System76’nın Pop!_OS Linux’unu yaklaşık beş yıldır kullanıyorum. Ondan önce dağıtımım temel işletim sistemiydi. Neden bu değişiklik? Temel olarak, System76 masaüstü bilgisayarları satın aldığım için (önce Leopard Extreme ve ardından Thelio) ve varsayılan dağıtım Pop!_OS idi. Pop!_OS’u hemen benimsedim.
Ancak zamanla, birkaç garip şey oldu. Öncelikle, Sistem76 tamamen yeni bir şey yaratmak amacıyla kendi işletim sistemi Cosmic masaüstüne odaklanmaya başladı. Sorun, güncellemelerin giderek daha nadir hale gelmesi ve System76’nın 23.04 güncellemesini tamamen atlamaya karar vermesidir. Elbette bu kötü bir şey değil çünkü 23.04 bir LTS (Uzun Süreli Destek) sürümü değildi. Ve Pop!_OS 22.04 hala güvenlik güncellemeleri alıyordu.
Sahip olmaya başladığım en büyük sorun böceklerdi. Bir şeyler yazıyordum ve bilgisayarım dondu. Neredeyse dolu 250 GB’lık bir sabit diskle birleştiğinde, benim için temiz bir Pop!_OS kurulumu yapma veya başka bir dağıtıma geçme zamanım gelmişti. Ve sonra Pop!_OS’a eskisi kadar aşık olmadığımı fark ettim. Elbette, yine de iyi bir oyuncu kadrosuydu ama oyuncu kadrosunun bazı yönleri beni rahatsız etmeye başladı. Kararsızlığın yanı sıra, uygulama başlatıcıyı beğenmedim ve güncelleme işlemi biraz zahmetli olmaya başladı.
Pop!_OS içeren diski çıkardıktan sonra 2TB SSD kurdum ve üzerine Ubuntu Budgie koydum
Bu sonuca varıldığında, hangi oyuncu kadrosuna gideceğime karar verme zamanı gelmişti. Temel işletim sistemine geri dönmeyi düşündüm. Ancak bu dağıtımda Pulse Audio (ses sunucusu) ile yaşadığım sorunları hatırladım. Temel işletim sistemiyle geçirdiğim son iki yıl boyunca, sürekli olarak Pulse Audio’nun harici mikrofonumu tanıması için mücadele ediyordum. Hangisi (o sırada yedi farklı podcast üzerinde çalıştığımı düşünürsek) oldukça sorunluydu. Tek başına bu karar beni temel işletim sistemine geri dönmekten alıkoydu.
Pantheon masaüstünün düzenini oldukça beğendim, bu yüzden bu estetiğe uyan bir dağıtım bulmaya karar verdim. Arama beni yakın zamanda ZDNET için test ettiğim Ubuntu Budgie’ye götürdü.
Pop!_OS içeren diski çıkardıktan sonra (gerekirse kolayca geri dönebilmek istedim), 2 TB’lık bir SSD kurdum ve üzerine Ubuntu Budgie koydum. Neredeyse anında, Pop!_OS kullanmanın faydalarından birini hatırladım… System76 donanımı için optimize edilmiştir. Ancak, System76 sürücüsünü yüklemek yeterliydi ve her şey mükemmel çalıştı. Geçiş yaptığımdan beri tek bir sorun yaşamadım ve Ubuntu Budgie’den çok memnunum.
Linux altındaki başlangıçlarım
Tüm bu süreç bana Linux günlerimi hatırlattı. O zamanlar, bugün olduğu kadar çok Linux dağıtımı yoktu, ancak yine de küçük bir kısmı vardı. Caldera Open Linux 1.0 ile başladım ve hemen Red Hat 5.0’a yükselttim. Oradan, aşağıdakiler dahil olmak üzere dağıtımlar arasında geçiş yapmaya başladım:
Daha sonra ihtiyaçlarıma ve o zamanki kişiliğime uygun bir şey bulana kadar birinden diğerine gittim. Bununla birlikte, daha sık olarak, kullanmayı daha kolay bulduğum için seçtiğim dağıtım Ubuntu tabanlıydı.
Bu zaplamanın benim için bittiğini içtenlikle düşündüm. Ancak Pop!_OS sorun belirtileri göstermeye başladığında, devam etme zamanının geldiğini biliyordum.
Bazıları, bu kadar geniş bir seçeneğin kullanıcılar için bunaltıcı olacağını düşünebilir. Her zaman bunun tam tersi olduğunu bulmuşumdur. Aralarından seçim yapabileceğiniz pek çok Linux dağıtımıyla, her zaman mükemmel uyumu bulma umudu vardır. Şu anda kullanmakta olduğunuz dağıtımı beğenmediyseniz, farklı bir dağıtım seçin. Ücretsiz işletim sisteminizle birlikte gelen masaüstünü beğenmediniz mi? Başka yükleyin.
Linux’u ilk kullanmaya başladığımda, bu eğlencenin bir parçasıydı. Bu kadar çok seçenekle, sahip olduğum şeyi beğenmezsem, ihtiyacım olanı bulana kadar bir dağıtımdan diğerine atlayabileceğimi biliyordum. Linux’u ilk kullanmaya başladığımda, yeni bir şey deneme olasılığı heyecan vericiydi. Red Hat ile hayal kırıklığına uğradığımda Ubuntu vardı. Ubuntu çekiciliğini kaybettiğinde, temel işletim sistemi vardı. Temel işletim sistemi sorunlu hale geldiğinde, her zaman Ubuntu’ya geri dönebilir veya tamamen alışılmışın dışında bir şey deneyebilirdim.
Bu zaplamanın benim için bittiğini içtenlikle düşündüm. Ancak Pop!_OS sorun belirtileri göstermeye başladığında, devam etme zamanının geldiğini biliyordum. Ve Ubuntu Budgie’nin son dağıtımım olacağını sanmıyorum. Bir noktada, başka bir takım denemem gereken bir şey yayınlayacak.
Linux’un güzelliğinin bir parçası da bu. Yalnızca daha esnek, güçlü, güvenli ve istikrarlı bir işletim sistemi değil, aynı zamanda daha çeşitlidir. Ayrıca, aralarından seçim yapabileceğiniz yüzlerce dağıtım olduğundan, tek bir Linux dağıtımında nadiren durgun veya takılıp kalmış hissedeceksiniz.
Ve bir ipucu olarak, tüm dosyalarımı barındırmak için ikincil sürücüler kullanıyorum, bu yüzden yeniden yükleme yaptığımda, sürücüleri yeniden takmam gerektiğini biliyorum ve hazırım.
Kaynak : “ZDNet.com”