RoboCop ilk olarak 1987’de bir film olarak gösterime girdi ve (o zaman için) aşırı şiddet içeren baş karakteri, Detroit şehri, kurumsal açgözlülük ve insan olmanın ne anlama geldiği hakkında söyleyecek çok şeyi olan ikonik bir suç savaşçısına dönüştü. Seride birçok video oyunu görülmüş olsa da, 2003’te altıncı nesil konsollar ve PC’lerde yayınlanan son sürüm olan RoboCop’un üzerinden 20 yıldan biraz fazla zaman geçti. En az bir eleştirmenin bu sürümü kötü şöhretli Superman 64 ile karşılaştırdığı ortalama 30-40/100 puanla pek iyi sonuç vermedi. Geliştirici Tevon, yirmi yıl sonra serinin video oyunu uyarlamasını başarılı bir şekilde yeniden canlandırabilir mi veya Bu serinin kaderi hiçbir zaman mükemmel, modern, etkileşimli bir versiyona sahip olamayacak mı? Kötü Detroit’te suçla mücadele etmek için zaman harcadık ve incelememiz tam da bunu belirlemek için hazır.
Detroit’ten sökülmüş
RoboCop: Rogue City, orijinal filme bir aşk mektubudur. Olay örgüsü bakımından RoboCop 2 ile RoboCop 3 arasında geçmesine rağmen ara sıra yapılan hicivler ilk filmin bu kadar sevilmesini sağladı. Beyni ve diğer pek çok şeyi bir cyborg bedenine bağlıyken teknoloji kullanılarak öldürülen ve dirilen bir kolluk kuvveti memuru olan RoboCop olarak oynuyorsunuz. Oyun devam filmleri arasında geçtiği için, sibernetik bir yaşam formu olarak hayata uyum sağladıktan çok sonra RoboCop’un kontrolünü üstleniyorsunuz ve en son genel hedefiniz, Nuke olarak bilinen tehlikeli sokak uyuşturucusunu pazarlayan bir uyuşturucu örgütünü çökertmek.
RoboCop’un yaratıcı şirketi Omni Consumer Products’ın (OCP) basitçe The Old Man olarak anılan bir CEO’su olmasına rağmen, Rogue City’nin ana düşmanı The New Guy’dır, ancak sonunda ikincisinin adını öğreniriz. Bu o kadar komik bir geri dönüş ki, kendinizi kıkırdamadan edemiyorsunuz ve Rogue City’nin yazarlarının bu hikayeyi hazırlarken biraz eğlendiklerini söyleyebilirsiniz. Aslına bakılırsa, Rogue City’nin yazımı bu oyunun en önemli yanlarından biri; işe yaramaz suçlulara adalet dağıtmaya hazırlanan poz veren bir RoboCop’un sık sık söylediği esprili şakalar veya bayat tek satırlık sözler.
Aynı hiciv ruhu, yalnızca tek oyunculu olan ve çoğu oyuncunun tamamlaması 20-25 saat sürmesi gereken (tüm hedeflerin tamamlanması durumunda daha uzun) olan harekât boyunca da devam ediyor. Bazen, RoboCop’a, ön büro ilgili vatandaşlarla aşırı yüklendiğinde şikayetleri ele almak veya normal güce sahip birine yer vermeyecek bir meslektaşının aşırı dolu dolabını açmak gibi oldukça sıradan görevlerle görev verilir. Görevler arasında oyuncu yerel bölgeyi keşfetmekte özgürdür; bu da ekstra bilgi, ipuçları, çalıntı mülkler ve daha fazlasını bulmayla sonuçlanabilir. Detroit şehrindeyseniz, bir arabanın yangın musluğunun önüne park edilmesi gibi yasa ihlallerini bulabilir ve aracın sahibine ceza (park cezası) verebilirsiniz.
Yolunuzu Akıllıca Seçin
Keşif yoluyla keşfedildikçe izlenebilen yan görevler bile, 80’lerin sonu/90’ların başındaki filmlerden fırlamış gibi hissettirdikleri için onlara gösterilen özenin aynısını gösteriyor. Bu görevleri üstlenmeyi seçerseniz, kayıp bir polis memurunun bulunmasına yardım etmek isteyen polis muhbirine dönüşen serseri gibi şehirdeki çeşitli karakterlere yardım edeceksiniz; bu durum hızla çalıntı bir aracın peşine düşmeye dönüşecek. belediye başkanının akrabası, akıllı ama sorunlu bir genç tarafından alınan bir SUV, RoboCop olarak kaderine siz karar veriyorsunuz, onu tutuklamayı veya tekrar bulunduğunda aracı geri vermesine izin vermeyi tercih edebilirsiniz.
Oyunun tamamı, dallara ayrılan diyalog seçeneklerine sahiptir ve oyuncunun seçimleri, RoboCop’a yönelik veya RoboCop’a karşı kamuoyunun görüşünü etkileyebilir. Çatışmaları çözmenin bir yolu olarak şiddete başvurmak için çok sayıda fırsat vardır, ancak bu her zaman en akıllıca seçenek değildir çünkü kamuoyunu aleyhinize çevirecektir. RoboCop’un kişisel oyun tarzınıza göre uyarlamanız için birçok farklı seçeneğin bulunduğu bir beceri ağacı (gerçekte bir beceri listesi) vardır. Beceri seviyesindeki her artış, RoboCop’un yeteneklerinde pasif yükseltmeler veya yeni bir işlevin kilidinin açılmasıyla birlikte gelir. Oyunun başlarında bile, öğeleri içeren bazı sandıklar yalnızca yeterince yüksek olması gereken bir Mühendislik seviyesi ile açılabilir.
Rogue City, RoboCop’un Detroit şehrinin küçük bir bölümünü veya polis karakolu gibi yerel bölgeyi keşfedebildiği ara sıra yarı açık bir dünyanın yer aldığı doğrusal bir oyundur. Bu konumlarda RoboCop, yanlış bir eylemin kanıtını bulabilir veya bazı karakterlerle etkileşime girebilir, bu da yan görevlerin organik olarak kilidini açar. Bununla birlikte, bir alanı terk etmek yalnızca hikayeyi ilerletmekle kalmaz, aynı zamanda devam eden yan hedeflerin ve görevlerin otomatik olarak başarısızlığa uğramasına neden olur. Zaman çizelgesi doğrusal olduğundan bu, bu görevleri tamamlamak için bir bölgeye daha sonra geri dönemeyeceğiniz anlamına gelir; ya şimdi ya da asla ve oyun size, eğer varsa, hangi yan görevlerin devam ederseniz başarısız olacağınızı söyler.
Güçlü Bir Tabanca
İkonik Auto 9 tabancası olmasaydı bu bir RoboCop oyunu olmazdı ve belki de şimdiye kadarki en iyi yinelemeyle Rogue City’ye geri dönüyor. Kampanyanın birkaç bölümü oynandıktan sonra RoboCop, şehrin her yerine dağılmış halde bulduğu çeşitli işlemcileri kullanarak 50 mermilik ateşli silahını çalıştırma yeteneğinin kilidini açar. Yükseltme ekranı temel olarak mini bir bulmacadır; burada devreleri açmak için farklı güçlerdeki işlemcileri yerleştirirsiniz. Bu devrelerin çoğu, RoboCop’un istatistiklerine yönelik nimetler içerirken, birkaç nokta bunun yerine cezalara neden olur. İşin püf noktası, devreyi bu ceza alanlarının etrafından yönlendirmek veya en azından etkinleştirilen ceza alanlarının sayısını en aza indirmektir. Biraz hantal bir sistem ama hayatta kalmanız için size en iyi şansı verecek yeterince iyi bir konfigürasyon oluşturmak çok da zor değil. Auto 9 tabancasıyla savaşmak biraz sert geliyor ama belki de sonuçta bir cyborg olarak oynadığınız için bu tasarım gereğidir.
Bahsi geçmişken, RoboCop aslında Normal zorluk seviyesinde bile iyi bir mücadeleyi temsil ediyor. Filmlerde RoboCop, kanunların sıkı bir savunucusu, sağlam ama yenilmez olmayan bir makine olarak tasvir ediliyor. Burada da işler hemen hemen aynıdır: Ateşli silahlarla girip genellikle düşmanların üzerine çıksanız da, bu en iyi hareket tarzı değildir, çünkü bol miktarda hasar alırsınız ve sınırlı onarımı kullanarak kendinizi onarmanız gerekir. size verilen ücretler. Oyuna üç ile başlarsınız ve belirli becerilerin seviyesini yükselterek onların gücünü artırabilir, tutabileceğiniz yük sayısını artırabilir ve hatta çevreyi kullanarak iyileşmenin alternatif yollarının kilidini açabilirsiniz; sonuçta siz elektronik tabanlı bir yaşam formusunuz! Bir oda dolusu düşmanla karşılaştığımda, özellikle de monteli silah kullandıklarında kendimi ara sıra siper alma ihtiyacı duydum ve kendimi güçlü hissetsem de, filmlerdeki gibi bu gücün de sınırları vardı. Tevon’un RoboCop’un bu yönünü tam olarak doğru anladığını düşünüyorum.
Bazı Pürüzlü Ama Bulanık Kenarlar
Unreal Engine 5, Rogue City için kullanılıyor, ancak işleme hattındaki bir şey olabildiğince optimize edilmiş gibi görünmüyor. Grafikler düşük ayrıntı ayarlarında yayınlanır ve oyuncu çevresindeki çeşitli nesnelere baktıkça genellikle daha ince ayrıntılara dönüşür, ancak bazen soyunma odasındaki rastgele bir poster gibi bir şeye bakabilirsiniz ve bir süre boyunca bulanık kalır. aşırı miktarda zaman. Etki, iki veya daha fazla kişinin konuştuğu ara sahnelerde belirgindir: Kamera, aktörler arasında görüş alışverişinde bulunurken, o alandaki grafikler yetişmeden önce modellerinin bazı tuhaf yer değiştirmeleri kısa süreliğine görülebilir. Daha az yaygın olmasına rağmen başka bir sorun da bulanık karakterlere neden olur. Oyun genellikle arka planın çoğunu bulanıklaştırır ve odak noktasını yalnızca konuşan karaktere ve yakın çevresine ayarlar. Bu, konuşan kişinin etrafında tuhaf bir parıltıya neden olur ve bazen efekt yanlış nesneyi hedef alıyor gibi görünür ve bu da yukarıda bahsedilen bulanık karaktere neden olur. Garip ama anlaşmayı bozucu değil.
Diğer küçük şeyler sürüklenmeyi bozar ve size aslında bir oyun oynadığınızı hatırlatır. NPC’ler genellikle aralarında yaptıkları bir konuşmayı tetikleyecek kadar yaklaşmanızı bekler. Konuşmayı bitirir bitirmez her iki karakter de hemen başlarını size çeviriyor. Bu, size oyundaki diğer tüm karakterlerin sadece kuklalar olduğunu, kendi rollerini yerine getirmek üzere tasarlanmış ve programlanmış olduklarını ve rollerinin sonuna ulaştıklarında bir işe yaramazlık durumuna, görevlerine girdiklerini hatırlatan, istemeden komik bir tuhaflıktır. Yüce oyuncuya servis yapıldıktan sonra siz bölgeyi terk edene kadar ona bakarlar. Bu her NPC’de gerçekleşmese de (örneğin sarhoşlar, repliklerini bitirdiğinde en azından boş boş bakmazlar, çünkü oldukları yerde sallanmakla çok meşguldürler), çoğu kişi tarafından fark edilecek kadar sıklıkla olur. insanlar.
Karar
RoboCop: Rogue City eksiksiz, tek oyunculu bir oyundur ve şu anda görünürde herhangi bir DLC yoktur. Detroit yorumu, hiciv, kanlı şiddet, esprili ve ara sıra şakacı yazım ve seslendirme, hepsi doğrudan orijinal filmden alınmış gibi hissettirirken, bize muhtemelen sonuna kadar görmek isteyeceğiniz bağımsız bir hikaye sunuyor. Rogue City, 2014’ten bu yana uykuda olan 1980’lerdeki serinin eğlenceli bir yorumu. Mükemmel değil ve biraz kaba ama yeniden dirilen polis memuru gibi hissetmek istiyorsanız, bu en iyi seçeneğinizdir. Sağlam seslendirmeli uzun bir kampanya ve gerçekten eğlenceli bir hikaye, hoş karşılanmayı abartmayan şiddetli, sinematik bir birinci şahıs nişancı oyununa katkıda bulunuyor. Orijinal oyunun hayranları RoboCop: Rogue City’den keyif alacak ve bu tatil sezonunda da oyunu almalılar.
Puan: 8/10
Artıları:
- Doğrudan RoboCop evreninden alınmış gibi görünen eğlenceli bir hikaye.
- Hoş karşılanmayı aşmayan, makul uzunlukta bir kampanya
- Auto 9 tabancasıyla iyi savaş seçenekleri
Eksileri:
- Bazı garip grafik sorunları
- Savaş biraz sert gelebilir (belki de kasıtlı olarak)
- Doğrusal hikaye bazı yan görevleri geride bırakmak anlamına gelebilir
RoboCop: Yayıncı tarafından sağlanan Rogue City inceleme kodu. MP1st’in inceleme ve puanlama politikasını buradan okuyabilirsiniz.