NASA’nın Voyager ekibi, 1977’den bu yana derin uzaydan veri aktaran iki Voyager uzay aracının yıldızlararası yolculuğunu daha da uzatmak amacıyla önemli önlemler aldı.
Voyager 1 ve Voyager 2 bunca yıldan sonra hala çalışıyor ve NASA bunun böyle kalmasını çok istiyor. 46 yıllık görevi uzatmaya yönelik son girişimde mühendisler, iticilerde modifikasyonlar uyguladılar ve bir yazılım yaması ekleyerek Voyager uzay aracının yıldızlararası uzayda benzersiz keşiflerine devam etmesini sağladılar.
Voyager 1 ve Voyager 2’den oluşan Voyager misyonunun yalnızca dört yıl sürmesi ve Satürn ve Jüpiter’i keşfetmeye odaklanması gerekiyordu, ancak NASA, misyonları yıllar ve on yıllar boyunca sürekli olarak genişletti. Voyager 2’ye Uranüs ve Neptün’ü ziyaret etme fırsatı verildi, bu da onu bu uzak buz devlerini ziyaret eden tek uzay aracı haline getirdi. Daha sonra, 1990’larda, görevin kapsamı, her iki sondanın da Güneş tarafından oluşturulan koruyucu bir balon olan heliosferin ötesine geçmesine izin verecek şekilde genişletildi. Voyager 1 2012’de bu dış sınıra ulaştı ve onu 2018’de Voyager 2 izledi.
İtici ayar taktikleri
Sondalar güneş sistemi sınırından paha biçilmez veriler toplamaya devam ediyor, ancak mühendisler yakın zamanda iticilerle ilgili rahatsız edici bir sorun tespit etti. Sondaların antenlerinin Dünya’ya dönük kalmasını sağlamaktan sorumlu olan bu iticiler, dar tüpleri içinde yakıt kalıntısı birikmesine maruz kaldı; NASA’ya göre, diğer birkaç uzay aracında da görülen bir sorun bu. basın bülteni. Bu kademeli artış önemli hale geldi ve artık ikiz uzay aracının düzgün çalışmasını tehdit ediyor.
Misyonun proje bilimcisi Linda Spilker, basın bülteninde şöyle açıkladı: “Görevin bu aşamasına gelindiğinde mühendislik ekibi, elimizde bir taktik kitabının bulunmadığı pek çok zorlukla karşı karşıya kalıyor.” “Fakat yaratıcı çözümler bulmaya devam ediyorlar.”
Görev ekibi aslında itici sorununa yaratıcı bir çözüm buldu. Uzay ajansı, “Pervane dönüş aralığındaki ayarlamalar Eylül ve Ekim aylarında gönderilen komutlarla yapıldı ve bunlar, uzay aracının geçmişe göre her yönde neredeyse 1 derece daha uzağa hareket etmesine olanak tanıyor” dedi. Bu değişiklikler zaman zaman veri kaybına yol açsa da tüplerin tamamen tıkanmasını en az beş yıl daha geciktirmesi bekleniyor.
Kozmik yazılım yaması
Ek olarak, Voyager 1’in yerleşik bilgisayarında geçen yıl tespit edilen bir aksaklığı gidermek için bir yazılım yaması ayarlandı. bilgisayar bozuk durum raporları sunmaya başladı Tutum eklemleme ve kontrol sistemindeki (AACS) yanlış yönlendirme nedeniyle komutların yürütülmek yerine bilgisayarın belleğine yazılmasına neden oldu. Bir ihtiyati tedbir olarak hizmet veren bu yeni yama, bu tür aksaklıkların tekrarlanmamasını sağlayacaktır.
Voyager proje yöneticisi Suzanne Dodd, “Bu yama bizi gelecekte koruyacak ve bu araştırmaları mümkün olduğu kadar uzun süre sürdürmemize yardımcı olacak bir sigorta poliçesi gibidir” dedi. “Bunlar yıldızlararası uzayda çalışan tek uzay aracıdır, dolayısıyla geri gönderdikleri veriler yerel evrenimizi anlamamız açısından benzersiz derecede değerlidir.”
Çok büyük mesafe göz önüne alındığında (Voyager 1 ve Voyager 2 Dünya’dan sırasıyla 15 milyar ve 12 milyar mil uzaktadır) yama talimatlarının iletilmesi 18 saatten fazla sürüyor. Bu güncellemeyle ilgili potansiyel riskler nedeniyle Voyager 2, muadili için önlem amaçlı bir test ortamı olarak yamayı alan ilk araç olacak. Yüklemenin 20 Ekim’de yapılması planlanıyor ve acil bir sorun tespit edilmezse yamanın işlevselliği değerlendirilecek.
İlgili makale: NASA Power Hack, 45 Yıllık Voyager 2 Görevini Daha da Uzatıyor
Temmuz ayında görev mühendisleri ilgisiz bir sorunla uğraşmak zorunda kaldı. Bir dizi komut yanlışlıkla Voyager 2’nin anteninin Dünya’dan 2 derece sapmasına neden oldu, Dünyadaki Derin Uzay Ağı (DSN) ile iletişim kurma yeteneğini bozuyor. Bu olay sırasında uzay aracı gezegenimize veri gönderemedi veya gezegenimizden veri alamadı. Ağustos ayı başlarında, Avustralya’nın Canberra kentindeki DSN tesisinin Voyager 2’ye antenini yeniden konumlandırması talimatını veren bir komut göndermesinin ardından, tam iletişim başarıyla yeniden sağlandı.
NASA’nın sürekli olarak bu görevleri genişletmenin yollarını bulması gerçekten dikkat çekicidir ve güneş sistemimizin ucundan benzeri görülmemiş veriler toplamaya devam etmeyi mümkün kılmaktadır. Bununla birlikte, Voyager 1 ve 2 sonsuza kadar sürmeyecek; NASA, sondaların 2020’lerin ikinci yarısına kadar çalışmaya devam etmesini bekliyor.
Hayatınızda daha fazla uzay uçuşu için bizi takip edin X (eski adıyla Twitter) ve Gizmodo’nun özel Uzay uçuşu sayfası.