Binlerce sızdırılmış gizli dosyalar, Uber’in kabataslak ve yasa dışı davranışlarından oluşan bir hazineyi ortaya çıkarır. Başlangıçta paylaşılan Uber Dosyaları Gardiyan ve Uluslararası Araştırmacı Gazeteciler Konsorsiyumubilerek yasaları çiğneyen, adaletten kaçınmak için aşırı çaba sarf eden, hükümetlere gizlice lobi yapan, üst düzey politikacılardan yardım alan ve işleri toparlamak için sürücülere karşı şiddeti kullanan bir şirketi gösterin.
Şu anda Uber Dosyaları olarak bilinen 124.000’den fazla belgenin lanetli sızıntısı, 2013 ile 2017 yılları arasındaki beş yıllık bir dönemi kapsıyor. Uber’in hala 40 ülkedeki operasyonlarını kapsıyor. araç çağırma hizmetini dünyanın dört bir yanındaki şehirlere getirme yaklaşımı, yerel yasaları ve taksi düzenlemelerini ihlal etse bile.
83.000 e-posta ve konuşmalar da dahil olmak üzere 1.000 diğer dosyayı içeren belgeler, ilk kez Uber’in Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron gibi dünya liderlerinin desteğini kazanmak için yılda 90 milyon dolarlık lobi ve halkla ilişkiler kampanyalarını ortaya koyuyor. Avrupa’nın taksi endüstrisi.
İçinde BeyanUber sözcüsü Jill Hazelbaker, Kalanick’in yönetimi altında Uber’in yaptığı birçok hatayı kabul etti, ancak onun yerine geçecek olan Dara Khosrowshahi’nin “Uber’in çalışma biçiminin her yönünü dönüştürmekle görevlendirildiğini” ve “işletmek için gereken sıkı kontrolleri ve uyumluluğu yüklediğini” söyledi. halka açık bir şirket olarak.”
“Mevcut değerlerimizle açıkça uyuşmayan geçmiş davranışlar için mazeret göstermedik ve etmeyeceğiz. Bunun yerine halktan bizi son beş yılda yaptıklarımıza ve gelecek yıllarda yapacaklarımıza göre yargılamasını istiyoruz” dedi.
Son beş yılda şirket, sürücülerini çalışanlardan ziyade bağımsız yükleniciler olarak görmeye devam edebilmek için lobicilik ve pazarlama kampanyalarına milyonlar harcamaya devam etti. Şirket ayrıca yakın zamanda Uber’in lobicilik çabalarında şeffaflık kazanmak için bir hissedar önerisini geri çekti.
Hazelbaker’ın Uber’in 2017’den beri reforme edilmiş bir şirket olduğu yönündeki açıklamasının aksine – ki bu Kalanick, cinsel taciz, ırk ayrımcılığı ve zorbalık iddiaları da dahil olmak üzere Uber’in işyeri kültürüyle ilgili bir endişe fırtınasının ortasında CEO olarak istifa etti. — Uber, yerel yasalar sürücülerin çalışan olarak muamele görmesini şart koştuğunda bile hizmetini olduğu gibi kullanmaya devam etti. Ve 2017’nin çok ötesine geçen şiddetli protestolara ve sürücülere yönelik saldırılara rağmen, Uber, ülke ve şehirlerde faaliyet göstermeye devam etti yerel düzenleyicilerin, sürücülerin bir taksi hizmeti işletmek için bir lisansa sahip olması gerektiğini söylediği yer.
Uber Dosyalarının içindekilerden bazılarını parçalayalım.
İsim bazında ‘Emmanuel’ ve ‘Travis’
Paris, Uber’in başlattığı ilk Avrupa şehriydi ve şehir, yeni teknoloji şirketine karşı çok savaştı. Fransız taksi şoförleri genellikle şiddete dönüşen protestolar düzenlediler. Ancak 2014’te ekonomi bakanı olarak atanan Macron, Uber’in yeni işler yaratmaya ve ekonomik büyümeye yardımcı olacağını düşünüyordu. Dosyalar, Ekim ayında şirketin lobicileriyle görüştükten sonra, Macron’un Uber’in hükümet içindeki çıkarları için bir şampiyon olduğunu, Uber’in lehine yasaları yeniden yazmak için çalışacak birini gösteriyor.
Uber lobicisi Mark MacGann, toplantıyı “muhteşem” olarak nitelendirdi. Hiç görmediğim gibi” ve “Gelecek çok iş var ama yakında dans edeceğiz” dedi.
Dosyalara göre, yakında ilk isim bazında olan Macron ve Kalanick, Paris ve İsviçre Davos’taki Dünya Ekonomik Forumu dahil olmak üzere en az dört kez bir araya geldi.
Uber, Macron’a yazdığı mektupta, “Hükümet-sanayi ilişkilerinde aldığımız açıklık ve karşılama olağandışı” diyerek, nazik muamelesi için “son derece minnettar” olduğunu belirtti.
O yıl boyunca Macron, Fransa’nın hizmetlerini düzenleyen yasalarını yeniden yazmak için Uber ile çalıştı. Uber, lisanssız sürücülerin indirimli fiyatlarla yolculuk yapmalarına izin veren bir hizmet olan UberPop’u piyasaya sürdü. Hizmet başlangıçta hükümet tarafından yasaklandı, ancak Uber’in yolunda olduğu gibi, yasaya meydan okuduğu için hizmeti devam ettirdi.
Kalanick’ten Macron’a bir e-postada “Uber, araç paylaşımı için düzenleyici bir çerçeve için bir taslak sağlayacak” diyor. “Fransa’da resmi çerçeve haline gelebilecek uygulanabilir bir teklif üzerinde çalışmaya başlamak için ilgili ekiplerimizi birbirine bağlayacağız.”
Haziran 2015’te taksi şoförü protestoları şiddetlendiğinde, Macron Kalanick’e, dosyalara göre “önümüzdeki hafta herkesi reformu hazırlamak ve yasayı düzeltmek için bir araya getireceğini” söyleyen bir mesaj attı. Aynı gün Uber, Fransa’da UberPop’u askıya aldı. O yılın ilerleyen saatlerinde Macron, Uber sürücülerini lisanslamak için gereksinimleri gevşeten bir kararname imzaladı.
Macron’un sözcüsü yaptığı açıklamada BBC’ye e-posta: “Görevleri, doğal olarak, hizmet sektöründe o yıllarda ortaya çıkan ve idari ve düzenleyici engellerin çözülmesiyle kolaylaştırılması gereken keskin değişime katılan birçok şirketle tanışmasına ve etkileşime girmesine neden oldu.”
Dosyalar, Macron’un yanı sıra, eski AB dijital komisyon üyesi ve Brüksel’in üst düzey yetkililerinden Neelie Kroes’in görev süresi sona ermeden Uber ile şirkete katılma konusunda nasıl konuştuğunu da ortaya koyuyor. Kroes ayrıca görünüşe göre AB etik kurallarını potansiyel olarak ihlal eden firma için gizlice lobi yaptı.
‘Şiddet başarıyı garanti eder’
Sızan dosyalar, Kalanick ile diğer üst düzey yetkililer arasında bir dizi etik dışı uygulamayı ortaya çıkaran ve Uber’e yardım etmeyi taahhüt etmeyen yetkilileri küçümseyen inanılmaz derecede açık ve doğrudan konuşmaların önbelleğini ortaya koyuyor. Belki de en sarsıcı olanlar, sürücülere yönelik şiddeti istismar ediyor gibi görünenlerdir.
Bir değiş tokuşta, Uber yöneticileri, sürücüleri öfkeli taksi şoförlerinden şiddete yol açabilecek bir protestoya Fransa’da göndermeye karşı uyardı.
“Bence buna değer,” diye yazdı Kalanick. “Şiddet garantisi[s] başarı.”
Bir açıklamadaKalanick’in sözcüsü, “Uber’in sürücü güvenliği pahasına şiddetten faydalanmasını asla önermediğini söyledi… Bay Kalanick’in bu faaliyetlerden herhangi birini yönettiği, bu faaliyetlerde bulunduğu veya yer aldığı yönündeki herhangi bir suçlama tamamen yanlıştır.”
Eski bir üst düzey yönetici Guardian’a, Uber’in riskleri bilerek sürücüleri potansiyel olarak tehlikeli protestolara gönderme kararının, şirketin sürücüleri “silahlaştırma” ve şiddeti “tartışmayı yakmak” için kullanma stratejisiyle tutarlı olduğunu söyledi.
Sızdırılan e-postalar, böyle bir stratejinin Belçika, İtalya, İspanya, İsviçre ve Hollanda’da tekrarlandığını gösteriyor. Örneğin, Mart 2015’te Amsterdam’da maskeli adamlar, yani öfkeli taksi şoförleri, Uber sürücülerine parmak eklemleri ve çekiçle saldırdığında, Uber, Hollanda hükümetinden tavizler almaya çalışmak için şiddeti kullandı.
Uber, sürücü mağdurlarını, Hollanda’nın önde gelen günlük gazetesi De Telegraaf ile paylaşılan polis raporlarını sunmaya teşvik etti.
“[They] Bir yönetici, yarın ön sayfada parmak izimiz olmadan yayınlanacak” diye yazdı. “Çözüm sunmadan önce şiddet anlatısını birkaç gün devam ettiriyoruz.”
Hazelbaker, şirketin geçmişte sürücülere kötü davrandığını kabul etti, ancak bu, kimsenin onlara karşı şiddet istediği anlamına gelmiyordu.
“Yaklaşık on yıl önce eski CEO’muzun bugün kesinlikle göz yummayacağımızı söylediği çok şey var” dedi. “Ancak bildiğimiz ve güçlü bir şekilde hissettiğimiz bir şey, Uber’deki hiç kimsenin bir sürücüye yönelik şiddetten hiç mutlu olmadığıdır.”
‘Öldürme anahtarı’
Uber’in halka dönük masumiyet maskesine ve kızgın taksi şoförlerini ve düzenlenmiş taksi pazarlarını “karteller” olarak tanımlama girişimlerine rağmen, şirket birçok şehirde yasadışı olarak faaliyet gösterdiğini biliyor gibi görünüyor.
Dahili e-postalar, personelin Uber’in “yasal statüsü dışında” ve Çek Cumhuriyeti, Fransa, Almanya, İspanya, Güney Afrika, İsveç, Türkiye ve Rusya gibi ülkelerdeki düzenlemelere aykırı diğer işletim hizmetlerinden söz ettiğini ortaya koyuyor.
Bir üst düzey yönetici bir e-postada şunları yazdı: “Birçok ülkede yasal değiliz, düşmanca açıklamalar yapmaktan kaçınmalıyız.” Başka bir yönetici, Uber’in “uygulamadan kaçınmak” için uyguladığı stratejilere yanıt olarak “Resmi olarak korsan olduk” yazdı.
Uber’in küresel iletişim başkanı Nairi Hourdaijan’ın 2014’te bir meslektaşına gönderdiği mesaj, “Bazen sorunlarımız var çünkü, şey, sadece yasa dışıyız” diyecek kadar ileri gitti.
Dünyanın dört bir yanındaki düzenleyici kurumlar, polis ve ulaşım yetkilileri Uber’i kısıtlamak için çalıştı. Bazı yetkililer, lisanssız taksi yolculukları ve Uber’e para cezası ya da sürücülerin arabalarına el koyabilmeleri için uygulamayı indirir ve yolculukları selamlardı. Düzinelerce ülkedeki ofisler yetkililer tarafından basıldı.
İşte burada “öldürme anahtarı” devreye girdi. Kolluk kuvvetleri şirketin bilgisayarlarına erişmeye gelirse, Uber, memurların, Uber’in büyümesine zarar vereceğini düşündüğü sürücü listeleri gibi hassas şirket verilerine erişimini kısıtlayacak bir “sonlandırma anahtarı” etkinleştirirdi. .
Dosyalar, hesabından gelen bir e-postaya göre Kalanick’in çalışanlardan Amsterdam’da en az bir kez “ASAP” öldürme düğmesine basmalarını istediğini ortaya koyuyor. Ayrıca Uber’in avukatları ve düzenleyici departmanlarının inceleyip onayladığı bu tekniğin Belçika, Fransa, Hindistan, Macaristan, Hollanda ve Romanya’daki baskınlarda en az 12 kez kullanıldığını ortaya koyuyorlar.
Kalanick’in sözcüsü yaptığı açıklamada, bu tür protokollerin fikri mülkiyeti ve müşteri gizliliğini koruyan yaygın ticari uygulamalar olduğunu ve adaleti engellemek için tasarlanmadığını söyledi. Ayrıca Kalanick’in “adaleti engellemek veya ilgili herhangi bir suçtan hiçbir zaman yargı yetkisine girmediğini” kaydetti.
(Kalanik sahip olmak olduğu iddiasıyla geçmişte suçlandı. hackerlara 100.000 dolar ödedi 2016 yılında yaklaşık 57 milyon Uber kullanıcısının ve sürücüsünün kişisel bilgilerini çalan bir soygunu örtbas etmek için.)
Bu hikaye gelişiyor. Güncellemeler için tekrar kontrol edin.