Uyarı: Bu makale, Destiny 2’deki bu haftanın Dilek Sezonu hikaye etkinliklerine ilişkin spoiler içermektedir. Daha fazlasını okumadan önce bitirmek isteyebilirsiniz..
Season of the Wish’in hikâyesinin görünüşte sonu olan Destiny 2, şimdi de The Final Shape ile 10 yıllık hikâyesinin sonuna doğru ilerliyor. Bir sonraki büyük genişleme paketi Şubat ayından Haziran ayına kadar ertelenmiş olsa da, oyuncuların serinin en büyük kötü adamı olan Witness’ı takip edip onunla yüzleşmeleri için ortam hazırlandı.
Ancak olay şu: Biz öyle olmalıyız namlulama bu son bölüme doğru. Bunun yerine sürünüyoruz.
Ancak bu, gecikmenin bir işlevi değil, ancak Destiny 2 hayranlarının beş ay daha başparmaklarını çevirerek takılıp kalmalarının kesinlikle bir faydası yok. Bu, Dilek Sezonu’yla ve aslında Destiny 2’nin geçen yılın sondan bir önceki genişletmesi Lightfall’ın çıkışından bu yana anlattığı tüm hikayeyle ilgili bir sorun. Destiny 2’nin hikayesi bizi tanrısal bir uzaylı yaratıkla karşılaşmaya hazırlamıyor. Bize Tanık’ın kontrolsüz kalmasına izin vermenin korkutucu veya dehşet verici sonuçlarını göstermiyor. Tanık’ın hedeflerinin ne olduğu ya da gerçekte ne yapacağı net olarak açıklanmadı bile. Yapmak.
Bungie’nin, Destiny 2’nin tenorunu The Final Shape’den önce gündeme getirmek için kesinlikle şu ana kadar gördüklerimizden daha iyi bir şeye ihtiyacı var – Season of the Witch’ten daha iyi ve Season of the Wish’ten kesinlikle daha iyi. Oyun, son bölümüne bu kadar kötü ya da düpedüz sıkıcı bir şekilde giremez ve oyuncuların oyuna uyum sağlamasını bekleyemez.
Destiny 2’nin son yılının bazı açılardan hayal kırıklığı yarattığını söylemek pek doğru olmaz. Lightfall kampanyasının, Destiny 2’nin Light and Dark destanının son birkaç büyük anını kurgulaması gerekiyordu, ancak aramızdaki kendini adamış bilim adamlarının bile oyundaki kötü adamların gerçekte neyi başarmaya çalıştığı veya gerçekte ne olduğunu gördüğümüz konusunda kafası karışmıştı. Muhalefet Sezonu en azından güçlendirilmiş Kabal kuvvetlerinin Neptün ve Dünya’da süregelen işgaline odaklandı, ancak bu savaş, başlatıldığından bu yana geçen aylarda bayatladı ve oluşturduğu tehdit ne olursa olsun sonuçlandırıldı ve arka plan gürültüsüne dönüştü.
Ve takip eden iki sezonda olaylar beklenmedik bir hal aldı. Cadı Sezonu’nda, Destiny 2’nin iyi adamları, yıllardır akıl almaz bir sihirle beliren bir tehdit olan Kovan tanrısı Xivu Arath’a misilleme yaptı ve kötü adam görünüşe göre bir daha ekrana çıkmadan kaçtı. Her ne kadar sezon, Muhafızlar safları arasındaki bazı potansiyel çatışmalara ve hatta ana karakterlerden biri olan Eris Morn’un karanlığa bürünüp kendisi de bir tehdit haline gelme olasılığına işaret etse de, sonunda her şey planlandığı gibi ve çok az rahatsızlıkla sonuçlandı.
Dilek Sezonu’nun görünürdeki sonunda (muhtemelen doğrudan Son Şekil’e götürecek bir hikaye akışı, bir ara sahne veya başka bir şey daha vardır), işler daha da az heyecan vericidir. Baskın patronu Riven’ın ruhu, alternatif boyutlu bir alanda sürekli olarak ortaya çıkan ve kimseyi etkilemeyen veya etkilemeyen düşmanları vurduktan sonra, bir portal açmak için uzay büyüsünü kullandı ve Crow, Tanık’ın peşinden koşmayı başardı. Sezonun en büyük anı, Crow ile kız kardeşi Uyanmış Kraliçe Mara Sov’un yürekten veda etmesi ve ardından onun parlak bir dairenin içinde kaybolmasıydı. Şimdi de Karga’nın geri kalanımıza yolu açmasını bekliyoruz ve bu arada biz de etrafı süpürmekle yetiniyoruz.
Bırakın on yıldır devam eden bir hikayeyi, finaline ulaşmak üzere olan bir hikaye için oldukça sıkıcı.
Bu, bu yılki sezonluk hikayelerin içeriğiyle ilgili bir şikayet değil. Defiance, Witch ve Wish’i ilgi çekici buldum; yakın karakter anları, Destiny 2 dünyasını benim için önemseyecek şekilde inşa etmeye devam ediyor. Destiny 2’nin hikayesinin tamamen, karakterlere çok az zaman ayırarak veya hiç zaman harcamadan çekmek zorunda kaldığımız yeni bir uzaylı canavara odaklandığı yıllar vardı ve Eris’in, gücün yozlaşmasına kapılma veya ortak bir zemin bulma mücadelesini izlemek harikaydı. Doğası gereği karşılaştığı herkesi yok etmesini gerektiren bir yaratık olan Ahamkara Riven ile (Muhafızlar’ın ilişki kurabileceğini merak ediyorum). Sezonluk hikayelerin daha meditasyona dayalı doğası, beni genel olarak Destiny 2’nin hikayesine yatırım yapmaya iten önemli bir unsur oldu, çünkü son birkaç yılda nihayet tüm bu bilimkurgu olaylarının beni etkilediğini hissettim. insanlar.
Ancak Karga ve Osiris’in bir kapıyı açmasını beklemek, başarılı olacaklarını bildiğimiz bir çaba, çünkü fragmanları daha önce görmüştük, evrenin sonuyla ilgili bir hikayenin sonucunun içermesi gereken heyecanı veya dehşeti uyandırmıyor. Bu kadar basit.
Dahası, Destiny 2’de Gerçekten finalde karşılaştığımız şeyin ciddiyetini satmayı başaramadık. Sadece bir saniyeliğine anlatın: Tanık, Gezgin ile bir bağlantı oluşturmak ve Son Şekli canlandırmak amacıyla Solgun Kalbine girmek için Perdeyi kullandı. Peçe’nin ne olduğunu bilmiyoruz (görünüşe göre Gezgin’e eşit ve zıt bir muadili olması dışında). Soluk Kalbin ne olduğunu bilmiyoruz (Gezgin’in içinde olması dışında). Biz yapmıyoruz Gerçekten Nihai Şeklin ne olduğunu en azından herhangi bir pratik ve açık ifadeyle bilin (temel olarak evreni sona erdirmesi dışında). Şahidin şu anda ne yaptığını veya bir yıldır ne yaptığını bilmiyoruz. Ve ne olursa olsun kesinlikle ciddi bir acelemiz yok.
Burada, normal evrende her şey normal şekilde devam ediyor. Etrafta dolaşan bir sürü uzaylı var ve onları vuruyoruz. Özellikle tehlikeli değiller. Herhangi bir türde tehdit oluşturan herkesle kısa sürede ilgilenildi veya ortadan kayboldu. Rüya Şehri’nde yeniden geçit töreni yaptık ama ilerlemeyi veya neredeyse altı yıldır mücadele ettiği zaman döngüsü lanetinin hikâyesini çözmeyi başaramadık. Son Güvenli Şehir kuşatma altında değil ve hiçbir karanlık güç, Şahidi takip etmemizi anlamlı veya inandırıcı bir şekilde engellemek için hazır bulunmuyor. Lanet olsun, Destiny 2’nin özel tatilini yeni bitirdik ve sonunda Karga Geçidi’nden geçerek Tanık’ın 18 ay boyunca Gezgin’in içini nasıl yeniden dekore ettiğini görmek için bir sezonluk kutlama etkinliği daha gerçekleştireceğiz.
Bu, Destiny 2’nin bu hikayenin işlemesi için her şeyi açıklaması gerektiği anlamına gelmiyor. Çok sayıda bilgi sekmesi okuduğumu ve ek bilgi sekmelerinin burada çözüm olmadığını söylediğimde bana inanın. Açıklığa kavuşturulması gerekenler şunlardır: kazıklar–ne risk altında, tehdit nedir, insanlar bununla nasıl başa çıkıyor ve neyi kaybedecekler. Bu elbette patlayan şeylerle aktarılabilir, ancak korku ve kaygıya yenik düşen karakterler aracılığıyla da aynı şekilde kolayca gösterilebilir. Bütün bu gelişmeler karşısında Kabal’la olan ittifak zorlanıyor mu? Son Şehir’in insanları evrenin sonu gelip gelmeyeceğini “bekleyip görmek” zorunda bırakılmaktan mı korkuyorlar? Dışarıda bizimkini alt üst edebilecek bir şey yapmayı planlayan başka biri var mı, uzaylılar sahil başlarından mı çekiliyor veya çabalarını iki katına mı çıkarıyorlar, evren etrafımızda yavaş yavaş kristalleşmeye mi başlıyor, böylece kapımızın eşiğindeki kıyameti daha önce görebilir miyiz? bize ulaşır mı? Tek kelimeyle: hayır. Tam olarak değil. Her zamanki gibi bir iş.
Calus’taki uzun süredir devam eden büyüleyici bir kötü adam için zayıf bir sonla sonuçlanan ve hikayenin doruk noktası için kafa karıştırıcı bir kurgu olan Lightfall genişletme paketinden çıkan Destiny 2, oyuncuları The’nin gecikmesiyle meşgul etme konusunda zaten geride kalmış durumda. Son Şekil. On yıldır hikaye anlatımı Karanlık ve Aydınlığın çatışmasına doğru ilerliyor ama şu anda ne hakkında endişelenmemiz gerektiğini bile zar zor biliyoruz. Uzun zamandır Destiny 2 hikayesine oldukça yatırım yapan biri olarak bu hikaye, sonucunu daha fazla önemsememi sağlıyor olmalı ve ilgiyi toplamakta zorlanıyorum.
Destiny 2’deki herkesin kazanmak ya da kaybetmek için en güçlü güce karşı mücadele ettiği bu hikayenin son saatlerine Destiny 2 giremez. her şeytüm karakterler etrafta dururken beklemek. Eğer bu son ekran dışında bir yerde gerçekleşiyorsa, herkesi dünyanın sonu konusunda endişelendirmeye çalışmaz. Açık bir risk yoksa ve mevcut bir tehlike yoksa kimsenin bu hikayenin sonucunu umursamasını bekleyemeyiz.
Final Shape, Destiny 2 için benzeri görülmemiş bir an olacak. Oyunun bunu bize her zamankinden daha fazla hissettirmesi gerekiyor.