SN 2018ivc’nin konumunun işaretlendiği, M77’nin Hubble uzay teleskobu tarafından çekilmiş merkezi bölgesinin bir görüntüsü (solda). Sağ paneller, ALMA tarafından ~200 gün (sağ üstte) ve ~ 1000 günde (sağ alt) alınan verilere dayalı olarak SN 2018ivc etrafındaki genişletilmiş görünümü gösterir ve yeniden parlaklaşmanın SN patlamasından yaklaşık bir yıl sonra gerçekleştiğini açıkça gösterir. Kredi: NASA/ESA Hubble Uzay Teleskobu
Gökbilimciler, milimetre dalga boylarında benzeri görülmemiş bir yeniden parlama sergileyen ve iki tür süpernova arasında bir ara durum sağlayan bir süpernova keşfettiler: yalnız yıldızlarınkiler ve yakın ikili sistemlerdekiler.
Birçok büyük yıldız, süpernova (SN) olarak bilinen yıkıcı bir patlamayla hayatlarını sonlandırır. Süpernovaların parlaklığı hızla artar ve ardından birkaç ay içinde kaybolur.
Gökbilimciler, yakın bir ikili yoldaşın varlığının veya yokluğunun büyük kütleli yıldızların evrimini etkileyebileceğini uzun zamandır biliyorlar. Yakın bir ikili sistemde, ikili refakatçi ile yerçekimi etkileşimleri, son patlamadan çok önce SN atasından büyük miktarlarda malzemeyi soyacak. Bu durumlarda, progenitör, gerçek SN zamanına kadar sessiz olacaktır. Öte yandan, ikili arkadaşı veya uzak arkadaşı olmayan bir SN atası durumunda, SN patlamasına yol açan progenitör, ilk kütlesinin çoğunu koruyacaktır.
Gökbilimciler, ikili çok yakın ve çok uzak olmadığında ne olacağını bilmek istediler. Mola, Keiichi Maeda (Kyoto Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsünde Profesör) ve Tomonari Michiyama (Osaka Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsünde ALMA Ortak Doktora Sonrası Araştırmacısı) liderliğindeki uluslararası bir araştırma ekibinin ALMA’yı (The Atacama Large) kullanmasıyla geldi. Milimetre/milimetre-altı Dizisi) SN 2018ivc olarak bilinen bir süpernovayı, ilk patlamadan yaklaşık 200 gün sonra sönük haldeyken izlemek için.
Sonuçlar, SN 2018ivc’nin alışılmadık bir nesne olduğunu gösterdi, bu nedenle ekip, patlamadan yaklaşık 1.000 gün sonra onu tekrar kontrol etmeye karar verdi. Milimetre dalga boyu radyasyonunda bu fenomen ilk kez gözlemlendiğinde, nesnenin gerçekten yeniden parladığını keşfettiler.
Sayısal modellemeyle karşılaştırma, SN patlamasından yaklaşık 1500 yıl önce bir orta mesafeli ikili yoldaşla etkileşimin, yıldız çevresi ortamın büyük bir içi boş kabuğunu yarattığını gösteriyor. SN’den 200 gün sonra, patlamadan dışarı fırlayan püskürme henüz kabuğa ulaşmamıştı. Sonra 200 ila 1000 gün arasında, ejekta yıldız ötesi ortamla çarpıştı.
Bu sonuçlar, “Tip IIL Süpernova 2018ivc’nin Dirilişi: Hidrojen açısından zengin ve Hidrojen açısından fakir Progenitörleri Bağlayan Bir İkili Evrim Sırasının Etkileri” olarak ortaya çıktı. Astrofizik Dergi Mektupları 1 Mart 2023’te.
Daha fazla bilgi:
Keiichi Maeda ve diğerleri, Resurrection of Type IIL Supernova 2018ivc: Hidrojen açısından zengin ve Hidrojen açısından fakir Progenitörleri Bağlayan Bir İkili Evrim Sırasının Etkileri, Astrofizik Dergi Mektupları (2023). DOI: 10.3847/2041-8213/acb25e
Alıntı: Dirilen süpernova, 3 Mart 2023 tarihinde https://phys.org/news/2023-03-resurrected-supernova-link.html adresinden alınan iki tür (2023, 2 Mart) arasındaki eksik bağlantıyı sağlar.
Bu belge telif haklarına tabidir. Kişisel çalışma veya araştırma amaçlı adil ticaret dışında, yazılı izin olmaksızın hiçbir bölüm çoğaltılamaz. İçerik sadece bilgilendirme amaçlıdır.