Bir astrofizikçiye evrende henüz neyin keşfedilmediğini sorarsanız, muhtemelen Donald Rumsfeld’in sözlerini şu şekilde ifade edeceklerdir: Evren bilinen bilinmeyenlerle doludur.
Evren bildiğimiz ve sevdiğimiz düzenli madde ve enerjinin yanı sıra iki büyük gizemden oluşuyor: karanlık enerji ve karanlık madde. Teorik astrofizikçiler, bilgilerimizdeki boşlukları giderebilecek nesneleri matematiksel olarak hayal ederek bu bilinmeyenlerle mücadele etmeyi amaçlıyorlar. Böylece araştırmada yayınlanan Klasik ve Kuantum Yerçekimi kitabında astrofizikçilerden oluşan bir ekip, Einstein’ın genel görelilik teorisindeki kör noktaya çözüm olarak “nestar” adı verilen egzotik türde bir nesne öneriyor.
Bir nestar, yerçekimsel vakum yoğunlaşma yıldızının kısaltması olan bir gravastar’a benzer. Gravastar teorik bir nesnedir 2000’li yılların başında önerildi süper ince maddeden bir dış yüzeyi ve bir çekirdeği olan karanlık enerjiden oluşur.
Gravastar gibi nestar da aşırı teorik bir nesnedir, ancak bazı değişikliklere sahiptir. Araştırmacılar Daniel Jampolski ve Luciano Rezzolla, çalışmalarında gravastarların yuvalanabileceğini, dolayısıyla “nestarlar” olabileceğini ve “keyfi olarak çok sayıda kabuğa genişletilebileceğini” öne sürüyorlar ve “Einstein denklemlerinin yeni bir çözümünü” sunan bir nesne ortaya çıkarıyorlar. .”
Frankfurt am Main Goethe Üniversitesi’nden Frankfurt Teorik Fizik Enstitüsü’nde araştırmacı olan Jampolski, “Nestar matryoshka bebeği gibidir” dedi. serbest bırakmak. “Alan denklemlerine yönelik çözümümüz, bir dizi iç içe geçmiş gravastar’a izin veriyor.”
Einstein denklemlerini bir asırdan fazla bir süre önce tasarladı; Aradan geçen on yıllar boyunca diğer araştırmacıların keşifleri bunları kanıtladı. 1916 yılında kara deliklerin varlığını öngördüve 1971’de bir kara delik tespit edildi ilk kez. Ancak kara deliğin merkezinde genel görelilik çöküyor. Bu nesnelerin çekirdeklerinde, ışığın bile onlardan kaçamayacağı kadar güçlü bir yerçekimi varken, zamanın durma noktasına geldiği ve uzayın sonsuz yoğunlukta bir noktaya sıkıştırıldığı bir nokta yatıyor.
Gravastarlara girin: Yüzeylerinde benzer çekim kuvvetine sahip, neredeyse kara delikler kadar kompakt. Bununla birlikte, gravastarların bir olay ufku yoktur; yani dışarıdaki gözlemciler onlardan bilgi alabilirler ve çekirdeklerinin bir tekilliği yoktur. Aksine, (yine teorik) çekirdekleri, maddeyi çekirdeğe doğru çeken muazzam yerçekimi kuvvetine karşı koyan karanlık enerjiden yapılmıştır.
Genel görelilik teorisindeki Einstein’ın alan denklemlerinin kesin çözümleri daha önce bulunmuştu; Aslında ilki, Einstein’ın teoriyi tanıttığı yıl Karl Schwarzschild tarafından bulundu. Nestarlar eski soruna yeni bir çözüm sunuyor… eğer varsa tabii ki.
Goethe Üniversitesi’nden teorik astrofizikçi Rezzolla, aynı yayında şunları söyledi: “Schwarzschild’in genel görelilik teorisinden yola çıkarak Einstein’ın alan denklemlerine ilk çözümünü sunmasından 100 yıl sonra bile yeni çözümler bulmanın hala mümkün olması harika.” “Bu, daha önce pek çok kişinin keşfettiği bir yolda altın para bulmaya benziyor.”
Rezzolla, “Maalesef böyle bir gravastarın nasıl yaratılabileceğine dair hâlâ hiçbir fikrimiz yok” diye ekledi. “Ancak yeni yıldızlar mevcut olmasa bile, bu çözümlerin matematiksel özelliklerini araştırmak sonuçta kara delikleri daha iyi anlamamıza yardımcı oluyor.”
Daha fazla: Kara Delik Yıldızı Uzaydaki En Tuhaf Nesne Olabilir