Birkaç hafta önce, bir arkadaşım bana bir bağlantı gönderdi. bir etkinlik bu New York’un İklim Haftası’nın bir parçasıydı. Panelin başlığı “İklimsel bir diyet seçmek: sığır eti dahil etme durumu” idi; Açıklama, “sığır eti üretiminin iklim açısından akıllı bir gıda sisteminde oynadığı rol” hakkında bir tartışma sözü verdi. Hayatımda hiç bir “kayıt” düğmesine bu kadar hızlı basmamıştım.
Sığır eti, tartışmasız, en az orada iklim dostu yiyecekler. Sığır yetiştiriciliği daha fazla sorumludur Küresel sera gazı emisyonlarının %14’ü, büyük ölçüde ineklerin sindirim süreçlerinin bir parçası olarak doğal olarak nasıl metan ürettikleri sayesinde. ben … idim çok Endüstrinin bu uygunsuz gerçeklerden nasıl kurtulmaya çalışabileceğini merak ettim, bu yüzden konuşmaya kaydoldum. Panel, güçlü ve çevreyi kirleten bir lobinin bilimsel gerçekleri kendi PR hedeflerine uyacak şekilde çarpıtmak için nasıl çalıştığının mükemmel bir örneğiydi.
20 Eylül’de yapılan konuşma, sığır eti endüstrisinin ana lobi kolu olan Ulusal Sığır Eti Derneği sponsorluğunda yapıldı ve panelistlerin birçoğunun görüşleri, grup tarafından yapılan diğer malzemelerde bulunanları yineledi – “Sığır eti. Akşam yemeği için ne var” İnternet sitesi. Bu da, bir canlandırılmış pazarlama kampanyası 1985 Çiftlik Yasası’nda oluşturulan ve sığır eti üreticilerini zorunlu kılan Sığır Kontrol Programından kısmen ödenen endüstriden pazarlama için kullanılır. İklim Haftası konuşması, daha büyük itme geçen yıl başlatılan lobi grubu tarafından “sığır etinin sürdürülebilirlik hikayesini paylaşmak”. (Tesadüfen, Web seminerine kaydolduktan sonra İklim Haftası boyunca ilgisiz web sitelerinde ve sosyal medya platformlarında site için bir dizi hedefli reklam aldım; endüstri gibi görünüyor Gerçekten sığır etinin sürdürülebilir bir seçenek olabileceğini anlamamı istedi.)
Konuşmanın ilk bölümünün büyük bir odak noktası, ineklerin panelistlerin sürekli “ileri dönüşüm” olarak adlandırdığı bir şeyi yapabilme yeteneğiydi. için tüm tanım sayfası. Panelistlerin öne sürdüğüne göre inekler, ot gibi bizim yapamadığımız şeyleri sindirebildikleri için “dönüşümcü”ler. Dahası, sığırların otladığı arazi, genellikle çiftçilik veya yeniden ağaçlandırma gibi diğer faaliyetler için uygun olmayan arazidir.
Texas A&M Üniversitesi’nde bir çiftlik yönetimi programının direktörü olan panelist Clay Mathis, “Sığır besinleri yukarı dönüştürebilir ve onu insan yenilebilir bir protein ürününe dönüştürebilir” dedi. “Bu benim için iklim dostu.” (Kool-Aid endüstrisini içmemiş olanlarımız için – şey, süt – “ileri dönüşüm”ün basit İngilizce açıklaması, dünyadaki tüm hayvanların yaptığı gibi, besinleri yemenin ve ardından kas büyütmenin basit süreci gibi görünüyor.)
Tüm bu dönüşler sığır eti sesini harika bir çevresel seçenek gibi gösterse de, inekler ot gibi bizim yiyemediğimiz şeyleri yiyor olsa bile, sığır eti üretmek için hala çok fazla kaynak gerektirir. İstatistik göstermek sığır eti, tavuk veya domuz gibi diğer proteinlerden önemli ölçüde daha fazla yayan, kaynak ve emisyon açısından en yoğun ettir. Bu arada sebzeler, fasulye ve diğer mahsuller, daha da düşük ayak izi: Sığır eti 100 gram protein başına 20 ila 75 kilogram karbondioksit eşdeğeri gaz oluştururken, fasulye ve bezelye aynı miktarda protein için sadece 0 ila 2 kilogram CO2 eşdeğeri oluşturur. Ve otlakların diğer kullanımlar için uygun olmadığına dair iddialar, bugünün otlaklarının çoğunun aslında bir zamanlar sığır yetiştirme amacıyla ormanların yok edildiğine dair tarihi gerçeği görmezden geliyor. bugün devam ediyor dünya çapında sığır eti talebi arttıkça.
Dünya Kaynakları Enstitüsü’nde kıdemli araştırma görevlisi olan Richard Waite, “Küresel mera arazilerinin çoğunluğu ekin yetiştiremez, bu nedenle yerel otlaklarda sığır eti ve diğer geviş getiren hayvanları yetiştiriyorsanız, bu o arazinin verimli bir kullanımıdır”, diyor. Earther’a söyledi. “Ama aynı zamanda yüz milyonlarca hektar mera alanı da var. Kullanılmış orman olmak. Geleceğe bakarsanız, nüfus artıyor, sığır eti talebi artıyor ve yeni sığır otlakları için Amazon’un bazı kısımlarını yıkıyoruz.”
Amazon, elbette ABD’de değil ve ABD’de otlatmak için kullanılan otlakların çoğu on yıllar önce yapıldı; Amerikan sığır eti endüstrisinin ormansızlaşmadan bir mesafe uzaklığı var. Ancak küresel bir ekonomide, ulusal tüketim ile üretim arasındaki çizgiler o kadar net değildir. ABD’de servis edilen bir burger, ikinci en büyük kişi başına sığır eti tüketicisiABD’de üretilen sığır eti ile yapılabilir veya yapılmayabilir
Waite, “İnsanlar ABD’deki sığır etinin ormansızlaşma ile ilişkili olmadığını söylüyor ve bu doğru” dedi. “Fakat başka yerlerde üretilen sığır eti, çok Tropikal ormansızlaşma ile ilişkili. Bu biraz zor – ABD sığır eti üretimi ve tüketiminin iklim üzerindeki etkileriyle ilgili analizinizde sınırları nerede çiziyorsunuz?”
İneklerin kendi üzerlerinde otladıkları otlaklar da sektör panelinde tartışıldı. Bazı panelistlerin iddiasına göre bu çayırlar, adaçayı ve diğer önemli hayvanlar ve ekosistemler için yaşam alanı sağladıkları için sığır etinin “iklim dostu” olmasına yardımcı oldu. Panelistler, otlakların da karbon yutağı olarak hareket edebileceğini söyledi.
Bu argümanlar biraz tuhaf. Adaçayı orman tavuğu, korunması gereken önemli bir türdür, ancak onları yeni bir tür karbon tutma mekanizması haline getirmedikçe, bir kuş türünün hayatta kalmasının, tüm endüstriden kaynaklanan önemli emisyonlarla çok az ilgisi vardır – koruma her zaman değildir. emisyonlarla mücadele ile aynı.
Bu arada, arazi yönetimi yoluyla karbon tutulması harika bir fikir ve evet, sığır otlatma için kullanılan arazi yardımcı olabilir. Ama EPA aslında hesaplamaları yaptı ABD hayvancılığından kaynaklanan emisyonlara karşı bu çayırlarda tutulan karbonun faydaları üzerine ve matematik işe yaramıyor. Ajansın tarımla ilgili sera gazı emisyonları hakkındaki en son raporu, tarımda kullanılan otlaklardan tutulan karbon miktarının, hayvanlardan kaynaklanan enterik fermantasyondan kaynaklanan emisyonları dengelemeye hiçbir yerde yeterince yakın olmadığını gösteriyor. Başka bir deyişle, otlaklar, tüm bu sinir bozucu inek geğirmelerine değecek kadar neredeyse yeterli karbonu tutmuyor.
Bir saat süren panelin son 20 dakikasında, ev sahibi “odadaki fil” dediği şeye yöneldiğinde, inek geğirmeleri nihayet ortaya çıktı: metan emisyonları. Panelistlerin birçoğundan gelen bıkkın kıkırdamalardan bunun bir endüstri stres noktası olduğu açıktı. Bir panelist, tarımdan kaynaklanan emisyonların, genel ABD sera gazı emisyonlarının yalnızca küçük bir kısmı olduğuna dikkat çekti. Diğerleri, sığır etinin iklim üzerindeki gerçek etkisi konusunda halkın yanlış yönlendirildiğini ima ederek, güvenilir, kamuya açık olarak gördükleri verilerin eksikliğinden şikayet etti.
“farklı görüyorum [emissions] Şarap ve yemek yazarı ve yemek kitabı yazarı Mary Cressler panelde şunları söyledi: “Kafamı karıştırıyor ve eminim oradaki tüketicilerin büyük bir bölümünün kafasını karıştırıyor.”
Bu oldukça kasıtlı bir yanlış yönlendirmedir ve sayıları anlamak aslında o kadar da zor değildir. EPA’ya göreSadece enterik fermantasyondan kaynaklanan emisyonlar (inek geğirmeleri), ülkenin toplam metan emisyonlarının %25,9’luk büyük bir kısmından sorumludur. Bu emisyonlar, CO2 ve elektrik, ulaşım ve binalar gibi büyük sektörlerden kaynaklanan diğer emisyonları içeren ABD’nin genel sera gazı emisyonlarının yaklaşık %2’sine denk geliyor.
Bu %2 gerçekten küçük bir sayı gibi görünebilir, ancak ABD ikinci en büyük yayıcı tüm dünyadaki emisyonların %12’sinden fazlasından sorumludur. ABD emisyonlarının küçük bir yüzdesi gibi görünen şeyleri bile ele almak, atmosferdeki CO2 miktarında gerçek bir göçük yaratabilir ve kontrolden çıkmış iklim değişikliğine ne kadar yaklaştığımız göz önüne alındığında, görünüşte küçük değişiklikler hala çok önemli.
Özellikle metan emisyonlarını azaltmanın önemi göz ardı edilemez. Metan atmosferde yaklaşık 8 ila 10 yıl kalır. Bu, karbondioksitten çok daha kısa bir süre, ancak metan oradayken yaklaşık 80 kat daha güçlü. Son yıllarda yükselen küresel metan seviyeleri, ısınmanın bu yoğun, kısa ömürlü emisyonlar tarafından hızlandırılması anlamına geliyor. Kısa vadede metan emisyonlarını azaltmak, uzun vadeli iklim hedeflerine ulaşmak ve kaçak ısınmayı önlemek için çok önemli olacaktır. ABD, kendi adına, geçen yıl bir küresel çaba metan emisyonlarını 2030 yılına kadar %30 azaltmak; sığır etinden kaynaklanan emisyonların ele alınması bu azalmaların bir parçası olacaktır.
Tüm bu sığır eti yanlısı PR içeriğini özümsediğimde, moda sözcükler üreten ve bilimi kasten yanlış yönlendiren başka bir kirletici endüstriyle benzerlikler beni şaşırttı: petrol ve gaz üreticileri. Son yıllarda, Big Oil’in klasik iklim inkar taktiklerinden halkla ilişkiler dönüşü ve hızlı yeni ifadeler lehine açıkça uzaklaştığını gördük (“karbon nötr yağ”“düşük karbonlu gelecek”) tüketicileri ikna etmek için vardır gezegen için çalışmak—burada oynanıyor gibi görünen bir strateji. Bu stratejiler gerçekten etkili olabilir. Sığırlara sadece ot yemek için “dönüşüm yapanlar” demek gibi saçma sapan terminolojiyle dalga geçmek iyi ve eğlencelidir, ancak petrol endüstrisi halkla ilişkiler taktikleriyle gerçek bir başarı elde etti: Ne de olsa “karbon ayak izi” fikri başlangıçta 2000’lerin başında BP tarafından icat edildi iklim sorumluluklarının odağını büyük şirketlerden tüketicilere kaydırmaya yönelik (başarılı) bir girişimde.
Sığır eti lobisi onlarca yıllık, güçlü bir güç, ancak bu iklim mesajlarının çoğu daha yeni tarafta görünüyor. İnternetin bazı bölümlerinin arşivlenmesine yardımcı olan Wayback Machine’e göre, sığır eti endüstrisi web sitesindeki “ileri dönüşüm” sayfası yalnızca ilk kez ABD’de günlüğe kaydedildi. Ağustos 2020. Ve tüm bu dönüşün amacı hakkındaki herhangi bir belirsizlik, endüstrinin kendi pazarlama materyalleri ile çözülebilir. sığır eti kontrolü İnternet sitesi Parasını ödediği kampanyaların “yurt içi ve yurt dışında sığır eti talebini artırma” amaçlı olduğunu açıkça belirtiyor. Sığır arazilerinde adaçayı orman tavuğunun ne kadar korunduğuna veya ineklerin biz yiyemediğimiz halde nasıl ot yiyebildiğine bakılmaksızın, daha fazla sığır eti, doğrudan doğruya çelişkilidir. ihtiyaçlar yaşanabilir bir gezegen için gerçekleşmesidir. Tahmin etmem gerekirse, sığır eti endüstrisi önümüzdeki yıllarda hepimize daha fazla sığır eti ve saçmalık satmaya çalışmak için sürdürülebilirliğe bitişik bir dil kullanmaya daha fazla yönelebilir.
Waite, “Çözümleri seçip seçemiyoruz – emisyonları mümkün olduğunca azaltmayı düşünmeliyiz” dedi. “ABD gibi daha fazla sığır eti tükettiğimiz yerlerde tüketimi nasıl azaltacağımızı düşünmeliyiz. Herkesin vegan veya vejeteryan olması gerektiği anlamına gelmez ama bu daha az et demektir, kişi başına daha az sığır eti demektir.”