Hintli bilim adamları, NASA’nın asteroidi saptırma görevinin, dünyayı yaklaşık 66 milyon yıl önce dinozorları öldüren gibi gelecekteki olası bir asteroid saldırısına hazırlamaya yönelik bir adım olduğunu söyledi.
Türünün ilk örneği olan bir görevde, Çift Asteroid Yönlendirme Testi (DART) uzay aracı, gelecekte Dünya’yı tehdit edebilecek uzay kayalarının güvenli bir şekilde yoldan çekilip çekilemeyeceğini test etmek için Salı günü bir asteroide başarıyla çarptı.
DART – dünyanın ilk gezegensel savunma teknolojisi gösterisi – sadece 160 metre çapında küçük bir gövde olan asteroit uydusu Dimorphos’u hedef aldı.
Chrisphin, “Güneşimizin yörüngesinde dönen birkaç asteroit ve kuyruklu yıldızla çevriliyiz. Bunların çok azı potansiyel olarak Dünya için tehlikelidir. Bu nedenle, gelecekte bu tür asteroitlerden Dünya ile çarpışma rotasında kaçınmak için savunmamızı hazırlamak daha iyidir” dedi. Karthick, Hindistan Astrofizik Enstitüsü’nde (IIA), Bengaluru’da bir bilim adamı.
DART projesinde yer alan Karthick, misyonun dünyayı yaklaşık 66 milyon yıl önce dinozorların yok olmasına yol açtığına inanılan olası bir gelecek olaya hazırlamak için “kesinlikle bir adım” olduğunu kaydetti.
Karthick, PTI’ye verdiği demeçte, “Bu başarılı DART görevi buna bir örnek. Artık uzay aracını böylesine küçük bir gövdeye tam olarak hedeflemeyi biliyoruz. Bu DART görevinin çarpma sonrası gözlemlerinden kendimizi daha büyük gövdeye de hazırlayabiliriz.”
Dimorphos, Didymos adlı 780 metrelik daha büyük bir asteroidin yörüngesinde dönüyor. Asteroitlerin hiçbiri Dünya için bir tehdit oluşturmaz. Karşılaştırıldığında, Dünya’ya çarpan dinozorları öldüren asteroit yaklaşık 10 kilometre çapındaydı.
NASA’nın onayladığı DART misyonunun tek yönlü yolculuğu, bir uzay aracını, kinetik etki olarak bilinen bir teknikle, saptırmak için bir asteroid ile kasıtlı olarak çarpışmak üzere başarılı bir şekilde yönlendirebilir.
NASA’nın ABD’deki Jet Propulsion Laboratuvarı’nda (JPL) kıdemli bir bilim adamı olan Goutam Chattopadhyay, görevin geleceği tehdit eden bir asteroide hazırlanmaya yardımcı olacağını da kaydetti.
“DART, bir asteroidi saptırma kavramını denemek için deneysel bir görevdir. Buradaki fikir, yörüngesi bize doğru olan bu asteroitlerle karşılaşabilirsek ve bunu Dünya’dan yeterli bir mesafede yaparsak, o zaman küçük bir sapma yeterli olacaktır. asteroitin yolunu değiştirmek için” diye ekledi.
Bununla birlikte, bilim adamları, boyut olarak biraz önemli olan ve Dünya’ya çarptığında hasara neden olabilecek asteroitlerin çoğunun, gezegene çarpma şansının çok az olduğunu kaydetti.
“Ancak, bunun olasılığı sıfır değil ve her zaman tetikte olmalıyız. Her zaman büyük birinin bize doğru yönelme olasılığı vardır ve soru şu olur, yaklaşımımız ne olurdu ve bunu nasıl azaltabiliriz. İşte bu. Chattopadhyay, PTI’ye verdiği demeçte, bu programlar neden önemli” dedi.
Karthick, “En azından gelecek yüzyıl için, bilinen asteroitlerden kitlesel kayıplara neden olabilecek böyle bir tehdit yok” diyen Karthick, bu risk değerlendirmesinin bilim tarafından şimdiye kadar bilinen asteroitlere dayandığını da sözlerine ekledi.
Küçük asteroitler her zaman Dünya’ya çarparlar, ancak atmosferde üretilen ısı nedeniyle yanarlar. Ancak, yeterince büyük asteroitler için, dış çekirdek yanacağı için durum böyle değil, ancak hasar oluşturmak için yeterli kütle kalacak.
Ekip şimdi, DART’ın etkisinin asteroitin Didymos çevresindeki yörüngesini değiştirdiğini doğrulamak için yer tabanlı teleskoplar kullanarak Dimorphos’u gözlemleyecek.
Araştırmacılar, etkinin Dimorphos’un yörüngesini yaklaşık yüzde 1 veya kabaca 10 dakika kısaltmasını bekliyor; Asteroitin ne kadar saptığını tam olarak ölçmek, tam ölçekli testin temel amaçlarından biridir.
Karthick, “Çarpma sonrası ekip, DART’ın etkisinin asteroidin Didymos çevresindeki yörüngesini değiştirdiğini doğrulamak için yer tabanlı teleskoplar kullanarak Dimorphos’u gözlemleyecek.” Dedi.
“Etkinin beklenen sonucu, Dimorphos’un yörüngesini yaklaşık yüzde 1 veya kabaca 10 dakika kısaltmak. Birincil hedeflerden biri asteroit yörüngesinin sapmasını ölçmek” diye ekledi.
Ancak Chattopadhyay, görevin asteroitin yörüngesini saptırıp saptıramayacağını ancak tüm veriler toplandıktan sonra bilineceğini söyledi.
“Hesaplarımızın ve küçük ölçekli laboratuvar deneylerimizin bunun işe yarayabileceğini gösterdiğini vurgularım.” NASA’nın Yakın Dünya Asteroitlerini (NEA) izlemek için çok yönlü bir yaklaşımı olduğunu ekledi. Uzay ajansı 1998 yılında gözlem programını başlattı. Çoğu keşif, yer tabanlı teleskopik araştırmalarla destekleniyor, “Bunun için öncelikle radarlar ve lidarlar kullanıyoruz. Çoğunlukla yer tabanlı sistemler. Ancak, uzaydaki mevcut uydularımız da görüntü almak için kullanılıyor. ve bu nesneleri takip edin,” diye ekledi bilim adamı.
Lidar, lazerle bir nesneyi veya yüzeyi hedefleyerek mesafeyi belirleme ve yansıyan ışığın süresini ölçme yöntemidir.
“DART görevi, insanlığın bir asteroidin yörüngesini insan yapımı bir nesneye çarparak değiştirmeye yönelik ilk girişimidir. Günümüzün başarılı etkisi, bu yönde ileriye doğru atılmış büyük bir adımdır.
Kalküta Hindistan Bilim Eğitim ve Araştırma Enstitüleri’nden uzay bilimcisi Dibyendu Nandi, “Ancak, bu konseptin nihai başarısını bilmek için, yörüngedeki herhangi bir önemli değişikliğin açıkça görüleceği birkaç yıl daha beklememiz gerekiyor” dedi. .