Atılan tüm oyuncaklarımız büyük bir soruna yol açıyor. Yeni bir habere göre rapor Atık Elektronik ve Elektrikli Ekipman (WEEE) Forumu’na göre, yıllık tüm e-atıkların kütlesel olarak altıda biri “görünmez” atık olarak adlandırılıyor, çünkü çoğu insan bunun büyük bir sorun olduğunu düşünmeden çöpe atılıyorlar bir telefon veya dizüstü bilgisayarla yapabilecekleri şekilde. Bu, ister eski bir kablolu kulaklık ister konuşan bir oyuncak bebek olsun, içinde küçük elektronik parçalar bulunan her şeyi hesaba katar.
Tüm bu çöpler her yıl yaklaşık 9 milyar kilograma veya 9 milyon metrik tona eşdeğerdir. Bunu bir perspektife oturtmak zordur çünkü önünüze serilse Olympus büyüklüğünde bir çöp dağı olur. Göre çalışmak Forumun tahminlerine göre, Birleşmiş Milletler Eğitim ve Araştırma Enstitüsü tarafından yürütülen atık elektronik sigaralar tek başına 42 milyon kilogram atılmış çöpe karşılık geliyor. Bu, altı Eyfel Kulesi’nin veya üç Brooklyn Köprüsü’nün ağırlığına eşdeğer. Tüm bu rakamlar UNITAR’ın 2020 raporunda bulunan verilere dayanmaktadır. Küresel E-Atık Monitörü.
Araştırmaya göre çöplüğe her yıl 763 milyon kilogram fare, yönlendirici, klavye ve diğer bilgisayar ekipmanı gönderiliyor. Çöp yığınında 620 milyon kilo daha hoparlör var ve yıllar içinde atılan ve hâlâ geri dönüştürülmemiş 950 milyon kilo küçük kablo vardı. Bu, Dünya’nın çevresini 107 kez dolaşmaya yetecek kadar bakırdır.
Bu teorik çıkarımlarla ilgili sorun, bunların hala konunun ölçeğine dair gerçek bir fikir sunamamasıdır. Bu e-atık tüm dünyaya yayılmış olduğundan gerçek bir dağa ilişkin ampirik bir çalışma bulunmamaktadır. Bunun yerine, elektronik diş fırçanızı çöpe attığınız her zamanı veya uçakta herkese verdikleri o ucuz, bozuk kulaklıkları çöpe attığınızı düşünün. WEEE rapor edildi Avrupa’daki altı ülkeye baktığımızda bir evde ortalama 74 e-ürün bulunduğunu görüyoruz. Bu ürünlerden 13 elektronik hurda ürün, kırılmış veya kullanılmamış halde saklandığı için “istifleniyor”. Eski farelerinizi ve klavyelerinizi nasıl atacağınız konusunda kafanız karıştıysa, yalnız olmadığınızı bilin.
“İnsanlar evdeki elektrikli ürünleri düzenli olarak fişe taktıkları ve kullandıkları ürünler olarak tanıyor.” WEEE genel müdürü Pascal Leroy açıklamada şunları söyledi. “Ancak pek çok kişinin, yardımcı, çevresel, uzman, hobi ve eğlence ürünlerinin dahil olduğu atık kategorisi ve bunların nasıl geri dönüştürüleceği konusunda kafası karışık.”
Bu ürünlerin çoğu zehirli maddeler içeriyor ve özel bir yöntemle geri dönüştürülmeleri gerekiyor. Ancak çoğu insanın genellikle teknoloji olarak sınıflandırmadığı bir sürü ürün çöpe atılıyor. Yarış arabalarından Speak ve Spells’e kadar bu malzemenin yaklaşık 3,2 milyar kilogramı oyuncaklardan oluşuyor. Dünya çapında tahmini 7,8 milyar insan nüfusuyla, her yıl atılan bir elektronik oyuncak var.
Bu e-atık kutusu önemli malzemeler içerir altın veya çok ihtiyaç duyulan bakır gibi. WEEE, 2019’da çöplüğe gönderilen tüm e-atıkların (“görünmez” kategorisi dahil ama aynı zamanda diğer önemli e-atıklar da dahil) 57 milyar dolar değerinde olduğunu ve çoğunlukla demir, altın ve bakır bileşenlerden oluştuğunu tahmin ediyor. Bunun 9,5 milyar dolar değerindeki altıda biri bu küçük elektroniklerden geldi.
E-atık bir devam eden sorun Atık konusunda daha fazla eylem yapılması yönündeki rutin çağrılara rağmen, büyük ve küçük şirketler başarısızlığa devam etmek plastik ve elektronik atıkların azaltılması. Forum, e-atıkların yüzde 55’inin düzenlemeler sayesinde Avrupa’da toplandığını ve raporlandığını belirtirken, BM dünyanın geri kalanı için ortalama oranın sadece yüzde 17 olduğunu belirtti.
Ancak raporda pek değinilmeyen şey şu: Başarısız ürünler geliştiren teknoloji şirketleri. Teknolojiyle çok fazla vakit geçiren herkes, birçok şirketin sürdürülebilirlik girişimlerini desteklediğini biliyor. Apple yakın zamanda manşetlere çıktı CO2 nötr ürünler için kendi çabamız son Wonderlust vitrininde. Ürünlerin içinde daha fazla geri dönüştürülmüş malzeme olsa bile sorun, teknolojinin zorunlu olarak bozulması, modasının geçmesi veya en başından itibaren eskimesinin planlanmasıdır. E-atık toplamak için çalışan şirketler ve hükümetlerden oluşan aktif bir topluluk olmadan, mevcut teknoloji döngüsü sürdürülemez kalmak.