Merkür, görüntünün sağ alt kadranında siyah bir daire olarak görülüyor. Güneş diskinin yukarısında görülebilen güneş lekelerinden belirgin bir şekilde farklıdır. Kredi: ESA & NASA/Solar Orbiter/PHI Ekibi

Bu yıl, Solar Orbiter için güzel bir görüntüleme fırsatı ve verilerinin kalitesini daha da geliştirme şansı ile başladı. 3 Ocak 2023’te, iç gezegen Merkür uzay aracının görüş alanını geçti ve Merkür’ün güneşin önünde hareket eden tamamen siyah bir daire olarak göründüğü bir geçişle sonuçlandı.

ESA/NASA Solar Orbiter’in bir dizi aracı geçişi yakaladı. Polarimetrik ve Helioseismic Imager (PHI) görüntüsünde, Merkür görüntünün sağ alt kadranında siyah bir daire olarak görülüyor. Güneş diskinin yukarısında görülebilen güneş lekelerinden belirgin bir şekilde farklıdır.

Extreme Ultraviolet Imager (EUI), gezegenin ilerleyişini filme aldı. Özellikle Merkür’ü diskten ayrıldıktan hemen sonra gösterdi ve güneş atmosferindeki gazlı yapıların önünde kontrast oluşturdu.

Koronal Ortamın Spektral Görüntüleme (SPICE) cihazı, güneşin alt atmosferindeki farklı atomlardan gelen ışığı izole etmek için güneşten gelen ışığı bileşen renklerine ayırır. Bu atomlar, farklı sıcaklıklarda var olan güneş atmosferindeki farklı katmanları ortaya çıkarmak için seçilmiştir. Neon (Ne VIII) 630.000 K sıcaklıkta, karbon (C III) 30.000 K sıcaklıkta, hidrojen (Ly Beta) 10.000 K sıcaklıkta ve oksijen (O VI) 320.000 K sıcaklıktadır.







ESA/NASA Solar Orbiter’in Extreme Ultraviolet Imager (EUI) cihazı tarafından 3 Ocak 2023’te çekilen bu filmde Merkür, Güneş’in dış atmosferindeki bazı yüksek gazlı yapılara karşı siluet halinde görülebilir. Kredi: ESA & NASA/Solar Orbiter/EUI Ekibi

Fransa’daki Institut d’Astrophysique Spatiale’den Miho Janvier, şu anda geçici görevde olan SPICE proje yardımcısı bilim insanı Miho Janvier, “Bu sadece Merkür’ün güneşin önünden geçmesine değil, atmosferin farklı katmanlarının önünden geçmesine bakmaktır” diyor. ESA.

Gezegen geçişleri astronomlar tarafından çeşitli amaçlar için kullanılmıştır. Geçmiş yüzyıllarda, güneş sistemimizin büyüklüğünü hesaplamak için kullanıldılar. Birbirinden çok farklı konumlardaki gözlemciler, geçişi zamanlayacak ve ardından sonuçları karşılaştıracaktı. Farklı yerlerden gözlem yaptıkları için olayın kesin zamanı biraz farklı olabilirdi. Gözlemciler arasındaki mesafeyi bilmek, güneşe olan mesafeyi hesaplamak için trigonometri kullanmalarına izin verirdi.







ESA/NASA Solar Orbiter uzay aracındaki Koronal Ortamın Spektral Görüntüleme (SPICE) aracından alınan bu filmde, Merkür’ün Güneş atmosferindeki farklı katmanları kateden olduğu görülebilir. SPICE, Güneş’ten gelen ışığı, atmosferindeki farklı sıcaklıklardaki farklı atomları ortaya çıkarmak için onu oluşturan renklere ayırır. Neon (Ne VIII) 630 000 K sıcaklıkta, karbon (C III) 30 000 K sıcaklıkta, hidrojen (Ly Beta) 10 000 K sıcaklıkta ve oksijen (O VI) 320 000 K sıcaklıktadır. K. Bu kısa filmde geçiş çok hızlı gerçekleşir, Merkür karelerin ortasından soldan sağa hareket eder. Kredi: ESA & NASA/Solar Orbiter/SPICE Ekibi

Son zamanlarda, geçişler diğer yıldızların etrafındaki gezegenleri bulmanın en başarılı yolu haline geldi. Gezegen yıldızın yüzü boyunca hareket ederken, parlak yüzey gezegenin silüeti tarafından marjinal olarak kaplanır ve bu nedenle parlaklıkta çok az bir miktar düşer. Bunun düzenli olarak tekrarlanması, gezegenin boyutunun ve yörüngesinin hesaplanmasına olanak tanır.

ESA, mevcut görevi Cheops’ta (ExOPlanet Uydusunu Karakterize Etmek) ötegezegenleri incelemek için geçiş yöntemini kullanıyor. Yakın gelecekte, Gezegen Geçişleri ve Yıldızların Salınımları (PLATO) misyonu, bir milyona kadar yıldızın yaşanabilir bölgelerinde Dünya büyüklüğündeki gezegenleri aramak için geçişleri kullanacak. Ve 2029’da, ESA’nın Atmosferik Uzaktan Algılama Kızılötesi Dış Gezegen Büyük Araştırması (Ariel), bilinen yaklaşık 1000 ötegezegenin atmosferlerini incelemek için geçişleri kullanacak.







ESA/NASA Solar Orbiter’in Polarimetric ve Helioseismic Imager (PHI) cihazı tarafından çekilen bu görüntüler, Merkür’ün silüetinin güneş diski üzerinden otuz dakikalık geçişini kapsıyor. PHI geçişi üç saatten fazla gözlemledi. Merkür, görüntünün sağ alt kadranında siyah bir daire olarak görülüyor. Güneş diskinin yukarısında görülebilen güneş lekelerinden belirgin bir şekilde farklıdır. Kredi: ESA & NASA/Solar Orbiter/PHI Ekibi

Solar Orbiter için bu özel geçiş, aletleri kalibre etmek için değerli bir fırsat sunuyordu. ESA Solar Orbiter Project Scientist Daniel Müller, “Görüş alanınızda dolaşan sertifikalı siyah bir nesnedir” diyor. Bu nedenle, alet tarafından Merkür’ün diski içinde kaydedilen herhangi bir parlaklığa, nokta yayılma işlevi adı verilen aletin ışığını iletme şeklinden kaynaklanmalıdır. Bu ne kadar iyi bilinirse, o kadar iyi ortadan kaldırılabilir. Bu olayı incelerken, Solar Orbiter verilerinin kalitesi daha da iyileştirilebilir.

Merkür’e yakından bakmak için ESA, BepiColombo görevini gönderdi. Gezegenin bir sonraki yakın geçişini Haziran 2023’te yapacak. Bu arada Solar Orbiter, güneşin bir sonraki yakın geçişini Nisan ayında yapacak.

Avrupa Uzay Ajansı tarafından sağlanan


Alıntı: Merkür’ün siyah diski, Solar Orbiter’in görüşünü keskinleştirmeye yardımcı oluyor (2023, 21 Şubat), 21 Şubat 2023 tarihinde https://phys.org/news/2023-02-mercury-black-disk-sharpen-solar.html adresinden alındı.

Bu belge telif haklarına tabidir. Kişisel çalışma veya araştırma amaçlı adil ticaret dışında, yazılı izin olmaksızın hiçbir bölüm çoğaltılamaz. İçerik sadece bilgilendirme amaçlıdır.



uzay-1