Penny’nin Big Breakaway incelemesi: Platform oyunu ivmesini sürdürüyor

Birinci dünyanın sonunda Penny’nin Büyük Ayrılığı, ana karakter ve onun duyarlı, agresif yo-yo’su ilk patron benzeri karşılaşmalarıyla sunuluyor: yuvarlanan dev bir penguen topu. Hayatımı kurtarmak için koşmak zorunda kaldım, bir patronun topu tarafından ezilmemek için önemli hareketlerde yo-yo’mla sallanmak ve ona binmek zorunda kaldım, bu da çift çubuklu kontrol şemasını anladığımı ve ustalaşmaya başladığımı kendime kanıtladı. .

Eğer aşina değilseniz, bunların hepsi muhtemelen saçma gelebilir. Penny’nin Büyük Ayrılığıbu karşılaşma, arkasındaki geliştiricilerden bazılarının bu platform macerasının gerçekleştiği noktadır. SonicMania şarkı söylemeye başladı. Evening Star, benzersiz ancak sezgisel bir şekilde kontrol eden akıcı, ivme odaklı bir platform deneyimi yaratarak oyun hissini artırıyor. Başka hiçbir platform oyunu bu kadar benzemiyor veya hissettirmiyor Penny’nin Büyük Ayrılığı. Bu stüdyonun ilk çıkışı, anlatı veya arena bazlı patron karşılaşmaları gibi şeyleri çivilemese de, arkasındaki geliştirici geçmişi Penny’nin Büyük Ayrılığı Bu iyi tasarlanmış, sürprizlerle başlatılan platform oyununda bunu açıkça görüyoruz.

Maniden yola çıkıyoruz

İçinde Penny’nin Büyük Ayrılığı, oyuncular, seçmeler sırasında duyarlı Yo-Yo’sunun Kral Eddie’nin kıyafetlerini yırtmasının ardından kaçmak zorunda kalan bir sanatçı olan ana karakteri takip ediyor. Macera boyunca Penny, Eddie ve yurttaşlarından kaçmaya çalışır ve yol boyunca eklektik bir karakter kadrosuyla tanışır. İncelikli yollarla şunu anlatabilirim: Penny’nin Büyük Ayrılığı bilinmeyen nedenlerle Sega’dan “ayrılmak” zorunda kalan geliştiricilerin duygularını işliyor ve bu da bu oyunun ortaya çıkmasına neden oluyor yerine Sonic Mania 2.

Bu meta tema beni şaşırtsa da anlatısal olarak pek bir şey şaşırtmadı. Penny’nin Büyük Ayrılığı geniş bir karakter kadrosuna sahip canlı ve renkli bir oyundur, ancak Penny dışında hiçbir tasarımı bu kadar akılda kalıcı değildir. Bazıları Sonic veya Mario gibi karakterlerin sadeliğine sahip değil ve her karakter ayrı ayrı farklı oyunlar için tasarlanmış gibi görünüyor.

Senaryosu kesinlikle beni birkaç kez kıkırdattı – kötü adamlardan birinin sürekli olarak Penny’ye “Bayan Felon” diye seslenmesi en sevdiğim şakaydı – ve her seviyedeki lezzet metinleri sahnelere bir yer hissi veriyor. Bu parlak noktalar dışında, jenerikler devam ettiği için muhtemelen Penny ve arkadaşları hakkında pek fazla düşünmeyeceğim Penny’nin Büyük Ayrılığı.

Ancak çoğu insanın böyle bir oyuna gelme nedeni hikaye ve karakterler değildir. Penny’nin Büyük Ayrılığı; Aradıkları şey platform oluşturmanın ne kadar iyi hissettirdiği ve engelli parkur seviyelerinin ne kadar iyi tasarlanmış olduğudur. Neyse ki, oyuncuları boss dövüşü için bir arenaya kilitlemediği zaman, Penny’nin Büyük Ayrılığı bunu çiviledi.

Uzman platform tasarımı

Penny’nin Büyük AyrılığıOyunun oynanışı tamamen büyülü bir yo-yo kullanımına odaklanıyor. Normalde bir platform oyununda olduğu gibi koşup zıplayabilmenize rağmen, yo-yo çeşitli farklı saldırı ve hareket becerileri için kullanılır. Kumanda üzerindeki sağ çubuğu kullanarak yo-yo’yu istediğiniz yöne gönderebilirsiniz; bu, temas ettiği nesneleri yakalayacak, onlarla etkileşime girecek veya kıracaktır. Ayrıca zıplarken sağ çubuğu kullanarak havada atılmak veya sallanmak için de kullanabilirsiniz veya bir eğim veya atlama size ilerlemek için yeterli momentum sağlıyorsa yo-yo’ya binmek için tetiği kullanabilirsiniz. 11 farklı dünyadaki doğrusal seviyeleri tamamlamak için tüm bu yetenekleri kullanmayı ve bir araya getirmeyi öğrenmem gerekiyordu.

Bu benzersiz kontrollere başlangıçta alışmak biraz zaman alır; Birinci dünyada neredeyse her etabın kenarından atladım. Oyunda bir süre kaldıktan ve bu becerileri yüksek stresli durumlarda kullanmaya zorlandıktan sonra, Penny’nin Büyük Ayrılığı çok daha sezgisel hale geliyor. Sonic the Hedgehog kadar hızlı değildir ancak momentumu sağlam bir hareket setine dahil eder. Görünüşte imkansız boşluklar boyunca hareketleri bir araya getirerek benim bile bulduğum bazı oldukça çılgın seviye kısayolları var.

Oyuncular oyunda daha fazla zaman harcadıkça ve oyunda daha iyi hale geldikçe, başka hangi kısayolların veya güzel platform oluşturma hilelerinin keşfedildiğini görmek beni heyecanlandırıyor. Penny’nin Büyük Ayrılığı Oyuncuları birçok farklı şekilde daha iyi olmaya teşvik eder. Örneğin, penguen düşmanlarının tümü Penny’yi kovalar ve ona dokunduktan sonra hasar vermek yerine onu yavaşlatır; bu, oyuncuları hareket etmeye devam etmeye ve penguenlerden kurtulmak için farklı yo-yo becerilerini nasıl kullanacaklarını öğrenmeye teşvik eder.

Kaykay oyununun yo-yo ikili çubuk kontrolleri üzerindeki etkileri nedeniyle Evening Star bir kombo sistemi uyguladı. Bir seviyenin sonunda yeterli puan topladığınızda konsept sanatının kilidini açarsınız. Her aşamada üç benzersiz zorluk ve üç koleksiyon parçası da yer alıyor. Bunlar genellikle oyuncuların hareket mekaniğinde ustalık göstermelerini gerektirir; dolayısıyla bunları tamamlayarak veya elde ederek daha iyi olursunuz. Görevleri tamamlamak size seviye sonu Busker Bonusunda daha fazla puan kazanma şansı verirken, bulunan koleksiyon parçaları becerilerinizi teste tabi tutacak zorlu Star Globe stajlarının kilidini açmak için harcanabilir.

Oyuncuların en iyi süreler için hızlı koşabilecekleri ve zamanlarını liderlik tablosundaki diğer oyuncularla karşılaştırabilecekleri Time Attack modunu ekleyin ve Penny’nin Büyük Ayrılığı oyunculara bu konuda iyi olmaları için yalvaran bir oyundur. Bu kadar eğlenceli momentuma dayalı bir oynanışa sahip olmak, Penny’nin Büyük Ayrılığı oyuncuların durması, beklemesi ve Penny’nin hamlelerinin en iyi kısımlarını vurgulamayan seviye hileleriyle uğraşması gerektiğinde daha az ilgi çekicidir. Bu genellikle boss dövüşlerinde olur.

Korkunç Patronlar

Girişte bahsettiğim dev penguen topu, dünyanın sonu karşılaşmaları için çıtayı yüksek tutuyor, ancak ne yazık ki diğerlerinin hiçbiri bu standarda ulaşamıyor. Sonraki patron dövüşlerinin çoğu daha gelenekseldir ve yo-yo mekaniğini, bir patronun parçalarına zarar verdikten sonra bilardo oynamak gibi hileli, dövüşe özgü zorluklara sokmaya çalışır.

Bu arena dövüşleri normal platform aşamaları kadar ilgi çekici değil ve zayıf kontrol noktası, karşılaşmanın sonlarında bir karışıklık için bu dövüşlerin büyük, tekrarlayan parçalarını tekrar oynamak zorunda kaldığım anlamına geliyor. İyi boss dövüşleri oyunun temel mekaniğini yeniden bağlamsallaştırır ve geliştirir ve oyunun başlangıcına doğru penguen topuyla karşılaşmak bunu anlar. Bu, takip eden diğer patronların çoğunun bunu temel almamasını daha da talihsiz hale getiriyor.

Penny’nin Büyük Ayrılığı Bırakmak zordu ama geriye dönüp baktığımda, bu patron kavgalarından kaynaklanan hayal kırıklıklarının oyun oturumumu sonlandırıp daha sonra geri dönmeme neden olduğunu görüyorum. Aynı şey, tek bir hileye veya engele fazla odaklandıkları için tüm oyun araçlarıyla oynamak için daha fazla alana ihtiyaç duydukları aşamalar için de geçerli. Bunlar, ilerlemeye devam etmenin hayati önem taşıdığı bir oyun için gerçek anlamda ivme öldürücüdür.

Neyse ki bu sorunlar, Penny’nin duyarlı yo-yo’su üzerinde yuvarlandığı yoldaki hız tümseklerinden ibaret. Evening Star Games, benzersiz platform mekaniğinin ve akıcı platform oyununun parlamasına izin verdiğinde ve bunları puanlama sistemi ve düşman tasarımıyla güçlendirdiğinde, Penny’nin Büyük Ayrılığı parlıyor. Her ne kadar Penny ve onun yo-yo’sunun Sega’nın ikonik kirpisinin kalıcı gücüne sahip olduğundan emin olmasam da, Penny’nin Büyük Ayrılığı Sonic Mania geliştiricilerinin şu ana kadar neler yaptığını görmek isteyen sıkı platform hayranları için kolay bir öneri.

Dijital Trendler test edildi Penny’nin Büyük Çıkışı PC’de.