2008 OS7’nin 2 Şubat’ta Dünya’ya yakınlaşması sırasında, ajansın Deep Space Network gezegen radarı, stadyum büyüklüğündeki asteroitin ilk ayrıntılı görüntülerini topladı.
2 Şubat’ta büyük bir asteroit, yaklaşık 1,8 milyon mil (2,9 milyon kilometre veya Dünya ile ay arasındaki mesafenin 7,5 katı) mesafeden güvenli bir şekilde Dünya’nın yanından geçti. 2008 OS7 adı verilen asteroitin gezegenimizi etkileme riski yoktu, ancak NASA’nın Güney Kaliforniya’daki Jet Propulsion Laboratuvarı’ndaki bilim adamları, Dünya’ya yakın bu nesnenin boyutunu, dönüşünü, şeklini ve yüzey ayrıntılarını daha iyi belirlemek için güçlü bir radyo anteni kullandılar. (NEO). Bu yakın yaklaşıma kadar, asteroit 2008 OS7, gezegensel radar sistemlerinin onu görüntüleyemeyeceği kadar Dünya’dan uzaktaydı.
Asteroit, merkezi Tucson’daki Arizona Üniversitesi’nde bulunan Catalina Sky Survey tarafından NEO’lara yönelik rutin arama çalışmaları sırasında 30 Temmuz 2008’de keşfedildi. Keşfin ardından, asteroitin yüzeyinden yansıyan ışık miktarına ilişkin gözlemler, asteroitin kabaca 650 ila 1.640 fit (200 ila 500 metre) arasında bir genişliğe sahip olduğunu ve nispeten yavaş döndüğünü, her 29 ½ saatte bir dönüşünü tamamladığını ortaya çıkardı.
2008 OS7’nin dönüş periyodu, asteroitin ışık eğrisini veya nesnenin parlaklığının zamanla nasıl değiştiğini gözlemleyen, Çek Cumhuriyeti’nin Ondřejov kentindeki Çek Bilimler Akademisi Astronomi Enstitüsü’nden Petr Pravec tarafından belirlendi. Asteroit döndükçe şeklindeki değişiklikler, gökbilimcilerin gördüğü yansıyan ışığın parlaklığını değiştirir ve bu değişiklikler, asteroitin dönüş periyodunu anlamak için kaydedilir.
2 Şubat’taki yakın yaklaşım sırasında JPL’nin radar grubu, asteroidi görüntülemek için Deep Space Network’ün Kaliforniya Barstow yakınlarındaki tesisinde bulunan 70 metrelik güçlü Goldstone Güneş Sistemi Radar anten çanağını kullandı. Bilim adamlarının bulduğu şey, yüzeyinin küçük bir içbükeyliğe sahip yuvarlak ve daha köşeli bölgelerin bir karışımı olduğuydu. Ayrıca asteroitin daha önce tahmin edilenden daha küçük (yaklaşık 150 ila 200 metre) genişliğinde olduğunu buldular ve alışılmadık derecede yavaş dönüşünü doğruladılar.
Goldstone radar gözlemleri aynı zamanda asteroitin yanından geçerken Dünya’ya olan mesafesine ilişkin önemli ölçümler de sağladı. Bu ölçümler, NASA’nın Yakın Dünya Nesneleri Araştırmaları Merkezi’ndeki (CNEOS) bilim adamlarının asteroitin güneş etrafındaki yörünge yoluna ilişkin hesaplamaları hassaslaştırmasına yardımcı olabilir. Asteroit 2008 OS7, her 2,6 yılda bir Güneş’in etrafında döner ve Venüs’ün yörüngesinden çıkıp en uzak noktasındaki Mars yörüngesini geçer.
JPL tarafından yönetilen CNEOS, potansiyel çarpma tehlikelerine ilişkin değerlendirmeler sağlamak için bilinen her NEO yörüngesini hesaplar. Yörüngesinin Dünya’ya yakınlığı ve büyüklüğü nedeniyle 2008 OS7, potansiyel olarak tehlikeli bir asteroit olarak sınıflandırılıyor, ancak 2 Şubat’taki yakın yaklaşımı, en az 200 yıl boyunca gezegenimize en yakın yaklaşımı olacak.
NASA her boyuttaki NEO’lar hakkında rapor verirken, Kongre tarafından ajansa, gezegenimizi etkilemeleri halinde yerde ciddi hasara yol açabilecek 460 fit (140 metre) ve daha büyük nesneleri tespit etmek ve takip etmekle görev verildi.
Alıntı: NASA’nın yavaş yavaş dönen asteroit gezegen radar görüntüleri (2024, 26 Şubat) 26 Şubat 2024 tarihinde https://phys.org/news/2024-02-nasa-planetary-radar-images-slowly.html adresinden alındı.
Bu belge telif haklarına tabidir. Özel çalışma veya araştırma amacıyla yapılan her türlü adil işlem dışında, yazılı izin alınmadan hiçbir kısmı çoğaltılamaz. İçerik yalnızca bilgilendirme amaçlı sağlanmıştır.