İçine bir çatal sokun, nükleer bitti.
Bir gerçek var iklim çevrelerinde küresel ısınmayı çözmenin halihazırda sahip olmadığımız hiçbir şeyi gerektirmediğini söylüyor. Mantıklı insanlar bunu tartışabilir, ancak sonuç olarak binaları, ulaşımı ve endüstriyi elektrikli hale getirmek ileriye dönük en iyi yoldur ve bu gücü üretmek için zaten çok sayıda ucuz, karbonsuz yollarımız var. Bu sadece bir irade meselesi.
Güneş ve rüzgâr genellikle listenin başında yer alır, ancak nükleer de genellikle bunların yanında yer alır. Bunların hepsi büyük bilimsel buluşlar gerektirmeyen, karbonsuz enerji kaynaklarıdır. Üçlü birlikte üretiyor ABD elektriğinin üçte birive bunun çoğunluğu, yani %19’u nükleerden geliyor.
Nükleerin devam eden önemi kısmen ataletten kaynaklanmaktadır. 1950’li ve 1990’lı yıllar arasında ABD 90 nükleer reaktör inşa etti. Ancak son 20 yılda yalnızca üç yeni reaktör ABD şebekesine bağlandı.
Bu durgunluk sektörü yanıt aramaya itti. Ne değişti? Sklerozda bir fırsat hisseden yatırımcılar akın etti 5 milyar dolar Nükleer Enerji Enstitüsü’ne göre geçen yıl yeni nesil fisyon enerjisi girişimlerine dönüştü. Yeni yaklaşımların çoğu, maliyet aşımları, atık ve güvenlik endişeleri gibi mevcut reaktör tasarımlarını rahatsız eden sorunları çözmeyi amaçlıyor.
Ancak nükleer fisyon hâlâ zorluklarla karşı karşıya. Yeni tasarımlarla bile iklim söz konusu olduğunda bir fark yaratmak muhtemelen yeterli olmayacaktır çünkü nükleerin en büyük engeli hiç de teknik değildir.
Dolar ve sent
Nükleerin sorununun bir kısmı maliyettir. ABD’nin Georgia’daki en yeni reaktörleri Vogtle 3 ve 4’ün, tamamlandığında 30 milyar dolara mal olması bekleniyor (Vogtle 3, Ağustos ayında devreye alındı). Zaten programın yedi yıl gerisindeler ve bütçeyi 16 milyar dolardan fazla aştılar.
Bu reaktörler tarafından üretilen elektriğin maliyetinin megawatt-saat başına 141 ila 221 dolar arasında olduğu tahmin ediliyor. Lazard’ın hesaplamaları Farklı üretim teknolojilerini karşılaştırmanın yaygın bir yolu olan seviyelendirilmiş enerji maliyetinin (LCOE) hesaplanması. Bu, doğal gazla çalışan yoğun santralleri çalıştırmanın maliyetiyle hemen hemen aynı. Yalnızca talep arttığında devreye giriyorlar ve çalıştırılması en pahalı olanlar arasında yer alıyorlar. Ancak Vogtle 3 ve 4 küçük zirve santralleri değil; makul bir maliyetle 7/24 enerji üretmesi gereken devasa reaktörler.