Harika üçüncü taraf Twitter istemcilerinin çağı sona ermiş olabilir. Twitter, API erişimini kestikten ve kurallarını kendisiyle rekabet eden uygulamaları yasaklayacak şekilde değiştirdikten sonra The Iconfactory, Twitterific’i sonlandırmakFenix’in sahip olduğu uygulama mağazalarından çekildive Tapbots’un sahip olduğu Tweetbot için bir anıt yayınladı. Uygulamaları kullanan tüm insanlar için bir kayıp ve neredeyse kesin olarak Twitter’ın kendisi için bir kayıp.
Geçen hafta pek çok kişinin belirttiği gibi, üçüncü taraf müşteriler, Twitter’ın doğal kabul ettiğimiz bazı kısımlarını yenileyerek ve ilk günlerde şirketin kimliğini oluşturmaya yardımcı olarak Twitter’ın bugünkü platform haline gelmesine yardımcı oldu. Ayrıca, istenmeyen değişikliklere karşı güvenli bir sığınak görevi görerek, insanların platformdan vazgeçmeye hazır olduklarında tweet atmaya devam etmelerine yardımcı oldular.
Örneğin, az önce kullandığım kelimeyi ele alalım – tweet atmak. Bir “tweet”in Twitter gönderisi dediğimiz şey olacağı fikri aslında şirketin kendisinden gelmedi. Twitterific geliştiricisi Craig Hockenberry’den bir blog gönderisi. Bunun yerine, The Iconfactory’nin üçüncü taraf müşterisi için bir QA test uzmanı olan Blaine Cook tarafından önerildi ve hemen benimsendi. En az bir yıl sonra şirket, Twitter’ın da bu ifadeyi kullanmaya başlamasına kadar değildi. (Başlangıçta, Twitter “cıvıldamayı” tercih ediyordu.) Twitterific de öncülük etti kuş logosu kullanmak.
Üçüncü taraf uygulamalarının, yalnızca Twitter’ı değil, genel olarak akıllı telefon uygulamalarını kullanma şeklimiz üzerinde büyük bir etkisi oldu. Tweetie adlı bir müşteri, yenilemek için iOS ve Android’de neredeyse her yerde bulunan “yenilemek için çek” etkileşimini icat ettiği için büyük ölçüde itibar görüyor. her türlü besleme sayısı. Tweetie’yi daha önce duymamış olsanız bile kullanmış olabilirsiniz; 2010 yılında Twitter satın aldı ve onu resmi iPhone istemcisi yaptı. 2015 yılında şirket, farklı bir üçüncü taraf istemcinin geliştiricisini de işe aldı. Android uygulamasını geliştirin.
Ayrıca, Twitter’ın popüler bir üçüncü taraf istemciyi doğrudan edindiği tek zaman da bu değil. TweetDeck, bir parçası Sınır‘nin bugüne kadarki haber odası, yıllarca bağımsız bir uygulamaydı. şirket satın aldı.
Üçüncü taraf istemci kullanıcıları, kim 2018’de milyonları buldu, genellikle resmi uygulamaya gelmeden yıllar önce özelliklerin keyfini çıkardı. ekofon yeteneği eklendi 2011’de istenmeyen kullanıcıları ve hashtag’leri sessize almak, resmi sürümlerde bulunan bir özelliktir. 2014 yılına kadar alamadım.
Uygulamalar ayrıca Twitter’ın değişikliklerinden güvenli sığınaklar olarak hareket etti; resmi uygulamanın yaptığı gibi önerilen ve sıra dışı tweet seline sahip değillerdi ve resmi uygulama bir yıllığına kullanımdan kaldırıldıktan sonra bize Mac’ler için bir Twitter uygulaması kullanma seçenekleri sundular. Ve evet, insanlar reklamsız bir Twitter deneyimi elde etmek için üçüncü taraf istemcileri kullandılar, bunun nedeni reklamları kasıtlı olarak çıkarmaları değil, Twitter’ın onlara API üzerinden hizmet vermemesiydi. (Yan not: Twitter’ın istese veya ihtiyaç duysa reklam sunan alternatif uygulamalar yapamayacağına inanmak zor.)
Zaman zaman Twitter, dışarıdan geliştiricilerin kattığı değeri fark etmiş gibi görünüyor. “Üçüncü taraf müşterilerin Twitter hizmeti ve geliştirdiğimiz ürünler üzerinde dikkate değer bir etkisi oldu”, okuyun 2018’den bir not O sırada şirketin geliştirici platformu lideri olan Rob Johnson. “Bağımsız geliştiriciler, Mac için ilk Twitter istemcisini ve iPhone için ilk yerel uygulamayı oluşturdu. Bu müşteriler, hepimizin bildiği ve sevdiği ürün özelliklerine öncülük etti.” Ve 2010 blog gönderisiTwitter, üçüncü taraf istemcileri kullanan kişilerin “en aktif ve sık kullanıcılardan bazıları olduğunu ve” Twitter’dan gelen trafiğin orantısız bir miktarının bu tür araçlardan geçtiğini “belirttiğini söyledi.
Övgülere rağmen, Twitter ve dış geliştiriciler arasındaki ilişki genellikle gergindi. Şirketin geliştirici anlaşmasında açık ve kapalı bir kural vardı alternatif uygulamaları engelleme resmi müşterileriyle rekabet etti ve şirket yıllarca API’sinde desteklemediği yeni özellikler sundu, bu da üçüncü taraf müşterilerin bunlara sahip olamayacağı anlamına geliyordu.
Ancak Musk devralmadan önce, şirket düzeltmeler yapıyor gibi görünüyordu. Açıkça üçüncü taraf istemciler için işleri kolaylaştırmak amacıyla kurallarını netleştirdi, daha fazla iletişim kurmaya başladı ve API v2, sonunda geliştiricilere anketler ve grup DM’leri gibi özelliklere erişim sağladı. 2021’in sonlarında, Tapbots’un kurucu ortağı Paul Haddad bana “geliştirme ve açıklık hızı, bazı karanlık günlere kıyasla önemli ölçüde iyileştirildi” dedi. Ve 2022’de şirketin ana zaman çizelgesi API’sinin v2 sürümünü yayınlamasını “alternatif müşterilere izin vermeye ve hatta teşvik etmeye devam edeceklerinin bir göstergesi” olarak nitelendirdi.
Twitter deneyimini daha iyi hale getiren sadece üçüncü taraf istemciler değil. Deneyimi iyileştiren Thread Reader, Block Party veya Twitlonger gibi birkaç başka dış araç vardır. (Geçmişte, Twitter kullanıcıları, bu özellik yerleşik hale gelmeden önce siteye resim göndermek için TwitPic adlı üçüncü taraf bir araca güvenirdi.) Bu uygulamaların çoğu hala çalışıyor gibi görünüyor, ancak gördüğümüz gibi, bu değişebilir. Twitter, onlara bağlantı göndermenizi engelleme yeteneğine sahiptir.
Tabii ki, bunu yapmak büyük olasılıkla büyük kullanıcı tepkisine yol açacak ve hizmeti daha da kötüleştirecektir. Ancak Twitter’ın son eylemlerine bakıldığında, bu söz konusu bile olamaz.
Twitter’ın hiçbir zaman özellikleri kendi başına bulmadığını veya kullanıcı önerilerini kendi başına almadığını iddia etmiyorum, çünkü öyle. ( retweet, hashtag ve @ bahsetme ünlü olarak kullanıcılar tarafından icat edildi, bazen üçüncü taraf uygulamaların yardımıylaancak Twitter bunları etkili bir şekilde uyguladı.) Demek istediğim, birbirleriyle ve resmi müşteriyle rekabet eden üçüncü taraf uygulamalardan oluşan bir ekosistem, tek bir şirketin tek başına üretebileceğinden daha iyi fikirler üretecek.
Elon Musk tüm bunları bir kenara atmaya karar verdi. Twitter kendisini bu fikir akışından – uygulamalarını, en popüler özelliklerinden bazılarını ve temel kimliğinin çoğunu üreten akıştan – aniden ayırdı. Geri adım atsa bile, geliştiriciler neden en iyi fikirlerini kendilerini bu kadar kötü bir şekilde yakan bir şirkete harcasınlar?