Yeni araştırmaya göre, kötü bir şekilde kirlenmiş bir Kuzey Carolina su yolundaki Amerikan timsahları, yerel halk gibi kimyasal kirleticilerden benzer sonuçlarla karşı karşıya kalabilir. Cape Fear Nehri’nde yaşayan ve kanlarında yüksek düzeyde PFAS (polifloroalkil maddeler) biriken timsahlar, zayıflamış bağışıklık sistemleri ve otoimmün hastalık belirtileri gösterdiler. ders çalışmaPerşembe günü Frontiers in Toxicology dergisinde yayınlandı.
PFAS, yaygın olarak “sonsuza kadar kimyasallar” olarak adlandırılan insan yapımı bileşiklerin bir sınıfıdır. zor onlar yıkmak. PFAS doğal olarak bozulmaz, bunun yerine çevrede, bedenlerimizde ve – araştırmaların giderek daha fazla gösterdiği gibi – vahşi yaşamda birikir. Ve araştırmalar, insanlarda da dahil olmak üzere birçok sağlık sorununa neden olduklarını gösteriyor. artan risk çoklu kanser türleri, karaciğer hastalığıve bağışıklık fonksiyon bozukluğu. Bilinen risklere rağmen, kimyasallar hala yaygın olarak üretilen ve kullanılan yangın söndürme köpüğünden yağa dayanıklı paketleme kaplarına kadar çeşitli ticari ve endüstriyel uygulamalar için.
Böyle bir üretici, Kuzey Karolina, Bladen County’deki Chemours Co. Fayetteville Works’tür (eskiden bir DuPont tesisi), Cape Fear Nehri boyunca yer almaktadır. Tesis, onlarca yıldır PFAS ve ilgili kimyasalları pompalıyor ve bu süreçte su yolunu kirletti ve yakındaki topluluğun içme arzı.
2020 yılında, bir devlet Çevre Kalitesi Departmanı değerlendirme Chemours fabrikasının yerel kanalizasyon aşağı akışındaki bazı PFAS seviyelerinin, EPA tarafından önerilen önceki 2016 güvenli eşiğinin 14 katından fazla olduğunu buldu. Bu yılın başlarında, EPA bu eşiği revize etti esasen içme suyunda güvenli bir PFAS seviyesi olmadığını beyan eden bir ara kılavuz ile.
EPA tarafından Chemours’a 2020’de eylemini temizlemesi emredildi, ama henüz anlamlı bir şekilde yapın. Ve bu arada, insanlar timsahların yanı sıra muhtemelen sonuçlarına katlanıyorlar.
G/O Media komisyon alabilir
Yeni çalışmada araştırmacılar, 75 farklı timsahtan kan örnekleri topladı ve test etti. Hayvanlardan 49’u Cape Fear nehri boyunca ve yakınında farklı yerlerden, 26’sı ise bilinen bir PFAS üretimi olmayan ayrı bir havzada bulunan Waccamaw Gölü’ndendi.
Tüm timsahların sistemlerinde bir miktar PFAS vardı (bir sinyal ne kadar yaygın kimyasallar), ama Cape Fear timsahlarında çok, çok daha fazlası vardı. Nehirden örneklenen yetişkin timsahların kanlarında göl timsahlarının on katından daha fazla ortalama PFAS konsantrasyonu vardı. Ve Cape Fear Nehri’nin bitişiğindeki ve PFAS fabrikasına en yakın yer olan insan yapımı bir rezervuar olan Greenfield Lake’den 26 timsahtan oluşan bir alt grup, en kötü durumdaydı.
Bilim adamları ayrıca Cape Fear timsahlarının sistemlerinde Waccamaw Gölü’ndekilere kıyasla sistemlerinde daha yüksek çeşitlilikte PFAS bileşikleri olduğunu ve medyan 10 farklı kimyasala karşılık 5’e sahip olduğunu buldular.
Yine de, daha da önemlisi, araştırmacılar Greenfield Lake Timsahları ve Waccamaw muadillerini karşılaştıran birkaç farklı bağışıklık fonksiyonu değerlendirmesi yaptı. Cape Fear havzasında yaşayan hayvanların, kırmızı kan hücresi anormallikleri, yüksek enzim aktivitesi ve otoimmün hastalığı işaret edebilecek gen ekspresyonu dahil olmak üzere birçok ölçümde önemli bağışıklık sistemi sorunları belirtileri olduğunu buldular. Bir testte, Greenfield timsahlarının kanlarında Waccamaw grubundan 400 kat daha fazla Lupus ile bağlantılı bir ayırt edici protein vardı.
“Yükseltilmiş ifadesini gördüğümüzde [this protein] bu timsahlarda, o zaman, bu timsahların bağışıklık tepkilerinde bir şeyin bozulduğunu söylüyor, “dedi baş araştırma araştırmacısı Scott BelcherNorth Carolina Eyalet Üniversitesi’nde biyolog olan bir haber açıklaması bulgular hakkında.
Belcher ve meslektaşları, rahatsız edici bir başka eğilimi de fark ettiler: Cape Fear timsahlarından bazılarının belirgin cilt lezyonları vardı. Nehir havzasındaki toplam 49 timsahtan yedisinde, araştırmacılar görünüşte iyileşmemiş ve enfekte yaralar gözlemlediler.
Yazarlar yayınlanan çalışmada, “Bu lezyonların varlığı ve görünümü, insanlarda bazı otoimmün hastalıklarla ilişkili yavaş yara iyileşmesini andırıyordu” diye yazdı. Waccamaw timsahlarının hiçbiri benzer semptomlar göstermedi. Tüm bölgelerdeki timsahların bazı taze veya iyileşmiş yaraları vardı (sonuçta timsahlar huysuzlaşıyor) – ancak iyileşmemiş, sızan ve kokulu yaralar yalnızca Cape Fear popülasyonunda görüldü.
NCSU basın açıklamasında Belcher, “Timsahlar nadiren enfeksiyonlardan muzdariptir” dedi. “Yaraları oluyor ama normalde çabuk iyileşiyorlar. Düzgün iyileşmeyen enfekte lezyonları görmek endişe vericiydi” diye ekledi – bu, araştırmacıların hayvanların bağışıklık sistemi işlevini bu kadar derinden incelemesinin bir parçasıydı.
Çalışmanın örneklem boyutunun küçük olduğunu belirtmekte fayda var, bu da istatistiksel olarak bilim adamlarının tespit edilen bağışıklık farklılıkları ile PFAS’a maruz kalma düzeyi arasında nedensel bir bağlantı kuramadığı anlamına geliyor. Ayrıca, yetişkin timsahlarda yakaladıkları bağışıklık sinyallerindeki aynı farklılıklar, gençler için her zaman istatistiksel olarak anlamlı değildi. Ve diğer faktörler hasta timsah sorununa katkıda bulunabilir. Örneğin, tespit edilmemiş diğer kimyasal kirleticiler çevrede dolaşıyor olabilir.
Yine de aynı grup bilim insanı tarafından yapılan önceki araştırmalar da benzer bağışıklık olduğunu göstermiştir. çizgili basta işlev bozukluğu Cape Fear havzasında. Ve birçok başka çalışma, PFAS’ın vahşi yaşamda biriktiğini göstermiştir. kuşlar ile geyik.
Ve PFAS’ın olduğu yerde, muhtemelen problemler vardır. Kuzey Carolina’daki yeni araştırma, timsahlar için sadece kötü bir haber değil. Amerikan timsahları bir nöbetçi türler Araştırmacılara göre, uzun ömürleri ve besin zincirinin tepesindeki konumları nedeniyle. Onlar da sayılır göstergeler su koşullarına duyarlılıkları nedeniyle çevresel değişime Timsahlar acı çekiyorsa, yakında besin ağının geri kalanı da acı çekebilir.