Bu yılın başlarında özverili bir teknotopyacılık eylemi gibi görünen şey, Starlink terminallerinin Ukrayna’da yaygın bir şekilde konuşlandırılması, SpaceX ve hükümetlerin bu benzeri görülmemiş yardım kampanyasının faturasını eninde sonunda kimin ödeyeceği konusunda anlaşmazlığa düşmesiyle soğudu. Bazıları dünyanın en zengin adamlarından biri olan Elon Musk’ın öksürmesini beklerken, diğerleri dünyanın en zengin ordusunun da öksürmesi gerektiğini söylüyor. Her iki iddia da haklı, ancak bu finansal tavuk oyunu Ukraynalıların hayatına mal olacak.
Çabalar, Rusya’nın Ukrayna’yı işgal etmesinden birkaç gün sonra, Şubat ayı sonlarında başladı. Musk, Starlink terminallerinin “yolda” olduğunu söyledi ancak çok az ayrıntı verdi. Birçoğu, bu minimal, oldukça promosyonel yaklaşımı, açıkça ima ettiği anlama gelmek için aldı: SpaceX, terminallerin kendisini, ya ücretsiz olarak ya da satın almalarıyla ilgili bir anlayışla sağlıyordu.
İkincisi, ABD Uluslararası Kalkınma Ajansı’nın bazılarının, Polonya ve diğer Avrupa hükümetlerinin daha fazlasını ödediği ve çeşitli askeri ve STK’ların nakliye, kurulum ve görünüşe göre aylık ücretlere katkıda bulunduğu ortaya çıktıkça, durumun böyle olduğu kanıtlandı. hizmetin kendisi için ücretler. USAID, o sırada toplam 15 milyon dolar civarında bir ilk destek dalgası sağlayan “bir dizi paydaşı” tanımladı.
Ancak maliyetler tek seferlik bir şey değildi. Musk kısa süre önce, Ukrayna’da 25.000 terminalin konuşlandırıldığını, orijinal sevkiyatın 5 katı olduğunu tweetledi – savaşta binlerce kişi yok edildi ve daha fazlasına ihtiyaç var. Bağlantı, sözde en yüksek hizmet katmanı için aylık 4.500 ABD Doları tutarındadır. Tahminlere göre gitmek CNN tarafından not edildibu da devam eden maliyetlerde ayda yaklaşık 75 milyon dolar ekler.
Bazıları, bir savaş alanında bu yeni ve kanıtlanmamış teknolojiye güvenmenin bilgeliğini anlaşılır bir şekilde sorguladı, ancak ülkenin ordusundan gelen raporlar, bunun çok yardımcı olduğunu gösteriyor. Gerçek şu ki, yetenek, kendisine sunulan ruhla kabul edildi ve kapasitesinin çoğunu kullandı, ancak savaşın uzunluğu ve ölçeği, Starlink çevresindeki durumun orijinal kapsamının ötesine geçmesine neden oldu.
SpaceX’in on milyonlarca dolarlık maliyetten, ücretsiz hizmetten veya gelir kaybından tamamen sorumlu tutulamayacağı doğrudur (ancak para tanımlanmalıdır). Ama kurbanı oynamak da iyi değil: Savaşın yıktığı bir ülkede pahalı ve gerekli bir hizmet sağlama niyetiyle, görünüşe göre maliyeti karşılamak için gerçek bir plan olmadan bu gözlere açık girdiler.
Öte yandan, hükümetler de buna girdi. SpaceX’in donanım ve yazılımın maliyetini tek başına karşılamasını bekleyemezler ya da yaptılarsa bunu yazılı olarak almaları gerekirdi. Ama bunun bir kısmını finanse etmiş olmaları, hepsi için kancada oldukları anlamına mı geliyor?
Bu arada Ukrayna ordusu hizmete güvenmeye başladı ve ne olursa olsun, kim bir borç senedi yazacak olursa olsun, terminallerin açık kalması gerektiğini – yoksa ülkelerini savunan askerlerin doğrudan ve acil tehlikeye atılacağını söylemekte haklı.
Bu 3 yönlü soğukluğun kolay bir çözümü yok, o yüzden bildiklerimizle başlayalım ihtiyaçlar gerçekleşmesi: Starlink bağlantısı Ukrayna’da onlara nominal bir maliyetle, sonsuza kadar değil, süresiz olarak devam etmelidir. Başka herhangi bir sonuç, dahil olan herkes için çok felakettir.
Yani internet açık kalıyor. Kim ödüyor? SpaceX herhangi birinin talebini ciddiye almasını istiyorsa, top oynaması gerekir ve bu, ilgili gerçek maliyetler ve ödemeler konusunda şeffaflık anlamına gelir. Musk’ın can sıkıcı, narsist maskaralıklarını bırakması gerektiğini söylemeye gerek yok – her zamanki bencilliğine kapılması için çok fazla şey tehlikede.
Bir düzine ülkedeki vergi mükellefleri bunun bedelini çoktan ödedi ve büyük ihtimalle yıllarca olmasa da aylarca ödemeye devam edecek. İlgili gerçek maliyetler nelerdir? Erişim için terminal başına 4,500 ABD doları bir nedenden dolayı aşırı görünüyor – bu, hayat kurtaran bir operasyonda devlet ortakları için toplu bir oran değil, erken evlat edinenler için perakende fiyatı. Pentagon bir tutumluluk örneği olmayabilir, ancak bu durumda tam fiyat talep etmek yakışıksız. (Şirketin gerçek tüketici hizmetine olan talebi artırmaya çalışırken elde edebileceği en iyi PR olduğunu söylemeye gerek bile yok. Para bu tür bir teşhiri satın alamaz.)
Hükümetlerin ayrıca bir sayı seçmesi ve yardım paketinin bir parçası olarak nelerin sağlanıp sağlanamayacağı konusunda kararlı olması gerekiyor. Ukraynalı yetkililer, mevcut tüm Starlink terminallerinin ertesi gün ülkeye gönderilmesini hiç şüphesiz seveceklerdi, ancak bu mümkün değil, yardımcı olabilecek diğer yardım biçimleri mümkün değil, örneğin çok maliyetli veya zor olan bazı askeri varlıklar yedek.
Ukrayna savunmasını desteklemenin maliyeti çok büyük ve ABD bu amaca milyarlarca dolar ayırıyor. Bu paranın ne kadarı Starlink bağlantısı için ayrılacak? Bir numara seçin ve pazarlık yapmaya başlayın. Ayda 10 milyon dolar mı? 20 milyon dolar mı? Bu maliyetler neye bağlı, nasıl takip edilecek?
SpaceX bu toplamı alabilir ve üzerinde anlaşmaya varılan bir hizmet ve donanım düzeyi sağlayabilir. Herkes Şubat ayındaki hızlı hareketi takdir etse de, birkaç aceleci telefon görüşmesi ve “bunu gerçekleştirebiliriz” konuşmaları, yüzlerce dolar değerinde bir konuşlandırmanın maliyetini karşılamak için uzun vadeli bir plan oluşturmuyor. milyonlarca dolar ve çok sayıda Ukraynalı hayat.
Herhangi bir uzlaşma gibi, herkesi biraz mutsuz bırakacak – ama kimseyi bağlantısız, kafalı veya ölü bırakmayacak. Bu karmaşık ve garip durum, sürekli değişen bir grup paydaş tarafından yetersiz hazırlık ve iletişimin sonucudur. SpaceX ve hükümet ortaklarından ihtiyaç duyulan şey parmakla gösterme değil, şeffaflık ve bağlılıktır.