Alex Wiltschko’nun aklına büyük bir fikir geliyor. Kokuyu dijitalleştiren bir şirket kurmak istiyor.
Harvard’dan nörobiyoloji alanında doktorası olan ve beynin kokuyu nasıl işlediğini incelediği Wiltschko için bu doğal bir adım. Bu özel gruba tesadüfen girmediğini öne sürüyor. Tek başına çalışmaya gelmesini, ömür boyu süren “koku ve koku alma takıntısına” borçludur.ngside Sandeep “Bob” Datta, uzun süredir kişinin duyusal nöronları bir koku aldıktan sonra olanlara odaklanan Harvard profesörü.
Araştırmacılar, insan beyninin nasıl çalıştığını daha iyi anlamaya çalışıyorlardı – belirli kokuların neden hatıralara bağlı olduğu da dahil. Uzun bir süre boyunca, çalışma alanları görme ve görüntü işlemenin yıllar içinde aldığı ilgi karşısında cüce kaldı. Sonra Covid 19 geldi ve onunla birlikte tat ve kokunun nasıl işlendiğine ve kaybolduğuna çok daha fazla odaklanıldı.
Artık yarış, kokuyu daha iyi anlamaya, dijitalleştirmeye ve hatta yeniden yaratmaya başladı. Nitekim, Temmuz ayında Canaery adlı bir nöroteknoloji girişimi, 4 milyon dolar koku algılama platformu geliştirmek için tohum finansmanında. Kokunun dijitalleştirilmesi üzerinde çalışan başka bir girişim olan Moodify, bir 8 milyon dolarlık tur Procter & Gamble dahil olmak üzere geçen yıl finansmanın
Veri olarak Harvard Magazine’e anlattı geçen yılın sonlarında, “Şu anda, doktorlardan ve koku alma duyusu etkilenmiş milyonlarca hastadan kokuya çok yoğun bir ilgi var. Ve toplu olarak, koku alma duyumuzun tüm yönleri hakkında ne kadar az şey bildiğimizi gerçekten vurguladı.”
Wiltschko, şimdilik bu bilinmeyenleri çözmede fırsat gören seçkin birkaç kişiden biri. Uzun zamandır işvereni olan Google da bunu görüyor. Wiltschko, doktorası üzerinde çalışırken Google AI ile altı yıla yakın oturum açtıktan sonra, arama devinin girişim kolu olan GV’de, daha spesifik olarak, bir şirket kurmayı umduğu bir yerleşik girişimci (EIR) oldu. belirli koku moleküllerine dayalı olarak hastalığı daha hızlı tanımlayabilir.
Flatiron Health’in (2018’de ilaç devi Roche’a 1,9 milyar dolara satmaya devam eden) kurucuları da dahil olmak üzere, 12 yıllık tarihinde yalnızca beş yaşam bilimi odaklı EIR’yi atayan GV’den anlamlı bir güven oyu. ); gen düzenleme şirketi Verve Therapeutics, Halka açıldı geçen yıl; ve araştırmacılar tarafından büyük ölçüde göz ardı edilen DNA bölümlerine odaklanarak kanser ve otoimmün hastalıklar için tedaviler geliştiren bir girişim olan Rome Therapeutics, diyor. (Roma en azından 127 milyon dolar şimdiye kadar iki turdan fazla finansman sağladı.)
Büyük soru, elbette, çabanın ne olacağıdır. Görevine nasıl yaklaştığı hakkında daha fazla bilgi edinmek için dün, cana yakın ama aynı zamanda çok fazla paylaşmak istemeyen Wiltschko ile konuştuk. Konuşmamız uzunluk ve netlik için hafifçe düzenlendi.
TC: Daha önce böyle bir şeye rastlamadım. İnsanların kokularla ilgili bilgileri nasıl işlediğine ve bölümlere ayırdığına dayalı olarak sinir ağlarının nasıl oluşturulacağını daha iyi anlamaya mı çalışıyorsunuz?
AW: Geri adım atmak, bilgisayarlar görmek veya duymak gibi yeni bir “anlam” aldığında, toplum tamamen daha iyiye doğru değişti, değil mi? 19. yüzyılda görsel görüntülerin nasıl saklanacağını ilk öğrendiğimizde ve nihayetinde 20. yüzyılda bilgisayarlarda nasıl saklanacağını, birdenbire, röntgen çekmek gibi şeyler yapabildik. Mağaza anıları gibi şeyler yapabiliriz [of] görsel dünya. Ve bunu yapmak için ressamlara ihtiyacımız yoktu, herkes yapabilirdi. Duymak için tekrar yaptık; Biz [could make] müzik [captured in one location] kitlelerin kullanımına sunulmuştur.
Ama bilgisayarlar koku alamaz. Kimyasal dünyayı tespit etme yetenekleri yok [so] büyükannemin evinin kokusu gibi kokuyla ilişkilendirdiğimiz gerçekten güçlü anıları saklayamayız. Gitti. Sadece aklımda yaşıyor. Sevdiğim insanların ve bulunduğum yerlerin kokuları bugün tamamen gelip geçici.
Biz [also] Bil ki hastalıkların bir kokusu vardır. Farklı sağlık ve sağlık durumlarının bir kokusu olduğunu biliyoruz. Bitkiler hasta olduklarında veya sağlıklı olduklarında farklı kokarlar. Hayatlarımızı uzatmak, hayatlarımızı daha keyifli kılmak, daha fazla yiyecek yetiştirmek için potansiyel olarak harekete geçebileceğimiz, dünyada var olan bilgi miktarı – bu gerçekten sadece canlıların içinde, yaşayan burunların içinde olabilir – eğer yapabilseydik bunu otomatikleştirirsek, toplum üzerinde büyük ve olumlu bir etkimiz olabilir.
Aklınızda hangi uygulamalar var?
Sanırım benim için Kuzey Yıldızı – ve oraya ulaşmanın ne kadar süreceğini bilmiyorum – hastalıkları şu anda yapabildiğimizden daha erken tespit edebilmek için hastalıkları daha erken koklayabiliyor olmamız. Ortalıkta pek çok hikaye var – pek çok anekdot ve çeşitli makaleler – ve araştırmalar bana Parkinson’un kokusunu başka türlü algılayamayacağımızdan çok daha önce alabileceğimiz bir resim oluşturdu; hastalıkların kokusunu çok, çok daha erken alabiliriz. Ve eğer bu bilgiyi dijital temsillere dönüştürebilecek cihazlar yapabilirsek, potansiyel olarak hastalıkları daha erken yakalayabilir ve onları nasıl daha iyi tedavi edeceğimizi öğrenebiliriz.
Parkinson’u koku yoluyla başka herhangi bir yoldan daha erken tespit edebileceğimizi nasıl bilebiliriz?
Hastalıkları daha erken tespit edebileceğimiz tek bir smaç yok, ancak hepsinin güçlü ve zayıf yönleri olan ve daha net bir tablo oluşturan birçok hikaye var. Parkinson için, kocası Parkinson’u geliştirmeden önce onun kokusunu alabildiğini ilk bildiren bir hemşire var ve onu teste tabi tuttular. Erkeklerin giydiği – yarısı Parkinson’lu, yarısı Parkinson’suz – tişörtleri topladılar ve ‘Hey, bu tişörtlerden hangisini bu hastalığa sahip bir kişi giydiğini söyleyebilir misiniz?’ Biri hariç hemen hemen hepsini aldı ve dedi ki: [to the researchers]’Aslında bence sen yanlış.’ Ve o kişi sonunda Parkinson hastalığına yakalandı.
Hikayeyi daha da ileri götürdüler ve kokladığı şeyin tam olarak ne olduğunu izole etmeye çalıştılar. Ve araştırmacılar, vücut tarafından yayılan tam materyali buldular: sebum adı verilen ve sırtınızdaki hücreler tarafından salgılanan bu mumsu madde. Ve kokladığı molekülleri tam olarak buldular. Ama burnuydu, dünyanın kokuyla ilgili bir resmini çekme ve onu birinin hasta olup olmadığı fikrine dönüştürme yeteneği, tüm bunlardan önceydi.
Sonunda önerdiğiniz gibi kokuyu dijitalleştirebilirsek, kokuların belirli yollarla manipüle edilebileceğine dair herhangi bir endişeniz var mı – belki de insanların tehlikede olmadıklarında veya tehlikede olduklarında güvende olduklarını düşünmelerini sağlamak için? Yeni teknolojilerden gelen çok iyi şeyler var ama aynı zamanda her zaman düşünmediğimiz ikinci dereceden etkiler de var.
Elbette, bu şeyleri düşünmek için yeni bir teknoloji alanı geliştirildiğinde kesinlikle önemlidir. Gelişmekte olduğunu düşündüğüm bir alan, nereye gidebileceği hiç belli değil, ama en azından kişisel olarak belirli kokularla rahatlıyorum. Neden bilmiyorum. Ve bence bu alanda öğreneceğimiz çok şey var.
COVID-19’un koku alma duyusu üzerindeki etkilerini incelediniz mi?
Şahsen ben? Hayır. Ama eski akıl hocalarım kesinlikle buna çok, çok yakından bakıyorlardı. Bu araştırmaların çoğunu, insanların COVID daha yeni başladığında şeylerin nasıl koktuğunu düşündüklerine dair başlattık. Ve çok dikkatli olmamız gerekiyordu çünkü insanlar Kovid’e yakalandıklarında koku alma duyularını kaybedeceklerdi. Ve eğer insanların bir şeylerin nasıl koktuğunu düşündüklerini araştırıyorsanız, insanlar aniden anosmik hale gelirse çok, çok dikkatli olmalısınız – bu, koku alma duyusunu kaybetme terimidir. Bu yüzden araştırma protokollerimizde her türlü yeni kontrol ve dengeyi geliştirmek zorunda kaldık.
Ve şimdi bir şirket geliştirme fikriyle GV’ye katıldınız. Sizin için ne tür kaynaklar mevcut? Harvard Tıp Okulu’ndaki bazı eski meslektaşlarınızla ortak olacak mısınız? Birçok veri kümesine erişmeniz gerektiğini varsayıyorum.
Belki 10 yıl öncesine kıyasla bu fikir üzerinde bugün çalışmaya başlamanın harika yanı, koku alma veya koku üzerinde çalışan insanların ekosisteminin çarpıcı biçimde büyümesidir. Ve bence koku duyumuza gösterilen ilgi – çünkü şimdi onu kaybettiğimizde ne kadar önemli olduğunu anlıyoruz. [has fostered a] koku hakkında çalışan ve düşünen insanlardan oluşan çok daha zengin bir ekosistem.
Tam olarak yapmayı umduğunuz şeyi yapmaya çalışan, halihazırda faaliyette olan şirketler var mı?
Bu canlı bir ekosistem ve bunun farklı parçaları üzerinde çalışan birçok insan var. GV’ye bir rezidans girişimcisi olarak katılmanın gerçekten harika yanı, geniş bir bakış açısına sahip olabilmek ve dijital koku almada uzayda en fazla etkiye nasıl sahip olabileceğimi düşünmek.
Bu yol hakkında daha fazla bilgi paylaşabilir misiniz? Parkinson’dan bahsettiniz. Fikir önce Parkinson’u teşhis etmeye odaklanmak, sonra bunun üzerine inşa etmek mi yoksa çok yönlü bir yaklaşım mı izliyorsunuz?
Diğer duyulara geri dönersek, görsel dünyayı alabilseydiniz veya tüm sesi alıp bir bilgisayarda saklayıp analiz edebilseydiniz, yapabileceğiniz sadece 1.000 şey var. Bunlar kılıcın iki ucu – başlamak için çok fazla fırsat, çok fazla yer var, [but] Öte yandan, odaklanmanız gerekiyor, bu yüzden zamanımın çoğunu düşünerek geçiriyorum, özellikle insan yaşamının uzunluğunu ve refahını iyileştiren Kuzey Yıldızımıza doğru haritayı çizmek için doğru yol nedir?
Yapay genel zekayı ne zaman görebileceğimiz konusunda insanlar çılgınca değişen zaman çizelgeleri sunuyor. Bazıları 5 yıl olduğunu söylüyor. Bazıları 10 yıl diyor. Bazıları 500 diyor. Koku duyusunu dijitalleştirmekten ne kadar uzakta olduğumuz konusunda en iyi tahmininiz nedir?
Görme duyumuzu dijitalleştirmek belki 100 yıl sürdü. Sanırım koku alma duyumuzu sayısallaştırmayı bunun çok küçük bir parçasına sıkıştırabiliriz. Kolay olmayacak. Çok çalışmak gerekecek. Ama şimdi başlamak için iyi bir zaman.