Saltsea Chronicles incelemesi: aramızdaki mesafelere yelken açmak

Riskler yüksek. Uyumsuz denizcilerden oluşan mürettebatım, kayıp kaptanlarını bulmak için adaya doğru giden bir arayışın ortasındalar. Erzak azalıyor ve endişelenecek daha fazla kayıp yaşanabilir. Yine de burada yengeçlerle dolu bir adada parti yapıyorum. İlk başta bunu, suyla dolu bir kıyamet sonrası stresten eğlenceli bir kurtuluş olarak görüyorum, ancak daha sonra bir mürettebat üyesi, kutlamalarda basit eğlenceden daha önemli bir şeyin olduğunu öne sürüyor: Bunlar, her şeyin geçici olduğunun ve bizlerin geçici olduğunu kabul etmenin bir onayıdır. Hala buradayken sahip olduklarımızı onurlandırmalıyız.

Bu acı-tatlı tema bana yol gösteriyor Tuzlu Deniz Günlükleri2019’un Seamas McNally ödüllü oyununun yaratıcılarından yeni bir anlatı macerası Mutazion. Sular altında kalmış bir dünyada kurulmuş uzak adaları keşfediyor olabilirim ama yolculuğum trajik olmaktan çok uzak. Kültürlerin derinliklerine iniyorum, ciddiyetle onları anlamaya ve takdir etmeye çalışıyorum. Sonunda gizemimizin sonuna ulaştığımızda mürettebatımı karanlık bir kader bekleyebilir, ancak bu bizi çevreleyen mucizeleri kutlamak için duramayacağımız anlamına gelmez.

Metni atlamak için çok sayıda düğmeye basmayı gerektiren uzun bir görsel romanı idare edebildiğiniz sürece, Saltsea Chronicles, geliştirici Die Gute Fabrik’in bir başka etkileyici anlatım oyunudur. İlgi çekici merkezi gizem, maceranın gerçek kalbini barındıran sağlam bir iskelet görevi görüyor: birbirleriyle yoğun ayrıntılara sahip bir dünyaya hayranlık duymaya istekli sevimli karakterlerden oluşan bir kadro.

Yeni bir dünyada gezi

Tuzlu Deniz Günlükleri teknik olarak kıyamet sonrası bir oyundur, ancak bu açıklama oyunun olduğundan çok daha acımasız görünmesine neden olur. Biraz tarihi tablo, oyunculara, bir zamanlar gelişen bir dünyanın, mega şirketlerin neden olduğu iklim değişikliği nedeniyle yok edildiğini anlatıyor. Gelgitler yükseldiğinde toplum bir dizi adada yeniden yapılanmaya zorlandı. Hikaye, bunun anlık etkileriyle uğraşmak yerine, dünyanın uyum içinde göründüğü çok uzak bir gelecekte geçiyor.

Macera, oyuncuları her biri Die Gute Fabrik’in imzalı görsel stiliyle boyanmış bir dizi renkli adaya götürüyor. 2D ortamlar hem minimalist hem de zengin ayrıntılara sahip olup, kusurlu insan yapılarının etrafına sarılmış tatlı bitki örtüsü oluşturmak için bir araya gelen katı renk lekelerini yumuşak şekillerle karıştırmaktadır. Bu, her adayı kimliğini kaybetmeden temellerine kadar ayıran bir dizi manzara resmidir. Yapılan görsel stilin aynısı Mutazion Oynadığımdan beri beynimde sürekli bir demirbaş.

Her iki oyunun da aynı geliştirici tarafından yapıldığını yalnızca ilk bakışta bilmiyor olsanız bile, dünya inşa etmeye başladığında bu netleşir. Macera basit bir gizemle başlıyor; Bir teknenin kaptanı Maja ortadan kaybolur ve mürettebat onları bulmaya yemin eder. Oyuncular tek bir karakteri değil, tüm oyuncu kadrosunu kontrol ediyorlar. Amaç bazı ipuçları bulmak olsa da, deneyimin büyük kısmı her ada ve o adanın kendine özgü kültürü hakkında bilgi edinmekle geçiyor. Bir bölüm beni, meraklı araştırmacılarla dolu bir adayla tanıştığım bir uçurumun üzerindeki gözlemevine götürüyor. Bir diğeri beni, hem ileriye doğru bir yol bulmamda hem de taşıdığım acıyı iyileştirmede yardımcı olabilecek, rüya denizcileri adı verilen manevi rehberlerden oluşan bir topluluğa götürüyor. Eski dünyanın yıkıntılarını değil, ondan doğan canlı dünyayı öğreniyorum.

Bu öğrenme süreci tamamen diyalog yoluyla gerçekleşir. Tuzlu Deniz Günlükleri olduğundan daha düz bir görsel romandır. Mutazion. Oyuncular, adalar arasında özgürce dolaşmak yerine, vurgulanan ilgi çekici noktalara tıklayarak senaryo benzeri bir yapıda ortaya çıkan ve satırlar arasındaki sahne talimatlarıyla tamamlanan diyalog alışverişlerini açıyorlar. Sesli satırların veya otomatik ilerlemeli metin seçeneklerinin olmadığı göz önüne alındığında, bu minimum oyun akışı yorucu olabilir.

Etkileşim eksikliği, bir adım aşağı MutazionDaha özgür keşif ve bahçecilik bileşeni aracılığıyla oyuncuları yemyeşil dünya hakkında bilgi edinmeye ustalıkla teşvik eden. Ben bu konuda daha çok turistim Tuzlu Deniz Günlükleri, çevremle yalnızca yerel kart oyunları aracılığıyla etkileşim kurabiliyorum. Bu, gördüğüm her şeyi bir sayfada çıkartma olarak kaydeden, ancak bunlar hakkında bana pek fazla bağlam sağlamayan koleksiyon parçalarıyla dolu bir özet ile destekleniyor. Ben kaşif olmayı arzulayan bir gezginim.

Mesafeyi kapatmak

Oynanışında biraz mesafe olsa da, beni 10 saatten fazla hikayeye çekmeye yetecek kadar şey var. Temel gizemi, büyülü gerçekçiliğe girip çıkan güçlü bir kancadır. Ayrıca hikayemin gidişatı üzerinde büyük etkisi olabilecek bazı önemli seçimler yapmakla da görevlendirildim. Farklı kararlar, mürettebatımda devam eden ve diyalog seçimlerim yoluyla çözmeye çalışmam gereken “sorunlar” yaratacaktır. Örneğin gemime yeni bir mürettebat üyesini davet edersem bu, gemi arkadaşlarım arasında biraz gerginlik yaratabilir. Kendilerini çok sonra ortaya çıkarmasalar bile, seçimlerimin her zaman sonuçları vardır.

Beni her şeyden çok içine çeken şey Tuzlu Deniz Günlükleri‘Eklektik karakter kadrosu. Sonunda isteksiz lider Stew’den radyo takıntılı Iris’e kadar herkesin hikayesine kapıldım. Ancak bu karakterler ve onların mücadeleleri, sorunlarıyla yalnız değil ve geliştirici Die Gute Fabrik, bazı ince oynanış sistemleriyle bunu vurguluyor. Öncelikle hiçbir zaman bir karakteri kontrol etmiyorum, tüm topluluğu kontrol ediyorum. Diyalog seçenekleri sunulduğunda, bir karakterin kelimesi kelimesine söyleyeceği satırlardan çok, farklı karakterler için duygusal yönlendirmeler yapıyorum. Yolculuk ilerledikçe mürettebat arasındaki kişilerarası ilişkileri daha çok şekillendiriyorum.

Bu fikir, ada keşfi sırasında en etkili halini alıyor. Her bölümde karaya çıkacak iki karakter seçmem gerekiyor. Bu karar, mürettebat üyeleri arasındaki belirli sorunları çözmeye odaklanmamı veya basitçe her bir kişi hakkında, birbirlerinden nasıl etkilendiklerini inceleyerek daha fazla bilgi edinmemi sağlıyor. Maceramdaki en anlamlı an, Stew ve Iris’i birlikte bir göreve gönderdiğimde, kayıpla birbirine bağlanan tamamen farklı iki kişi arasında ortak bir zemin bulduğumda geldi.

Dünyamız boşlukta var değil; hem insanlar hem de kültürler birbirlerinden şekillenir. Bazen kendimizi denizde kaybolmuş uzak adalar gibi hissedebiliriz ama hep birlikte aynı okyanustayız. Tuzlu Deniz Günlükleri bu fikri aramızdaki fiziksel ya da duygusal mesafeler ve bu boşluklara göğüs gererek neler kazandığımız hakkında umut dolu bir hikayeyle kutluyor. Okyanusun zamanla hepimizi alıp götüreceğini bilsek bile bu, yelken açmayı asla bırakmamamız gerektiği anlamına gelmez.

Tuzlu Deniz Günlükleri PC ve Steam Deck’te test edildi.