Giderek artan sayıda yatırımcı, henüz sözde ürün-pazar uyumunu bulamamış olan bazı girişim destekli girişimlerin havlu atmak. Argümanları, bazı girişimlerin asla büyüyemeyecekleri değerlemelerde çok fazla yükseldiği ve temiz, iyi planlanmış çıkışların herkes için dağınık olanlardan daha iyi olduğudur. Sonuçta, para daha etkili bir şeye yatırılabilir. Daha da önemlisi, kurucuların zamanları daha üretken çabalara odaklanarak zihinsel ve duygusal sağlıklarını büyük ölçüde geliştirebilir.
Mantıklı bir teklif. Çalışmayan bir şey üzerinde çalışmak ruhunuzu ezebilir. Yine de, pek çok kurucunun şu anda uzun bir nedenler listesi nedeniyle şirketlerinden vazgeçeceğinden emin değiliz. Bunların arasında: Bağış toplama sıkı, bu nedenle başka bir girişim için para toplamak kolay değil. Berbat bir iş piyasası ve çoğu kurucu, çalışanlarıyla ilgilenmek zorunda hissediyor. Ekibi başlangıçta “Tiny Speck” adlı bir oyun yapmaya çalışan ünlü Slack de dahil olmak üzere bazı çok güçlü şirketler pivotlardan doğdu. Son olarak değil, yatırımcılar son yıllarda kuruculara çok fazla para verdiyse – ve ürün-pazar uyumu olmayan bir şirket için 10 milyon dolardan fazla para çok fazla geliyorsa – bu gerçekten onların suçu.
Konuyu daha fazla araştırmak için dün gece bir gözlemde bulunan ünlü işletmeci ve yatırımcı Gokul Rajaram’a bugün ulaştık. cıvıldamak O “[m]2020-21’de büyük miktarlarda para (10 milyon $ +) toplayan ancak daha sonra sahip olmadıklarını fark eden tüm kurucular [product-market fit]şu anda dayanılmaz bir psikolojik yolculuktan geçiyorlar.
Pinterest ve Coinbase yönetim kurullarında yer alan Rajaram, Twitter’da erken kapatmanın stresli kurucular için “zarif bir çıkış yolu” olabileceğini eklemişti, bu yüzden ona mevcut piyasayı göz önünde bulundurarak bunun pratik olup olmadığını sorduk. Neden bir e-posta görüşmesinde olduğunu açıkladı, uzunluğu burada hafifçe düzenlendi:
VC’ler, topladıkları miktarı azaltarak kendi yatırımcılarının paçayı sıyırmasına izin vermiyor, ancak kurucuların fonlarının bir kısmını geri vermelerini istiyorlar. Bir bağlantı görüyor musun?
Bu harika bir soru. İki davranışın bağlantılı olduğunu düşünmüyorum, en azından henüz değil. Şimdi bana VC’lerin sermayeyi LP’lere döndürmeye başladığını söyleseydiniz, bazı paralellikler görebilirdim. VC’ler, yetkilerine, fon büyüklüklerine uygun çekici yatırım fırsatları görmedikleri için sermayeyi LP’lere iade edeceklerdir. [and so forth]. Para getiren kurucular, becerilerine, ekiplerine, müşteri odaklılıklarına vb. uygun iş fikirleri bulamadıkları için bunu yapıyorlar.
Pivotların abartıldığını mı yoksa bir şirketin, ekibin kendisinde bir sorun olduğu netleşene kadar yalnızca birkaç kez pivot yapabileceğini düşünüyor musunuz?
Pivotlardan birçok büyük şirket kuruldu. Twitter (Odeo) ve Slack (Tiny Speck), pivotlar sonucunda yaratılan muhteşem ürün ve işlere iki örnektir. Deneyimlerime göre, çoğu kurucu, ilk fikrin ayakları olmadığını fark ettiklerinde, en az bir pivot dener, ya aynı müşteri grubu için farklı bir problem çözer ya da bir sorunu çözmek için önceki bilgilerini, yaşam deneyimlerini ve becerilerini kullanır. farklı sorun
Her pivot şirkete psişik bir bedel ödüyor ve bir şirketin, örneğin, çalışanlar çılgınlığın bir yöntemi olup olmadığını merak etmeye ve kuruculara olan güvenini kaybetmeye başlamadan önce iki pivottan fazlasını yapabileceğini düşünmüyorum. Fazla para toplamamış iki kişilik bir şirketse, sonsuza kadar dönmeye devam edebilirler. Ne kadar çok insan – ve sermaye – dahil olursa, pivottan sonra pivot yapmak o kadar zor olur.
Ürün-pazar uyumunu bulma yolunda harcanacak makul miktarda para ne kadardır? Tweet’inize yanıt olarak, birçok kişi şirketlerin şaşkınlığını dile getirdi. olmadan ürün-pazar uyumu buna ilk etapta çok fazla fon verildi.
Genel olarak, temel kural, tohum turunuzun bulmak için kullanılması gerektiğidir. [product-market fit]. Yani bu, makul zamanlarda 2 ila 3 milyon dolarlık sermaye demektir. Olan şu ki, 2020-21 döneminde bazı şirketler, sahip olduklarını düşündüler veya yanlış bir şekilde varsaydılar. [product-market fit]belki de COVID kaynaklı bir davranış değişikliği nedeniyle.
İkincisi, “sıcak” anlaşmaları kovalayan FOMO/fazla sermaye vardı. Böylece bu 2 yıl boyunca, birkaç yıldır norm olan bağış toplama aşaması kapılarından uzaklaştık.
Çok daha ucuz ve bulması daha kolay [product-market] kodsuz araçlar sayesinde – Piyasadaki yazılım ürünlerinin %95’ini tek satır kod yazmadan çözebileceğinize kesinlikle inanıyorum. Bu başka bir zaman için bir tartışma.
Belki anlık bir rahatlama dışında, havlu atan ve topladığı paranın bir kısmını geri veren bir kurucunun avantajları nelerdir? Argüman, yatırımcıların güvenini ve saygısını kazanacakları ve böylece gelecekte para toplama şanslarını artıracakları mı?
Bu tam olarak güven noktasında doğru. Yatırımcılarınızın güvenini kazandığınıza inanıyorum çünkü yatırımcılar, girişimcinin harcadıkları zamanla değeri katlayıp katlamadıklarını net bir şekilde düşünebildiğinden daha emin. Zaman, bir girişimci için nihai para birimidir. Zamanı artan öz sermaye değerine dönüştüremezlerse, bir noktada şirketin tasfiye edilmesi veya satılması gerekir.
Bu döngüden önce sermaye getirisi senaryolarına dahil olmadım. 2001 döngüsünde her şey kapandıktan sonra sermayesinin %70’ini iade eden bir şirket biliyorum ve kurucu ortaklardan biri birkaç yıl sonra başarılı bir tur atmayı başardı, ancak bunun korelasyon mu yoksa nedensellik mi olduğundan emin değilim. Bütün bunlar, yatırımcıların batık maliyet yanılgısı konusunda net görüşlü olduğunu ve sanmıyorum [one’s] fonlama oranları, sermayeyi iade edip etmemenize göre değişir.
Sence sonuna kadar gitmenin – podyumun bitmesinin – bir kurucunun daha sonra başka bir şirket için fon sağlama şansını zedelediğini düşünüyor musunuz?
Hiç de bile. Yatırımcıların sevdiği bir şey varsa, o da önceki girişimi süper başarılı olmayan bir girişimcidir – girişimcinin parasının bitmesi veya parayı iade etmesi hesap için önemsizdir – ancak yine de devasa ve ideal olarak ilgili bir şey inşa etme açlığına sahiptir. ilk şirket Parayı iade etmek, bir sonraki finansman turunuzu artırmanın kısayolu olarak görülmemeli, bunun yerine, sonsuz dönüşün kurucular ve diğer paydaşlar üzerinde üstlendiği psikolojik bedelden kaçmak olarak görülmelidir.
Bir şirketin kapanıp kapanmaması ve ne zaman kapanacağı eskiden bir yönetim kurulu kararıydı, değil mi? VC’lerin 2020 ve 2021’de çek düzenlerken, şirketleri eskisi kadar kolay kapatamayacak kadar haklarının çoğundan vazgeçip vazgeçmediklerini merak ediyorum.
Kurucuların çılgınca maaşlar alması gibi etik olmayan bir durum varsa, yatırımcıların ve yönetim kurulu üyelerinin devreye girip bunu durdurmak gibi güvenilir bir sorumluluğu vardır. Bununla birlikte, eğer sadece kurucular kendilerini, profesyonel hayatlarını tehlikeye atıyorsa ve bahse giriyorsa – başka bir deyişle, pivotlar – çoğu yatırımcı, girişimciler pes etmeye karar verene kadar onların savaşmaya devam etmelerine izin verecektir. Sonuçta, bir girişimcinin yalnızca bir şirketi varken, yatırımcının bir portföyü var.
Daha fazla yatırımcının yapabileceği daha iyi şey, girişimcilere güvenli bir alan sunmak, onlara parayı iade etmenin veya şirketi kapatmanın sorun olmadığını, seçeneğin tamamen kendilerine ait olduğunu, ancak bunun kendilerine açık bir seçenek olduğunu, öyle olmadıklarını bildirmektir. böyle yaparak kimseyi hayal kırıklığına uğratmak. Hiçbir şekilde girişimci hakkında kırmızı bir mektup değil.
Diğer yatırımcılarla yaptığınız görüşmelere dayanarak, kurucuların üzerinde parayı geri vermeleri için dış baskının arttığını düşünüyor musunuz?
Girişimci tarafından kendi kendine uygulanan baskıdır. Bir girişimcinin oluşturduğu tur ne kadar büyük olursa, beklentiler de o kadar yüksek olur. Bence şirketlerin önümüzdeki birkaç ay içinde birkaç seçeneği olacak. A.) Eğer sahip değillerse [product-market fit] ve fazla para toplamamışlarsa, şirketin nakit parası kalmadığı için çıkmaktan başka çareleri kalmayacak. B.) Eğer sahip değillerse [product-market fit] ama çok para topladılar, bir veya iki kez döndürmeyi deneyebilirler ama ondan sonra herkes yorulur. Bu senaryodaki olası çıkışlar, satın alma-işe alma, tasfiye veya küçük bir satın alma olabilir. C.) Varsa [product-market fit] ve çok para topladı, ancak değerleme çekişle tutarsız, şirketin düşüş turu yapması gerekebilir.
GGV’den Jeff Richards mükemmel bir performans sergiledi. postalamak en çok çalışana sahip şirketlerin olduğunu belirten [net promoter scores] aşağı bir tur yükseltenlerdi. Bu ilginç değil mi? Çılgınca değer verdiğiniz Demokles’in kılıcı artık üzerinizde sallanmıyorsa, elle tutulur bir rahatlama duygusu var. Bence bu, yatırımcıların girişimcilerle yapması gereken diğer konuşma – bir tur atmak sorun değil. Dünyanın sonu değil.
Pek çok kurucunun sermayeyi geri vermek istemediğini düşünüyorum çünkü bu mevcut pazarda bu, daha fazla insanın ailelerini geçindirmek için mücadele edebileceği anlamına geliyor. Bu cephede kuruculara herhangi bir tavsiye var mı?
Şirketlerin çalışanlarına iyi davranmak gibi bir görevi, yükümlülüğü olduğuna kesinlikle inanan biriyim. Ve bence şirketi kapatmaya erken karar vermek, çalışanlara verilebilecek daha fazla kıdem olduğu anlamına geliyor. Ne kadar uzun süre beklerseniz, geçiş döneminde çalışanlara yardım etmek için o kadar az nakit kalır.