GMC Hummer EV incelemesi: serseri EV

Mantıklı bir EV istiyorsanız, GMC Hummer EV’yi satın almamalısınız. Uygun fiyatlı bir EV istiyorsanız, GMC Hummer EV’yi satın almamalısınız. Verimli veya lüks bir EV istiyorsanız, GMC Hummer EV’yi satın almamalısınız.

Bu korkunç canavara 110.000 dolar harcamak için bir sebep var mı? Bunu anlamak için bir hafta harcadım ve açıkçası hala merak ediyorum.

Hummer’dan devasa olarak bahsedebilirim, ancak gerçekten en yakın rakibi Rivian R1T ile aynı uzunlukta. Yine de o kadar geniş ki, ön yanan ışıklar gerektiriyor ve bodur ön cam üç silecek gerektiriyor. Direksiyon başında otururken yolcumun başka bir saat diliminde olduğunu hissediyorum. Ama hey, en azından kendi kişisel sürüş alanım var, değil mi?

Aşırı genişlik, yan kör noktaların oldukça korkunç olduğu anlamına gelir, bu nedenle bu izleme sistemini kullanmaya hazır olun – ekstra yardıma ihtiyacınız olacak. Kısa ön cam ve uzun kaput ile ön görüş de tehlikeye atılıyor. Geniş açılı lensiyle dijital arka kamera aynasını seviyorum, ancak garaj yolumda iki inçlik dudağın üzerinden kirden betona geri adım atmak arka acil durum frenini çalıştırdı. Hemen kamyonu durdurduğunu heyecanla söyleyebilirim.

Ancak Hummer’ın ağırlığını gerçekten aldığı yer ağırlığındandır. GMC’deki mühendisler, Hummer’ı 350 mil menzil için iyi olan 205kWh’lik devasa bir pille donattı. Tüm bu pil gücü, kamyonun ağırlığını 9.000 pound’un kuzeyine itiyor ve özellikle fren yaparken sürücü koltuğunun her bir onsunu hissediyorum.

WTF olarak da bilinen Özgürlüğe Watt’ı bağlayın, mod (hayır, şaka yapmıyorum – GMC buna böyle diyor) ve üç elektrik motoru 1.000 beygir gücün tamamını serbest bırakarak kamyonu bir GMC’de durma noktasından 60mph’ye çıkarıyor -tahmini üç saniye. Yalan söylemeyeceğim – çok eğlenceli ama durmak korkunç. Kamyonunuz bu kadar ağırken ve bu kadar hızlı gidebilirken yol çabuk bitiyor, bu yüzden dikkatli oynayın.

Sahip olduğum Edition 1 test cihazı, GM’nin Super Cruise gelişmiş sürücü yardım sistemi ile donatılmıştır. Bu eller serbest teknolojisi, sürücü gözlerini yukarıda tuttuğu ve Hummer uyumlu bir yolda olduğu sürece gazı, frenleri ve direksiyonu devralabilir. Sistem, daha yavaş arabaların etrafından dolaşmak için kendi başına temiz bir sol şeride geçebilir ve hatta birleşen trafiği veya bir şeridin sona erdiğini algılayabilir. Ancak, bu aracın kütlesi ile, sadece frene güvenmiyorum. Ani trafik için ne zaman durmam gerekse, her zaman kontrolü devralırım ve manuel olarak fren yaparım. Belki benden biraz daha fazla kendine güvenirsin.

Hummer’ın içi, lüksten çok faydaya doğru eğilir. Gösterge paneli, orta konsol ve kapı panellerinde bir parça deri yok. Isıtmalı ve soğutmalı koltuklar var ama bu altı haneli fiyat etiketiyle masaj işlevi de istiyorum. Çıkarılabilir tavan panellerini takdir ediyorum, ancak kesinlikle çok fazla rüzgar gürültüsüne neden oluyorlar – veya muhtemelen bu, iki tonluk bir tankın otoyol hızlarında hareket ederken çıkardığı ses. Ne olursa olsun, bu gürültülü bir EV. Agresif arazi lastikleri ve kutu gibi gövde arasında, tam bir sessizlik içinde sürmeyi beklemeyin.

Kablosuz Apple CarPlay ve Android Auto özellikli 13,4 inç dokunmatik ekranı seviyorum. Epic Games’in Unreal Engine video oyun platformunun dahil edilmesi sayesinde buradaki grafikler gerçekten harika. Eğer istersen Fortnite-kaliteli grafikler, Hummer sağlar. GMC ayrıca Google’ın yerleşik yazılımlarından bazılarını kullanıyor, bu nedenle Google Haritalar dahildir. Biraz daha küçük olan dijital gösterge kümesinin birkaç farklı konfigürasyonu vardır ve söz konusu ekranlardaki farklı bilgilere erişmek için direksiyon simidi kontrollerini kullanmak kolaydır.

Kalbimde bir off-roader’ım, bu yüzden Kaliforniya’daki Johnson Valley’in sunduğu şeylerden bazılarıyla uğraşmak için çöle yöneldim. Mojave’nin bu bölgesi, kötü şöhretli King of the Hammers off-road yarışına ev sahipliği yapıyor ve çölün sunduğu en korkunç kayalar, çığlıklar, tepeler ve kumlarla dolu.

Kaldırımı kapattığımda, yapmam gereken ilk şey, biraz daha fazla çekiş ve daha rahat bir sürüş için bu 35 inçlik Goodyear Wrangler lastiklerinden biraz hava almak. Buradaki hava indirme özelliği oldukça havalı. Sadece istediğim basıncı ayarlamam gerekiyor ve bu sayıya ulaşıldığında kamyon korna çalacak. Burada, 49 psi’lik sokak basıncından 34 psi’ye iniyorum. Çok fazla kuma girmeyi planlamadığım için çok alçalmama gerek yok ama boş ağırlığı 9.000 pound’un üzerinde olan bu bebeğin alabileceği tüm desteğe ihtiyacı var.

Tekerleklere gelen 1.000 pound-feet torkun tamamını tutan Off Road moduna geçiyorum. GMC, 11.500 lb-ft tork iddia ediyor, bu doğru ama biraz yanıltıcı, motor torkunun dişli ve aks oranları ile çarpılmasından sonra gelen bir numara olduğu için. Ne olursa olsun, bu mod düzgün güç dağıtımı sağlar ve daha fazla manevra kabiliyeti için arka tekerlekleri ön ile aynı fazda olacak şekilde ayarlar. Buradaki tek serseri, aynı zamanda sahte bir motor gürültüsü eklemesidir. Elektrikli araçlarda off-road yapmayı seviyorum çünkü kumdaki lastikleri ve ağaçlardaki kuşları duyabiliyorum. En azından bana o sahte şeyi kapatma seçeneği ver.

13 inçlik tekerlek hareketiyle Hummer, çemberlerde oldukça iyi bir iş çıkarıyor. Diyelim ki bir Ford Raptor kadar hızlı değil ama utanç verici olmaktan da uzak. Buradaki sürüş, dört tekerlekten bağımsız havalı süspansiyon sayesinde de oldukça yumuşak.

Arka direksiyon, dev kamyonu orta ölçekli bir teklif kadar çevik kılan bir oyun değiştiricidir. Yengeç Yürüyüşü gerektirecek bir durumum yok ama yine de deniyorum. Bilirsiniz… hikaye için, kesinlikle kamyonun aynı anda hem ileri hem de yanlara doğru hareket ettiğini hissetmek en tuhaf duygu olduğu için değil. Bu iyi bir parti hilesidir ama patika darlaştığında da faydalı olabilir.

Burada küçük kum tepeleri var ama ben yalnız seyahat ediyorum ve açıkçası kazmak istemiyorum. 6.000 kiloluk bir Rivian’ı yumuşak kumda sürdüm ve bu zordu. Hummer’ınızı kum tepelerine çıkarmak istiyorsanız, vinci olan bir arkadaşınızı getirin. Bu kadar ağır bir kamyonla, sıkışırsan kimse seni iple çekmez. Ya kazıyorsun ya da vinçle kaldırıyorsun, muhtemelen ikisi birden.

Bunun yerine, Hummer’ı Heartbreak Hill’e götürmeye karar verdim. Bu 20 derecelik eğim, altta gevşek kayalarla başlar, tepeye doğru tırmanırken yamaca gömülü lastik parçalayan kayalara dönüşür.

Hummer’ın hayal kırıklığına uğratmaya başladığı yer burasıdır. Bu kayalık yokuşta en yüksek performansı elde etmek için Arazi moduna geçiyorum. Daha fazla çekiş için arka diferansiyeli kilitledim ve yokuş yukarı yöneldim. Her şey yolunda – olmayana kadar.

Ön lastikler kayaların üzerinde tutunmaya çalışırken yol tutuşunu kaybediyor ve ben duruyorum. Bence sorun değil, çünkü henüz öndeki dolaba geçmedim ve beni tepeye çekmek için muazzam miktarda torkum var. Ön dolap düğmesine basıyorum ve… hiçbir şey. Tekrar yapıyorum ve nada alıyorum. Ön dolabın düğmesine, sevimli küçük bir tavşanı gıcırdayan aç bir kurdun vahşiliğiyle sapladım ve o, saldırmayı reddediyor. Kahretsin.

Yavaşça gaza basıyorum ve çekiş gücü bulmaya çalışarak direksiyonu ileri geri hareket ettiriyorum ve hiçbir şey olmuyor. Buradayım, durdum, dik ve kayalık bir tepede ön camdan sadece gökyüzüne bakıyorum ve yalnızım. Fantastik.

Tepeden aşağı geri dönmekten başka yapacak bir şey yok. Normalde bunu yapmaktan nefret ederdim, çünkü arka lastiklerde ağırlık varken dik bir yokuştan aşağı geri gitmek direksiyonunuzu neredeyse işe yaramaz hale getirir. Yine de GMC’nin dört tekerlekten direksiyonu günü kurtarıyor ve dijital dikiz aynamda Heartbreak Hill’den ayrılabileceğim bir yere doğru yavaş ama güvenli bir şekilde yokuş aşağı manevra yapabiliyorum.

Daha sonra, öndeki dolabı çalıştırmanın beş saniyelik bir düğmeye basmayı gerektirdiğini öğrendim. Bekle, ne? Ön dolaplı çok sayıda araç kullandım. Ram Power Wagon, Chevrolet ZR2, Jeep Wrangler ve Mercedes-Benz G-Wagon bunlardan birkaçıdır. Hiçbiri bunların öndeki dolaba geçmesi için beş saniyelik bir düğmeye basılması gerekti. Aslında, çoğu bir saniye içinde devreye giriyor. Öndeki dolaba ihtiyacım varsa, ona şimdi ihtiyacım var, beş saniye sonra değil.

Her ne kadar en iyisi olmuş olsa da. Eminim teçhizat, ön dolap devredeyken Heartbreak Hill’i fethedebilirdi, ancak tepedeki gömülü kayalar oldukça budaklı ve Hummer’ın yedek lastiği yok. GMC bunun bir paketleme sorunu olduğunu söylüyor ama açıkçası bu çok büyük bir hata. Arazide en yaygın arızalardan biri patlayan bir lastiktir ve bir fiş kiti veya Fix-a-Patlak’ın yapabileceği çok şey vardır.

Hummer’ı benim için öldüren şey, verimliliği veya eksikliği. Pil boyutu ve ağırlığı söz konusu olduğunda GMC, azalan verim noktasına ulaştı. Devasa pil sayesinde Rivian R1T’den yaklaşık 2.000 pound daha ağır, ancak önemli ölçüde daha fazla menzil bile getirmiyor. Hummer 329 mil için derecelendirilmiştir, ancak Rivian’ın daha küçük 135kWh pili 314 mil dayanabilir ve onu durdurmak için bir piste ihtiyacım olduğunu düşünmüyorum.

Hummer’daki arazi gezim sırasında önemsiz bir 0,9 mil/kWh’yi idare ediyorum. Bu arada, Rivian’da arazide çok zaman geçirdim ve ortalama 1,6 mil/kWh ve buna yumuşak kum tepeleri de dahildi. Bu, Hummer’ın sokaktaki ortalaması. Rivyalı mı? Kaldırımda yaklaşık 2,3 mil/kWh’ye bakıyorsunuz.

İdeal koşullarda, Hummer sadece 10 dakikada 100 mil değerinde elektron ekleyerek 350kW şarjın tüm avantajlarından yararlanabilir. Bununla birlikte, pilin önceden şartlandırıldığından emin olmanız gerekir ve bu kadar hızlı şarj sağlayabilen bir DC hızlı şarj cihazı bulmanız gerekir. 11,5kW yerleşik şarj cihazıyla evde şarj oldukça hızlıdır, ancak bu kadar büyük bir pille teçhizatınızın fişe takılı ve 12 saat şarjda kalmasını bekleyin.

Bu kadar verimsiz bir EV’ye teslimat için 1.595 $ dahil olmak üzere 110.000 $ harcamayı haklı çıkarmak zor. Memleketim Kaliforniya’da, Electrify America şu anda üye olmayanlar için kWh başına 43 sent alıyor. Bir gecede evde şarj etmek bana kWh başına 38 sente mal oldu. Elbette gazdan daha ucuz, ancak Rivian R1T gibi bu elektronları daha akıllıca harcayan ve önyüklemesi daha ucuz olan başka EV’ler de var.

Elbette, Hummer EV’de harika bir arka tekerlek direksiyonu var, ancak bu gerçekten tek değerli parti numarası. Sonunda, pek çok parkur için çok ağır ve büyük, ön dolap yeterince hızlı devreye girmiyor ve yedek lastiği yok. Kendine güvenen frenlerin eksikliğini ekleyin ve satıcının parkında en iyi bırakılan bir EV’ye bakıyorsunuz.