Luluslararası ilişkilerin bozulması, siyaset teorisinin kilit bir kavramını, Devletlerin egemenliğini yeniden canlandırdı. Ukrayna’daki salgın ve savaş, güçlü güvenlik açıklarından muzdarip alanlara uygulanan siyasi söylemdeki kullanımının enflasyonunu açıklıyor: enerji, gıda, teknoloji.
Bu son noktada, siber uzay, dünyayı krize sokmada artan bir rol oynuyor ve egemenlik konularının merkezine yeni bir teknolojik güç biçimi koyuyor. Ancak Fransa’da bu gücü kullanma olasılığı, ABD’ye güçlü bir bağımlılık nedeniyle tehlikeye giriyor. Sadece sistemik bir şok onu serbest bırakabilirdi.
Amerikalı siyaset bilimci Francis Fukuyama’nın kehanetlerinin aksine, ufukta “tarihin sonu” yok. 21. yüzyılın ilk on yılıe Yüzyıl, Devletler ve yeni melez varlıklar arasındaki gücün dağılımında eşi görülmemiş anahtarların ortaya çıktığını, teknolojik devlerin (Gafam, SpaceX, Palantir) egemenlik kavramını paramparça ettiğini gördü.
Stratejik özerkliğe daha gerçekçi bir yaklaşım
Entente Cordiale şu şekilde düzenlenmiştir: ticari olmaları koşuluyla, Devlete, güvenlik imtiyazlarına (bölgesel egemenlik), Büyük Teknolojiye, olası tüm varyasyonlarda ekonomik ve sosyal konulara (işlevsel egemenlik). 2020’lerin başında, teknolojik yarış, imparatorluk devletleri arasındaki çatışmanın sınırlarını, devam eden jeopolitik yeniden kompozisyonu simetrik olarak çeviren kutuplaşmış bir siber uzaya iten hegemonik rekabette lider bir rol oynuyor.
Teknolojik egemenlik bu nedenle çok önemli bir siyasi boyut haline gelir. Her Devletin kendi sınırları içinde tanım gereği birbirine bağlı bir siber uzayın tüm katmanlarına kendi seçimlerini dayatma kapasitesi anlamına gelir. Fransa için bu, Çin veya Amerika’nın sınır ötesi yasalarına karşı çıkma, bilgi ekosisteminin kontrolünü sürdürme ve müttefikler, ortaklar veya düşmanlar adına siber operasyonları (saldırılar, casusluk) etkisiz hale getirme becerisini gerektirir.
Amaç, militarize edilmiş bir siber uzayda herhangi bir biçimde ve herhangi bir parçadan gelen yabancı müdahaleye karşı hem saldırgan hem de savunmacı bir ikili harekette dengeyi korumaktır. Güçlü karşılıklı bağımlılıklar göz önüne alındığında, bu maksimalist yaklaşımın (ABD veya Çin için bile başarılması mümkün değildir) yerini daha gerçekçi stratejik özerklik kavramı almıştır. Devlete veya gergin bir uluslararası bağlamda, kendi stratejik pozisyonlarına dayanabilmesi koşuluyla bir güç dengesini korumak.
Bu makalenin okunacak %52,03’ü kaldı. Aşağıdakiler yalnızca aboneler içindir.