Birkaç yanlış başlangıçtan sonra, NASA nihayet geçen yıl Kasım ayında Artemis I görevini başlattı. Misyonun büyük amacı, mürettebatlı Artemis II görevi öncesinde Uzay Fırlatma Sistemi (SLS) roketi ve Orion uzay aracı gibi yeni donanımları test etmekti.

Artemis II, yeni sistemi kullanan ilk mürettebatlı fırlatma olacak ve şu anda gelecek yıl için planlanıyor. Bu görev, dört astronotun Ay’ın etrafında yörüngeye girmesini görecek ve bu, onu 1972’den beri alçak Dünya yörüngesinden çıkan ilk mürettebatlı görev yapacak. Bunu, Ay’ın yüzeyine bir mürettebat indirmeyi amaçlayan Artemis III takip edecek. 2025.

Ancak mürettebatlı bir lansmandan önce Artemis I’de kullanılan bazı donanımların yenilenmesi gerekiyor. NASA yetkilileri, bu hafta düzenlediği basın toplantısında, fırlattığım Artemis I’den neler öğrenildiği ve Artemis II için nelerin güncelleneceği hakkında daha fazla bilgi paylaştı.

Artemis II, yeni sistemi kullanan ilk mürettebatlı fırlatma olacak ve şu anda önümüzdeki yıl için planlanıyor.

Exploration Yer Sistemleri programının yöneticisi Shawn Quinn, “Yeni bir şeyi ilk kez uçurduğunuzda, bir şeyler öğreneceksiniz ve bu Artemis I için de geçerli,” dedi.

İlk çalışılacak alan, roketin yerdeyken oturduğu yapı olan mobil fırlatıcıdır. Artemis I’in lansmanı sırasında, SLS’nin güçlendiricilerinden gelen 3.000 Fahrenheit derecelik muazzam ısı bu yapıya bir miktar hasar verdi. Motorların ateşlenmesinden kaynaklanan basınç, mobil fırlatıcı içindeki iki asansörün kapılarını patlattı. Bu asansörlerden biri şimdi onarıldı ve ikincisini bir sonraki fırlatmaya hazır hale getirmek için sertleştirme planları yapıldı.

Quinn, “Genel olarak göbek kolları gibi kritik sistemlerin performansından çok memnunuz” dedi. “Pnömatik hatlarımızdan bazıları da dahil olmak üzere, beklenenden daha fazla hasar alan birkaç şey var. Fırlatmadan sonra, gaz halindeki nitrojen kaynağımızı kaybettik, bu da suyun akışını geciktirecek ve bu da yakıtın bir kısmını durulayacaktı. [Solid Rocket Booster] erken kalıntı. Bu nedenle bazı pnömatik hatlarımız paslandı.”

“Yeni bir şeyi ilk kez uçurduğunuzda, bir şeyler öğreneceksiniz ve bu Artemis I için de geçerli.”

Alev deliğinin etrafındaki ısıdan zarar gören ve şu anda değiştirilmekte olan patlatma plakalarında ek hasar oluştu.

Bir başka endişe alanı da Orion uzay aracının ısı kalkanıydı. Ekip, ısı kalkanının modellerin tahmin ettiğinden farklı bir şekilde aşındığını tespit etti.

Isı kalkanı ablatiftir, yani atmosfere yeniden giriş sırasında bir şekilde aşınması beklendiği ve tasarlandığı anlamına gelir. Orion programının yöneticisi Howard Hu, “Yeniden girişte karşılaşacağınız 5.000 Fahrenheit dereceye kadar ısınmanın bir kısmı, o malzemenin yandığını göreceksiniz” dedi. “Mangal yaparken yaptığın gibi.”

Bununla birlikte, Orion’un ısı kalkanında görülen şey, genel bir ablasyondan ziyade bazı küçük parçaların çıkmasıydı. Ekip şimdi sensör verilerini inceliyor ve bu sorunu daha iyi anlamak için görsel incelemeyi kullanıyor.

Hu, ısı kalkanının bozulmasının kabul edilebilir sınırlar içinde olduğunu vurguladı. “Önemli miktarda marjımız kaldı” dedi. Bu marj, uzay aracının geçeceği atmosferik ortamdaki değişikliklere izin verirken, mürettebatı sıcaktan içeride tutmaya devam edecek şekilde tasarlanmıştır.

Bir başka endişe alanı da Orion uzay aracının ısı kalkanıydı.

Hu, “Durum tespiti yaptığımızdan emin olmak için çok dikkatli davranıyoruz” dedi. “Mürettebatı uçururken uyanıklık bizim için çok önemlidir. Atmosfere yeniden girdiğimizde yaşayabileceğiniz çeşitli belirsizliklere ve varyasyonlara karşı koruma sağlamak için önemli bir marjımız olduğundan emin olmak istiyoruz.”

NASA yetkilileri, devam eden verilerin tam bir incelemesiyle birlikte, Artemis II için Kasım 2024’te bir lansmanı hedeflediklerini doğruladı.



genel-2