E3, Super Bowl’un oyun versiyonu olsa da, Oyun Geliştiricileri Konferansı’nı keşfetmekten her zaman daha çok zevk alıyorum. Şov, oyunların durumunu anlamanın en iyi yolu çünkü hem içerik oluşturuculara hem de hayranlara bilgilendirici panellere ve denenecek oyunlarla dolu bir gösteri alanına erişim sağlıyor. Basın için olay daha da büyük. Gösterideki demolara ek olarak, geliştiriciler oyunlarını San Francisco çevresindeki otel süitlerinde göstermek için dünyanın dört bir yanından akın etme eğilimindedir. Tüm şehir, yaratıcı bağımsız oyunlar için bir cennete dönüşüyor.
Her yıl yaptığım gibi, 2023 ve sonrasında nelerin geleceğine dair bir fikir edinmek için elimden geldiğince çok demo toplamaya çalıştım. Neyin geleceğine dair net bir fikrim olmadan etkinliğe girdim, ancak dilek listelerime eklemek için devasa bir başlık listesiyle çıktım. Burada en sevdiğim 10 listeyi bir araya getirdim, ancak bu bile yüzeyi zar zor çiziyor. gibi oyunlar İçi Boş Mina, Naiad, Bombaya Hücum Siber Funkve sürprizlerle dolu eklektik bir hafta için yapılmış daha fazlası. Bu liste, buradaki hiçbir oyunun aynı görünmeyeceğini yansıtır.
Bulucuyu görüntüle
Bulucuyu görüntüle GDC’ye girmeden önce üç yıldır radarımdaydı, ama o zaman bile beni ne kadar uçuracağına hala hazırlıklı değildim. Bağımsız yapboz oyunu, dünyanın tepesine 2 boyutlu fotoğraflar yerleştiren ve onları tamamen keşfedilebilir 3 boyutlu alanlara dönüştüren oyunculara sahiptir. Bunun için önceden fragmanları görmek, yine de numaranın pratikte ne kadar büyülü hissettirdiğini aktaramadı. Hatta bunun ötesinde, Bulucuyu görüntüle birden çok yaratıcı çözümü destekleyen akıllı bir bulmaca oyunu olarak beni etkiledi. Beş gün sonra, bunu düşünmeden edemiyorum.
Çarpışma Ekibi Rumble’ı
Çarpışma Ekibi Rumble’ı bana haftanın en büyük sürprizini yaptı. Büyük IP’nin çok oyunculu yan ürünleri biraz saçma olabileceğinden, randevuma ne bekleyeceğime dair hiçbir fikrim olmadan gittim. O kadar taze hissettiren ve ona bir tür ekleyemediğim yaratıcı Crash Bandicoot oyununu severek ayrılacağımı beklemiyordum. Bir spor oyunu ile MOBA arasında bir geçiş gibi oynanan 4’e 4 meyve toplama oyunu ve Kader Gambitifakat fazla gözlem karakter rolleri. Bu kafa karıştırıcı gelebilir, ancak pratikte kavraması çok daha kolay ve kabadayı bir boşboğaz ekibiyle inanılmaz derecede eğlenceli.
Piksel Yırtık 1978
Pixel Ripped serisi, VR’nin en iyi korunan sırrıdır, ancak bu durum ne zaman değişebilir? Piksel Yırtık 1978 başlattı. Önceki taksitlerde olduğu gibi, macera oyunu da video oyun tarihinin önemli bir dönemine derin bir dalış yapıyor. Devam filmi, Pixel Ripped 1995’in ardından ilerlemek yerine, Atari’nin altın çağına geri dönüyor. Yine de heyecan verici olan, Atari’nin aslında projeyi yayınlaması ve geliştirici Arvore’a klasik IP kitaplığına erişim sağlamasıdır. Demomda, bir tur oynardım Kaçmak eski bir Video Pinball kabininde, ardından Tuzak!, ve aslında çeşitli Atari referanslarıyla dolu bir video oyunu dünyasının içine girin. Bu, PSVR2’mi çalıştırmam için bana harika bir neden verecek, oyun geçmişinden sondaki küçük bir dilim.
Lana Gezegeni
her gördüğümde Lana Gezegeni, gittikçe daha iyi görünüyor. 2D platform oyunu, makinelerle dolu yemyeşil bir araziyi keşfeden bir kızı ve onun kedi benzeri yaratığını konu alıyor. Hikayesinin gizemini korumak için bilgimi kasıtlı olarak sınırladım, ancak oynadığım yeni dilim, çevresel kafa karıştırıcı ve kedi yönetmenlik dinamiği için bana daha iyi bir fikir verdi. Burada devrim niteliğinde hiçbir şey olmamasına rağmen, rahatlatıcı havası ve güzel sanat tarzıyla gittikçe daha fazla etkileniyorum. Görünüşe göre bir çıkış tarihi yakın, elimden geldiğince çabuk o dünyaya geri dönmeyi dört gözle bekliyorum.
Dr. Fetus’un Ortalama Et Makinesi
Hiç bu kadar kötü bir oyun oynadığımı bilmiyorum. Dr. Fetus’un Ortalama Et Makinesi. bu Süper Et Oğlan spinoff, platformun cezalandırıcı felsefesini alır ve bunu geleneksel bir dörtlü eşleştirme bulmaca oyununa uygular. Oyuncuların bir kuyuda renkli et parçalarını eşleştirdiği bir Puyo Puyo oyunu gibi oynanır. Bükülme, seviyelerin bu görevi cehenneme çevirmek için inşa edilmiş engellerle dolu olmasıdır. Sabrınızı sınayacak gerçekten kaba bir bulmaca oyunu ve oynadığım birkaç seviyeye dayanan bu sadist çizgiyi şimdiden seviyorum.
Slime Kahramanları
GDC gibi bir kongre hakkında en sevdiğim şey, hiç duymadığım bir oyunla oturmak ve hoş bir sürpriz keşfetmek. Biraz oynadığımda durum tam olarak buydu. Slime Kahramanları bir hevesle ve mutlu bir şekilde uzaklaştı. Zelda benzeri macera oyunu, kendi yolculuğuna çıkarken Dragon Quest benzeri bir slime’ı kontrol eden oyunculara sahip. Sevimli tonunun yanı sıra, en çok göze çarpan şey, oyuncuların aşağıdaki gibi güçleri birleştirmesine izin veren yetenek sistemidir: Kirby 64: Kristal Parçaları. Aldığım her beceriyi denemeye hevesli olmamı sağlayan tatmin edici küçük bir dövüş kancası. Ayrıca, oyuncuların balçıklarını özelleştirmelerine ve onlara şapkalar takmalarına olanak tanır. Ve kim küçük şapkaları sevmez ki?
dünyasız
dünyasız hayranlık duymadan edemeyeceğiniz türden bir oyundur. Bağımsız Metroidvania, anında dikkatimi çeken minimalist bir sanat tarzı kullanarak türü özüne kadar kaynatıyor. Neredeyse yapısalcı bir versiyonunu oynamak gibi Ori ve Kör Orman temel hareket hissine ve genel ambiyansa odaklanan. Bunun da ötesinde, oyuncuların saldırılar ve zamanlamaya dayalı bloklar arasında geçiş yaptığı büyüleyici bir sıra tabanlı dövüş sistemine sahiptir. Bu kesinlikle garip bir proje, ama tam olarak GDC’de aradığım türden bir tuhaflık.
Escape Academy: Bulmaca Turnuvası
bağımsız bulmaca oyunları Kaçış Akademisi ek DLC ile lansmanından bu yana yalnızca daha iyi hale geldi, ancak yakında Bulmaca Turnuvası DLC gerçek bir adımdır. İki oyunculu modda, önce bir kaçış odasını çözmek için yarışan arkadaşlar var. Mod, her seferinde yeni bulmacaları değiştirmek için prosedürel oluşturmayı kullanır ve oyuna çok ihtiyaç duyulan rastgele bir öğe ekler. Oynadığım tek tur, hızlı tempolu bir düelloda mantık becerilerimi teste tabi tutan heyecan verici bir kafa kafaya dövüştü. Bu, zaten harika bir bulmaca oyununa lansmanından bu yana eksik olan bir doz tekrar değeri kazandırmaya yardımcı olabilir.
Venba
deneme zevkine vardım Venba, geçen yılki Tribeca Fest’te yemek pişirme hakkında bir anlatı bağımsız oyunu. O zaman çaldığım dilimden etkilenmiştim, bu da bana Hintli bir aile tarifi yapmayı öğrenmemi sağladı, ancak daha taze bir yapıyı gördükten sonra daha da heyecanlıyım. Oyunlarda nadiren temsil edilen bir kültür hakkında sevecen bir reşit olma hikayesi gibi görünüyor ve renkli görselleri beni kendine çekmeye devam ediyor. Bir yaz çıkış tarihi planlanmışken, pek çok lezzetli lokma aldıktan sonra yemeğin tamamını almayı dört gözle bekliyorum.
El Paso, Başka Yer
GDC sırasında oynadığım her şeyden çok, El Paso, Başka Yer oynamayı bırakmak zorunda kalmamayı dilememe neden oldu – halkla ilişkiler çalışanları beni neredeyse demomdan koparmak zorunda kaldı. Neo-noir atıcı, Max Payne’in PS1 versiyonu gibi oynuyor, “mermi zamanı” atış mekaniğini ödünç alıyor ve onu bir vampir avı hikayesine yerleştiriyor. Aksiyon kendi başına tatmin edici, oyunun 3D versiyonu gibi hissettiriyor. Miami telefon hattı bazen, ama özellikle ırkı, bağımlılığı ve daha fazlasını araştıran hikayesinin derinliklerine dalmak için can atıyorum. Tüm doğru şekillerde kafa karıştırıcı.