Süper Kahraman İncelemesi – Boşa Harcanmış Potansiyel

Toonami’deki tüm orijinal dizileri (evet, GT dahil) izlediğim 90’lardan beri Dragon Ball destanının hayranıyım. Sonra Super çıktığında, sonunda onu bitirdim ve üç filmini de izledim. Bu yüzden sonuncusu duyurulduğunda, özellikle son üç film gibi Goku ve Vegeta’dan çok Gohan ve Piccolo hakkında bir film olduğu ortaya çıktığında heyecanlandım. Ancak, bu Dragon Ball Super: Super Hero Review size göstereceği gibi, bir hedef belirlemekle onu gerçekleştirmek arasında bir fark vardır.

Zaman çizelgesinden biri olan büyük bir soruyla başlayalım. Çünkü fragmanlarda gördüklerimize ve mangada olanlara göre, bunun zaman çizelgesinde nerede olduğunu saptamak aslında biraz zor. Sonra tekrar, Dragon Ball Super zaman çizelgesi atlamalarını SEVDİ. Bunun Broly’den sonra gerçekleştiğini biliyoruz ve Pan (Gohan ve Videl’in kızı) filmde 3 (bir buçuk?) Broly’den sonra geldiğini sadece yaşlardan dolayı değil, Broly’nin Lord Beerus gezegeninde Goku ve Vegeta ile antrenman yaptığını gördüğümüz için biliyoruz ve onun kendi filmindeki kadar vahşi olmadığını görebiliyoruz, ama yine de biraz var. gitmek için çalışmak. Dürüst olmak gerekirse, Broly filminin büyük bir hayranı olarak (bence en iyisi), onu ve gelişimini daha fazla görmediğimiz için üzgünüm. Ama iyi.

Her iki durumda da, bu üçü Beerus ve Whis kendi işlerini yaparken, bu, Dünya’nın biraz savunmasız olduğu anlamına geliyordu…

Bu, Dragon Ball için çok kötü bir OG kötü adamı olan Red Ribbon Army’nin dönüşü için ironik bir şekilde iyi bir kurulumdu, bu yüzden hızlı bir tarih dersi ile yeni izleyicileri hızlandırmaya nasıl yardımcı olduklarını gerçekten takdir ettim. Magenta, Dr. Hedo vb. aracılığıyla şimdi kiminle uğraştığımızı ortaya çıkarmak. Dr. Hedo, Dr. Gero’nun (Cell’in yanı sıra Android 17 ve 17’yi yapan adam) torunudur ve büyükbabasının eski organizasyonuna katılmak için çok basit bir motivasyonu vardı: android yapmak için paraya ihtiyacı vardı. Anlaşma sağlanır ve iş başlar.

Bu bizi Piccolo ve Gohan’a getiriyor. Piccolo, Pan ile en iyi “büyükbabası” oluyor, ancak aynı zamanda hem Gohan hem de Videl’i ebeveynlik görevlerinden biraz kurtarıyor gibi görünüyor (bu konuda nasıl hissedeceğimden emin değilim…). Piccolo, Gohan’ın eğitiminden çok öğretmenlik kariyerine odaklanmasından özellikle rahatsız. Ama Gohan (diğerleri gibi) bununla sorun değil çünkü yardıma ihtiyaçları olursa Goku ve Vegeta’yı alabilirler… değil mi?

Pek değil. Çünkü Dr. Hedo’nun yarattığı Gamma 2, Piccolo’ya saldırdığında ve Piccolo, Kızıl Kurdele Ordusu’nun geri döndüğünü öğrendiğinde, işler hızlanmaya başlar… bir nevi.

Görüyorsunuz, ironik bir şekilde işlerin raydan çıkmaya başladığı yer burası. Belirtildiği gibi Piccolo, Gohan’ın eğitimini yapmamasından memnun değil, bu yüzden kötü adamlar katmanına sızdığında ve Pan’ı kaçırmak istediklerini öğrendiğinde… aslında onlara yardım ediyor! Hepsi Gohan’a bir “gerçeklik kontrolü” yapabilmesi ve onu tekrar dövüş formuna sokması için. Bu… oldukça karanlık. Elbette Pan buna uygundur, ancak o da üç yaşında ve Piccolo ne derse onu yapacaktır (ki bu başlı başına ürkütücüdür). Gohan’ın buradaki görevlerden aslan payını almasından yanaydım, ama film ona pek iyilik yapmıyor çünkü çoğu zaman… o bir aptal gibi görünüyor.

Her şeyin neredeyse silindiği Güç Ark Turnuvası’ndan sonra, onun bazı şeyler hakkında biraz daha ciddi olacağını düşünürdünüz. Ama bunun yerine, daha önce hiç olmadığı kadar Goku gibi davrandı! Gözlükleri olmadığı için sızlanmak dahil, Goku gibi sakar olmak ve daha fazlası. Yapması iyi çünkü babasına çok benziyor, ama Gohan’ın farklı olması gerekiyordu, ama öyle davranmadı. Bu filmde Piccolo’yu bir kereden fazla hayal kırıklığına uğrattı.

Gama 1 ve 2’ye gelince, dürüst olmak gerekirse, onları genel olarak umursamıyordum ve kişilikleri ve birbirlerine karşı kardeşçe tavırları açısından iyi oynadılar. Gamma 1 ciddidir ve Gamma 2 gösterişli ve pervasızdır. Bu bir mecaz ama iyi oynuyor. Yani… ta ki Gohan gibi, potansiyelleri boşa gidene kadar. Onları ana zirveden önce birkaç dövüşte görüyoruz, ancak ya hızlılar ya da olabilecekleri kadar iyi değiller. Daha sonra, aldatıldıkları gerçeği ortaya çıkınca, hiçbir şey olmamış gibi hemen savaşmayı bırakırlar.

Bak, Vegeta, Freiza, Majin Buu gibi iyi kötüler yaratmanın zor olabileceğini biliyorum. Ama biz zaten bir “bu androidler aslında o kadar da kötü değiller” yayı yaşadık, Dragon Ball Super’da Android 17 ile onu yenilediler ve 17’si Güç Turnuvasını kazandı ve dileği ile tüm evrenleri geri yüklemeyi seçtiler! Bu yüzden, daha yeni tanıştığımız karakterlerle bu kadar çok zemini kaplamak biraz garip geldi.

Ne yazık ki, bu, kaplama açısından başka bir kötü şeye yol açtı. Hepimiz Kızıl Kurdele Ordusu’nun kolunda bir “as” olacağını biliyorduk ve bu ortaya çıktı… Hücre Max. Evet, Cell’i geri getirdiler, ancak birçoğunu hayrete düşüren Perfect Cell yerine, vahşi bir canavardan başka bir şeyimiz olmadı. Durdurulamaz bir vahşi dövüşçü…Bunu SADECE nerede gördük…? Evet, Broly. Broly dışında havalıydı ve Cell Max…hiç de değildi. Ya da en azından, onu OG Cell gibi unutulmaz kılacak şekilde değil. Onunla kavgalar yeterince iyiydi, ama genel olarak, sonunda buna değecek bir bükülme ya da doruk noktası değildi.

Bu filmin müziklerine destek vermek istiyorum. Anime ve gişe rekorları kıran süper kahraman temalarının bir karışımı gibi hissettiren büyük temaları vardı. Bu konuda çok iyi iş çıkardım, kilit noktalarda kavgalara girmeme yardımcı oldu.

Dragon Ball Super: Super Hero Review’da bazılarınızın merak edeceğinden emin olduğum bir şey görseller. Bu, 3D’yi bu şekilde kucaklayan ilk Dragon Ball filmi. Nasıl dayanıyor? Dürüstçe söyleyebilirim ki… tutarsız. Bazen, on yıllardır izlediğimiz anime gibi geldi. Ama diğer zamanlarda, bir video oyunu ara sahneleri izliyormuş gibi hissettik. Bazen bu kötü bir şey olmazdı, ancak büyük bir gişe rekorları kıran film için ve özellikle Super’in ve animesinin ve önceki filmlerinin görsel kalitesi göz önüne alındığında, keşke biraz daha rafine ve 3D’den daha az belirgin olsaydı. puan.

Beni yanlış anlama, işe yaradığında? İşe yaradı. Bazı atışlar ve savaş sekansları harikaydı. Ayrıca, 3D dünyası, 2D anime tarzında ciddi bir çaba harcamadan elde edemeyeceğimiz özel kamera çekimlerine izin verdi. Ama sonra diğer zamanlarda bir 3D prodüksiyon izlediğimizi gösterdi ve… Broly’nin ne kadar harika göründüğü göz önüne alındığında gerçekten buna ihtiyacımız yoktu.

Onlara vereceğim bir artı, Piccolo ve Gohan için elde ettiğimiz dönüşümler. Piccolo, açık ara filmin MVP’siydi ve Piccolo Orange’a dönüşümü harikaydı, hatta gerçek OG serisinden beri kullanmadığı bir hareketi yapması bile hoş bir geri dönüş oldu. Gohan’ınki de havalıydı, ama Piccolo’ya (veya Goku’nun Ultra İçgüdüsü’ne) kıyasla zorlanmış hissediyordu ve sonra, olur olmaz gitti, hakkında konuşulmadı, açıklanmadı ve hatta adı bile verilmedi!

Burada isimlendirmek istediğim çok önemli bir diğer fark da ton farkı. Beerus filmine, Frieza filmine veya Broly filmine bakarsanız, filmde çoğu noktada işlerin ciddi olacağını biliyordunuz. Ama Super Hero ile… komediyi çok fazla büyüttüler, bu ciddiye alınmayacak. Örneğin, Bulma’nın kamera açısından çok… anime çekimleri vardı. Sonra Dragon Balls’u alışveriş ve kozmetik cerrahi için kullandığını öğrendik.

Ah, ama orada bitmedi. Goten ve Trunks rastgele ortaya çıktıklarında (Krillin ve 18’in yanında) başarısız bir füzyon yaparlar (elbette yaparlar…) ve sonra pantolonları yırtılır, bu yüzden dakikalarca popolarına bakıyoruz. Buna gerçekten ihtiyacımız var mıydı? Bence yapmadık. Ayrıca Krillin neden bu kadar hakarete uğradı? Değerini kanıtlayalı çok oldu.

Sanırım benim için en büyük sorun hissetmekti. Resurrection F’yi izlediğimde ve özellikle Broly’yi izlediğimde, her şeyin yoğunluğunu HİSSETTİM. Elbette, yavaş bir yapıya sahipti, ancak bir kez başladığında durmadı. Broly’nin nihai tehdit olduğunu HİSSETMENİZ gerekiyordu ve bunu çeşitli şekillerde sergilediler ve onu durdurmak için destansı seviyelerde güçlendirmeler ve füzyonlar gerektirdiler. Ancak burada Gama’lar “kahraman kısımları” nedeniyle çok kolay durduruldu ve eğer düşünürseniz Cell Max dürüst olmak gerekirse Gohan’ın dönüşümü olmadan durdurulabilirdi. Gohan daha sonra Goku ve Vegeta ile bile onu yenemeyebileceklerini söylüyor ve güç ve yetenek seviyeleri göz önüne alındığında bunu hiç satın almıyorum.

Sonunda Dragon Ball Super: Super Hero ilginç bir Dragon Ball hikayesiydi. Ama gerçekte, her şeyin daha iyi oluşturulabileceği ve getirisinin daha anlamlı olduğu çok bölümlü bir yay olarak bu daha iyi olurdu. Eminim bazı Dragon Ball hayranları bundan zevk alacaktır. Ama diğerleri için, özellikle Gohan’ın NİHAİ olarak dünyanın en güçlü Saiyan’ı rolüne girmesini isteyenler için… muhtemelen biraz daha beklemeniz gerekecek…