İnsanlık, güneş sisteminin dışından gelen ilk madde örneklerine sahip olabilir.
Ünlü fizikçi Avi Loeb, bir süre önce 2014 yılında Pasifik Okyanusu’na düşen yıldızlararası bir göktaşı olduğuna inanılan parçaları aramak için bir keşif gezisine öncülük etti. Ve Loeb, bu parçacıkların orada yaklaşık 10 yıl yattıktan sonra yaklaşık bir buçuk kilometre derinlikten alınan milimetre altı parçacıklardan bahsetmemize rağmen örnekler bulmayı başardı.
Fotoğraflarda, küreleri görebilirsiniz – Dünya atmosferine karşı sürtünmeden eriyen maddenin katılaşmasından sonra oluşan küçük küresel malzeme parçacıkları. Dibe indirilen ve bu dip boyunca bir kızak gibi sürüklenen mıknatıslara dayalı özel bir sistemle onları okyanus tabanından çıkarmayı başardılar. Tabii ki, mıknatıslar alttan ve tamamen farklı bir kökene sahip birçok malzemeden geldi, ancak tarama sistemi sonunda bilim adamlarının ihtiyaç duyduğu şeyi elde etmeyi mümkün kıldı.
İlk örneklerin analizi, kürelerin esas olarak az miktarda magnezyum ve titanyum içeren demirden oluştuğunu, ancak nikel içermediğini gösterdi. Ve bu kompozisyon, güneş sisteminde oluşan nesnelerde bulduğumuz gibi değil. Yüksek bir olasılıkla, bu, tespit edilen parçacıkların gerçekten kozmik meskenimizin çok ötesinde oluştuğu ve daha sonra bu, insanların elindeki ilk yıldızlararası madde olduğu anlamına gelir.
Tabii ki, sonuç çıkarmak için çok erken, ancak tüm ana faktörler birleşiyor. 2014 yılında düşen aynı meteora IM1 (Yıldızlararası meteor 1) adı verildiği söylenmelidir. Ancak yıldızlararası özü hemen belirlenmedi. Loeb’in yıldızlararası konuğu tam olarak tespit etmeye çalışmak için yakın geçmişten bilinen benzer olayları analiz etmeye karar vermesi nispeten yakın bir zamandı. Olaydan sonra bunu yapmak çok zor, ancak IM1 söz konusu olduğunda, ABD ordusundan alınan veriler yardımcı oldu; bu, nesnenin Dünya atmosferine girmeden önce çok yüksek bir hızda hareket ettiğini, hangi nesnelerin bir parçası olduğunu gösterdi. güneş sistemi yok. Bundan sonra geriye sadece, cismin atmosferdeki uçuş yolunu takip etmek ve o çok küçük IM1 parçacıklarının düştüğü olası yerleri belirlemek kaldı.
Loeb’in şu anda elinde 141 küre var ve ekip yakın gelecekte daha fazlasını keşfedebilir. Bu, maddenin tam teşekküllü bir analizi için fazlasıyla yeterli, bu nedenle sadece hakemli bir bilimsel dergide bir makale beklemek kalıyor.
Yıldızlararası maddenin incelenmesi, bilim adamlarının güneş sistemi dışındaki nesnelerin nasıl oluştuğunu, hangi bileşime sahip olabileceklerini daha iyi anlamalarına yardımcı olacaktır. Loeb’in kendisi de IM1’in yapay bir kökeni seçeneğini düşünmeyi planlıyor, yani bunun sadece bir taş parçası değil, bir tür uzaylı uzay enkazı veya benzeri bir şey olabileceğini öne sürüyor.