Bir InForest şebeke dışı kiralamada yaşadıktan sonra öğrenilen dersler

İtiraf: Bir yerde çalışma tatili rezervasyonu yaptığımda InForest kabini bu yaz, sürdürülebilir yaşama giriş niteliğinde bir kurs aramıyordum. Üç gencimin talep ettiği yaratık konforundan ödün vermeden şehirden kaçmak istedim. Bunu anladım, ama çok daha fazlasını götürdüm.

Doğanın canlandırıcı etkilerinden yararlanıyorum ve elimden geldiğince dağlara, kumsala veya çöle kaçıyorum. Bu, COVID-19’dan bu yana çoğalan güneş panelleri, pil depolama, veri kapsamı ve esnek her yerden çalışma politikalarındaki gelişmeler sayesinde birçok kişi için giderek daha mümkün hale gelen bir şey. Artık insanlar işlerini kendilerine neşe getiren hemen hemen her yerden yapabilirler.

İçeri girmenin enerji gereksinimlerimin zaten iyi donanımlı güneş enerjisiyle çalışan kabinin sınırlarını zorlayacağını biliyordum. Ailemi eğlendirirken aynı zamanda uzaktan çalışmak için ihtiyacım olan tüm donanıma sahiptim. Bu, bir e-bisiklet, bir video projektörü, iki Bluetooth hoparlör, beş telefon, iki dizüstü bilgisayar, bir tablet, üç akıllı saat ve her şeyi birbirine bağlı tutmak için bir Starlink RV uzaydan internet kiti anlamına gelir. Bu, ışıkların ve zaten kabinin içinde bulunan eksiksiz mutfak aletleri ve yardımcı cihazların üstünde.

Bu yaz bir hafta boyunca, şebekeden tamamen kopmuş olmama rağmen, İsveç’te bir ormanın ortasında çalışıp oyun oynayabildim. Bu deneyim bana şu anda şebekeden bağımsız teknoloji ile neyin mümkün olduğunu ve kaynaklar kıt olduğunda gerekli tavizleri daha iyi anlamamı sağladı – o zamandan beri Avrupa’da enerji fiyatları tavan yaptığından beri günlük hayata uyguladığım dersler.

InForest’ın sahibi ve işletmecisi, doğaya daha yakın olmak isteyen insanlar için bir dizi şebekeden bağımsız kabin yaratma hayali kuran Jesper (40) ve Petra Uvesten’e (41) aittir. Çift, ilk çevre dostu ve kendi kendine yeten kabinleri Ebbe’nin kapılarını 2020’de açtı. Kısa süre sonra Vilgot ve Esther kabinleri izledi. Her birinin adı üç çocuğundan biri.

Jesper ayrıca AB’de kırsal kalkınma konusunda tam zamanlı bir işte çalışıyor, Petra ise özel bir triatlet. İkisi InForest’ı tek başına yönetiyor, ancak tatil yapabilmek için ara sıra yarı zamanlı yardım alıyorlar. Hedefleri üç evden 10 eve çıkmak.

Üç küçük kabin, güney İsveç’in tepelerinde, Göteborg’un yaklaşık iki saat doğusunda veya Stockholm’ün üç saat batısında, sakin göller ve av panjurları ile noktalı yoğun bir ormanda yer almaktadır. Kabinler el yapımıdır ağaç işareti, küçük evlerin yerel inşaatçısı. Her evin bir kamyonla birkaç kilometrelik toprak yol boyunca taşınması gerekiyordu.

Jesper ve Petra’nın (haklı olarak) üç evin en büyüğünün onun adını taşımasında ısrar eden kızı ve en büyük çocuğunun adını taşıyan Esther’e yer ayırttım.

Esther evi, bir çift 2,4kWh lityum-iyon pilin şarjlı kalmasına yardımcı olan altı adet 320W panel ile çatıdaki büyük bir güneş paneli tarafından destekleniyor. Her ev, bulmayı umduğunuz her yerde bulunan duvar prizlerine 220 V AC sağlamak için bir invertör ile donatılmıştır.

Enerji üretimi, İsveç’in uzun yaz günlerinden son derece yararlanıyor. Jesper bana güneş sistemlerinin saatte yaklaşık 1,5kW şarj sağlayacak şekilde yapılandırıldığını söyledi, bu da yarı boş pilleri yaklaşık iki saatte tamamen doldurmak için yeterli. Tüm fazla enerji daha sonra çıkışlara yönlendirilir. Güneş battığında, ev elektrik için tamamen pillere bağımlıdır.

İsveç’in kısa kış günleri, alçak, zayıf güneş pilleri şarjlı tutamadığından kabinler için gerçek bir zorluk teşkil ediyor. Bu, InForest kabinlerinin yalnızca yaklaşık Mart’tan Ekim ortasına kadar rezerve edilebileceği anlamına gelir. Jesper, çift yönlü şarj özelliklerine sahip bir EV satın alarak sezonu uzatmayı umuyor.

İdeal olarak, bir Ford F-150 Lightning kamyonet satın almak ister, ancak yakın zamanda İsveç’e gelmesi planlanmamıştır, bu nedenle onun yerine 2024’te yeni Volvo EX90 SUV gelebilir. Ne satın alırsa alsın, çok daha küçük pillerini şarj etmek için birkaç günde bir her kabine gitmeden önce nispeten büyük 100kWh artı pilini evde şarj edebilir. Jesper veya Petra zaten her kabini temizlemek ve su depolarını doldurmak için iki ila üç günde bir ziyaret etmek zorunda.

Tatlı su, 250 litrelik (66 galon) bir su deposundan gelir. Evde ayrıca yaklaşık beş ila yedi dakikalık sıcak su için yeterli olan 10 litrelik (2,6 galon) bir su ısıtıcısı bulunur.

Kabinin LED ışıkları, mutfak fanı, DC buzdolabı / dondurucu, ısıtma fanı ve su pompasının tümü elektrik enerjisi gerektirir. Jesper, her evin boştayken saatte yaklaşık 100 W tükettiğini ve pillerin herhangi bir şarj olmaksızın yaklaşık iki gün boyunca eve güç sağlamasına izin verdiğini tahmin ediyor.

Ancak evler elektrikten daha fazlasına ihtiyaç duyar. Kombine hava ve su ısıtıcısı ve ayrıca soba ve fırın için sıvılaştırılmış petrol gazı (LPG) sistemi ile donatılmıştır. Ayrıca InForest’ın konuklar check-out yaptıktan sonra ilgileneceği, Separett’ten susuz kompostlama tuvaleti vardır.

InForest evleri servis verilecek şekilde tasarlanmıştır, bu nedenle tüm teknoloji, konukların sözünü kesmemek için dışarıdan erişilebilen bir yardımcı dolabın içine yerleştirilmiştir. Harici konektörler, Jesper ve Petra uygun bir EV bulur bulmaz suyun yeniden doldurulmasına ve nihayetinde pillerin yeniden şarj edilmesine olanak tanır.

Banyoda duvara monte edilmiş bir gösterge sayesinde su kullanımımın hiç bu kadar farkında olmamıştım. InForest, 250 litrelik tanklarının iki yetişkin tarafından yaklaşık üç günlük ortalama kullanım için yeterli su sağladığını söylüyor. Jesper, tipik bir İsveç evinde kişi başına 140 litre (27,5 galon) ile karşılaştırıldığında, konukların kamaralarında kalırken kişi başına günde yaklaşık 41,6 litre (11 galon) su kullandıklarını söylüyor. Görüntü takıntılı üç genç de dahil olmak üzere beş kişilik bir aile ile seyahat ediyordum. Demek meydan okuma kabul edildi!

O göstergede ne kadar su kaldığımızı görmek, herhangi bir azarlamanın yapabileceğinden daha fazlasını başardı. Evdeki yedi günümüzde, gururla söyleyebilirim ki, suyu yalnızca bir kez yeniden doldurmamız gerekti. Ancak bu, duşta köpürtülürken veya diş fırçalarken suyu kapatmak gibi oldukça ciddi (ama basit) bir davranış değişikliği anlamına geliyordu. Daha önce hiç yapmadığım şeyler, itiraf etmeliyim. Aynı zamanda mümkün olduğu kadar çok enerji ve su tasarrufu sağlayacak bir bulaşık yıkama yöntemi tasarlamak anlamına da geliyordu.

Keşke kabinde bir güç ölçer de olsaydı. Pillerini boşaltmaya ne kadar yaklaştığımız veya gün boyunca tüm bu panellerin ne kadar fazla güç ürettiği hakkında hiçbir fikrim yok. Güneş enerjisi jeneratörlerini incelerken öğrendiğim gibi, zaman içinde haritalanmış olarak gördüğünüzde enerji tüketim alışkanlıklarını değiştirmek daha kolaydır. Bununla birlikte, elektriğin her an kesilip kesilmeyeceğini bilmemek, gün boyunca güneş aktif olarak limanlara güç verirken, herkesin sosyal medya tüketim cihazlarını fişe takılı tutması için güçlü bir motivasyon kaynağıydı.

İdrar yönlendirmeli tuvalette de bir sayaç yoktu, ancak son günümüzde kaka oluğundan kağıdın filizlenmeye başladığını görmek, dolduğunun oldukça iyi bir göstergesiydi. Neyse ki havalandırıldığı için kokusuzdu. Tuvalet, katı atıkları, konuklar ayrıldıktan sonra tesis dışındaki bir kompost yığınına atılan biyolojik olarak parçalanabilen bir torbada toplar.

Thoreau’dan alıntı yapan saflık yanlıları, şebeke dışı deneyimlerimi paylaştığımda sık sık bana yanlış yaptığımı söylüyor. Tamamen bağlantımı kesmem ve aletlerimi evde bırakmam gerekiyor. Ama bir an doğanın iradesini ihtiyaçlarıma göre büküp, sonra kendimi onun vahşi doğasına teslim ederek bir denge kurmayı tercih ederim. Hayatı çitin üzerinde yaşıyorsam, çimler diğer tarafta daha yeşil olamaz.

O hafta InForest kiralamamda öğrenilen dersler, döndüğümde yeni alışkanlıklara dönüştü. Hala dişlerimi fırçalarken ve duşta köpürtülürken musluğu kapatıyorum. Yavaş yavaş güç emen bir düzine nadiren kullanılan aletin fişini çektim. Ayrıca evime güneş panelleri ve yedek pil taktırmayı da araştırıyorum. Burada, Amsterdam’da hiç bitmeyen bir elektrik ve sıcak su kaynağı gibi görünen şeylere erişimim olmasına rağmen, yüksek enerji fiyatları, daha önce kanıksadığım kaynakları aniden kıt hissettiriyor.

Tabii bunları yapmam gerektiğini yıllardır biliyordum. Ama bir şekilde, fikre duygusal anılar (stres!) eklemek davranışımı değiştirmemi kolaylaştırdı. Ve dürüst olalım, para biriktirmek de güçlü bir motivasyon kaynağıdır.

Benim en büyük çıkarım şu: teknolojiler o kadar ilerledi ki, çok fazla taviz vermek zorunda kalmadan, şebekeden bağımsız yaşam daha önce düşündüğümden daha uygun bir seçenek. Ancak tamamen taahhütte bulunmadan önce kendiniz denemek iyi bir fikirdir.

InForest, şebekeden bağımsız kaçamaklar sağlama konusunda yalnız değil. Bir Google araması muhtemelen size yakın birden çok yerel sağlayıcı sağlayacaktır. Aksi takdirde, Airbnb’nin Mayıs ayındaki yeniden tasarımı, şu tür deneyimlerin bulunmasını kolaylaştırıyor: şebeke dışı biraz daha bilinçli yaşamayı denemek için ormana gitmek isteyenler için yaşamak.