İrlanda’nın Batı Kıyısı’ndaki Galway Film Fleadh’ta gösterilen tüm filmlerden biri, daha gülünç türden komedi tutkusu olan herkesin ilgisini anında çekecek türden vahşi bir önermeye sahip olarak öne çıkıyor.
Kıyamet Palyaçosu – dünya prömiyeri, bu ayın sonlarında Kanada’daki Fantastia Festivali’nde ve 1 Eylül’de İngiltere ve İrlanda’da gösterime girmesinden önce Cuma günü yapılacak – en çok “WTF?” İrlanda’yı anarşiye sürükleyen gizemli bir elektrik kesintisinin ardından geçen ve bir cenazede yaşanan kitlesel bir arbedenin ardından bir araya gelen, ülkeyi kaotik ve bazen kanlı bir şekilde dolaşan bir grup yıkanmış palyaçoyu takip eden yılın film olay örgüsü. (zorlanmış) hayallerine son bir şans vermek için moda. Sessiz bir sanat evi draması, bu değil.
Son 10 yılını İngiliz TV komedilerinin bölümlerini yöneterek geçiren yönetmen George Kane’den Çarpma (önceden yazılmış)pire torbası Phoebe Waller-Köprüsü), Geri, Pirinç, Düğün Sezonu ve son olarak, Apple TV+’ın Noel Fielding’in başrol oynadığı yeni Dick Turpin dizisi — Kıyamet Palyaçosu‘ın büyük ayakkabılı sanatçılardan oluşan uyumsuz grubu, ekrandaki palyaço tasvirlerinin genişliğini kapsıyor. Biraz psikotik korku palyaçosu Funzo var (filmin palyaço dünyasında tabu olarak kabul edilen bir şey); Yıkanmış, içkiye bulanmış çocuk şovmen palyaçosu Bobo; Kendini beğenmiş ve kalitesiz büyük bir sirk palyaçosu (ve eski bir TV ünlüsü) olan Great Alphonso; ve iddialı, klasik eğitim almış, çizgili pandomimci palyaço Pepe. Palyaçoluk onların hayatı olabilir, ancak hepsi bunda büyük ölçüde berbattır (gerçek, oldukça sıradan isimlerini açıkladıkları özellikle komik bir sahne vardır).
Kane, Demian Fox, Shane O’Brien ve James Walmsley tarafından yazılan ve Dublin ve Kildare’de çekilen film, sonunda orijinal hikaye haline geldi. Kıyamet Palyaçosu Dünyanın dört bir yanındaki mülteci çocukların hayatlarına biraz neşe getirmeye yardımcı olan gerçek bir hayır kurumu olan Sınır Tanımayan Palyaçolar’ın bir parçası olarak bir grup paçavra karakterin Afrika’ya gittiğini görecektim. Ne yazık ki, pandemi bu fikre tutundu ve hikayenin biraz küçültülmesi gerekiyordu. Ve Kane’in de kabul ettiği gibi, Hollywood Muhabiri prömiyerden önce, bu fikir “sarhoş bir Cannes konuşması gibiydi” (yine de bir devam filmi için bit kullanmaktan çekinmiyor).
beğeneceğin bir şey var mı Kıyamet Palyaçosu ile?
Venn şemasının ne olacağını bilmiyorum. Daha önce denedim ve biraz düşündüm tropik kasırga bazı yönlerden ve biraz var Üç Dost Ve zombiler diyarı Bazı şekillerde. Ve biraz var Çivi ve ben kasvetli olduğunda orada, aktör monologları. Esasen, İrlanda’da palyaçolarla 2 milyon dolarlık bir Roland Emmerich filmi yapmaya çalışıyordum. İnsanlar bunu bekliyordu!
Müzik maketi için 2012’de Galway’de en iyi uluslararası film dalında birincilik ödülünü kazandınız. Discoverdale. On yıl sonra bununla, senaryolu ilk özelliğinizle geri gelmek mükemmel hissettiriyor olmalı?
Evet, mükemmel. Ve proje aslında o zamanlar Galway’de başladı, çünkü James Walmsley’in bir nevi “Sınır Tanımayan Palyaçolar hakkında bir şeyler yapmalıyız” dediği yer orasıydı. Sarhoş bir Cannes sahası gibiydi. Bu yüzden 10 yıl sonra tasarlandığı yere geri dönmesi mükemmel.
Galada hiç palyaço alacak mısın?
Sırf Galway’de garip yerlerde takılmak için birkaç palyaço tutmayı önerdim.
Palyaçoların bugünlerde yalnızca, genellikle düşük bütçeli, korku ortamındaki filmlerde göründüğünü hissediyorum. Onları bir komedide görmek güzel.
Bu açıkça filmde ele alındı; bir tabu gibi olan tüm korkunç palyaço olayı. Ama bana göre, bazı yönlerden bu insanların palyaço olması tesadüfi. Aktörler, sanatçılar olabilirler – kimlikleriyle bir nevi kaynaşmış bir mesleği bırakamayan insanlar, bunun için doğmamış olsalar bile. biraz sonunda gibi Guffman’ı beklemek, o parlak insanlar aniden hayallerini mutlak başarısızlıkla yeniden alevlendirdiğinde ve siz “Diş hekimi olarak işinizi bırakmayın, bunu yapmamalısınız” dersiniz. Buna bağlı kalmaya karar verdikleri bir tür anti-iyimser son var. Yani filmin açılış cümleleri “Hayallerinden asla vazgeçmemen gerektiğini söylüyorlar ama ya vazgeçersen?” Bence bu, gidişatı oldukça erken belirliyor.
Rolf Harris hakkında biri de dahil olmak üzere, uluslararası izleyicilerin anlayamayabileceği bazı çok İngiliz şakaları var.
Bunu yapma özgürlüğümüz vardı – bir stüdyoyla uğraşmak zorundaysanız, bu tür şakalar anlaşılmıyor. Bu yüzden bazen çok niş olmasını seviyorum. Ama aynı zamanda erişilebilir olduğunu düşünüyorum. Çok karanlık, içinde pek çok psikolojik şaka var ama renkli, hızlı ve bence sevecen. Bence bu adamları sevmeye başladın. Ama hepsi korkunç insanlar.
Sınır Tanımayan Palyaçolara dayanan gülünç bir komedi fikrine bayılıyorum…
Çok komikti. Ama birçok yönden saf. Bu yüzden kendimizden şüphe etmeye ve bunu yapmalı mıyız diye düşünmeye başladık. Ama içinde devam filminin bir parçasını oluşturabileceğini düşündüğüm bazı harika şeyler var.
Son 10 yıldır bazı harika İngiliz TV komedilerini yönetiyorsunuz, ancak Kıyamet Palyaçosu şimdi çıkıyor, daha fazla film yapmayı umuyor musunuz?
Bunu özel olarak yapabileceğinizi sanmıyorum, ancak bir sonraki mantıklı adımın daha büyük bütçeli bir stüdyo komedisi yapmak olacağını düşünüyorum. Ama hiçbirinin bunun kadar ilginç olacağını sanmıyorum.
Röportaj, uzunluk ve netlik için düzenlendi.