcı değil. Eğer oradaysa, Dokuzuncu Gezegen çok az güneş ışığını yansıtıyor ve çok az miktarda radyasyon yayıyor. Daha önceki araştırmalarda, gökbilimciler arızalı Geniş Alan Kızılötesi Gezgini ile tespit etmek, Kuiper Kuşağı anomalilerini açıklamaya çalışan rakip teorilere yol açar. bowling topu büyüklüğünde kara delik Oort Bulutunda veya büyük enkaz halkası dış güneş sisteminde.
En son araştırma için ekip, milimetre dalga boylarında uzayı tarayan Atacama Kozmoloji Teleskobu’nu kullandı. ACT, öncelikle Big Bang tarafından üretilen kozmik mikrodalga arka plan radyasyonunu incelemek için kullanılır, ancak teleskopun hassasiyeti, bu tür samanlıkta iğne aramasına kendini borçludur. Pittsburgh Üniversitesi’nde bir astronom ve çalışmanın ortak yazarı olan Arthur Kosowsky, ACT’nin iki benzersiz özelliği nedeniyle göreve hazır olduğunu söyledi.
Bir e-postada, “Dokuzuncu Gezegenin termal emisyonunu muhtemelen tespit etmek için mikrodalga dalga boyu radyasyona karşı yeterli duyarlılığa sahibiz ve Gezegen Dokuzunun bulunabileceği geniş bir gökyüzü alanını gözlemledik” dedi. “ACT, bu iki kriteri karşılayan tek güncel deneydir.”
Ekip, 300 ila 2.000 au (1 au, Dünya’dan Güneş’e olan ortalama mesafedir) arasındaki mesafelerde bir nesne ararken 98 GHz, 150 GHz ve 229 GHz’de gözlemler yaptı. Bilim adamları, Dünya’dan beş kat daha büyük bir nesne için 325 ile 625 au arasında ve Dünya’dan 10 kat daha büyük nesneler için 425 ile 775 au arasında bir şey görmeyi umdular.
Gökbilimciler, 2013’ten 2019’a kadar veri toplayarak güney yarımküreden erişilebilen gökyüzünün %87’sini taradı. Verileri işlemek için, “soluk kaynakları ortaya çıkarabilecek ancak konumsal bilgiyi kaybetme masrafı”na göre basın bülteni Astrofizik Merkezi’nden | Harvard ve Smithsonian.
Gerçekten oradaysa, Gezegen Dokuz’un gökyüzünde nerede oturduğunu kimse bilmiyor, ancak yerçekimi etkisini açıklamak için belirli aralıklar içinde olması gerekiyor. Aynı zamanda, varsayımsal gezegen hareket ediyor ve belirli olası yönlerde.
Kosowsky, “Hangi pozisyon veya hareket yönünü bilmediğimiz için 100 milyon olasılığın tamamı üzerinde bir hesaplama araması yaptık” dedi. “Bu olasılıkların her biri için, o yol boyunca hareket eden zayıf bir kaynak seçip seçemeyeceğimizi görmek için belirli bir yol boyunca topladığımız tüm verilerin ortalamasını aldık.”
Naess ve meslektaşları umut verici birkaç yol buldular, ancak bu bir yakalama ile geldi. Kosowsky, bunu 100 milyon kez yaparak, “orada bir nesne varmış gibi görünen bazı yollar bulmanız zorunludur, ancak bu gerçekten sadece verilerdeki rastgele gürültüden kaynaklanmaktadır” diye açıkladı.
Gökbilimcilerin yazdığı gibi, taramaları yaklaşık 38.000 “ham aday” üretti ve bunların yaklaşık 3.500’ü Planet Nine’a yaklaşan bir şey olarak kategorize edilebilir. Astrofizik Merkezi açıklaması, belki de cesaret kırıcı bir şekilde, bu aday sinyallerin “hiçbirinin” “teyit edilemediğini” ve “istatistiksel olarak anlamlı tespitlerin olmadığını” söyledi. Ekip, yeni anketin, belirtilen arama özelliklerine sahip, incelenen alan içinde bir güneş sistemi nesnesi içermediğinden %95 emin.
Yine de ekip, olası takipler için en güçlü 10 aday sinyalini listeledi. Ancak o zaman bile, “en parlak 10 ortalama sinyalimiz, rastgele gürültüden beklediğimiz gibi görünüyordu” dedi Kosowsky.
Araştırma, Planet Nine’ın 5 Dünya kütleli bir nesne olması durumunda hareket edebileceği toplam olası yörüngelerin yaklaşık %17’sini ve 10 Dünya’lı bir gezegen için olası yörüngelerin %9’unu ortadan kaldırdığından, bu son araştırma pek ayrıntılı olarak tanımlanabilir. Dünya kütleleri. Kosowsky, “Planet Nine’ın gizlenebileceği hâlâ pek çok yer var,” diye ekledi.
Dahil olmak üzere yakın gelecekte çevrimiçi olmaya hazırlanan yeni teleskoplarla Vera Rubin OŞili’deki bservatory, astronomlar sonunda çok zayıf ve uzak bir şeyi tespit etmek için gerekli araçlara sahip olabilirler. Gerçeği hakkında Gezegen Dokuz ancak çok uzun süre saklanabilir.
Kosowsky, “Dokuzuncu Gezegen oradaysa, yeni teleskoplara sahip gökbilimcilerin önümüzdeki beş yıl içinde onu yakalayacaklarından eminim” dedi.
Daha: Zor ‘Gezegen Dokuz’ Aslında Dış Güneş Sisteminde Büyük Bir Enkaz Halkası mı?