*boğumları çatlar*
İzlendi: Ah oğlum, bu ay televizyonda biraz gözyaşı döktüm. tarafından alınmakla birlikte Bayan Marvel ve yavaş yavaş yetişmek Star Trek: Garip Yeni Dünyalar, izlediğim en büyük şey, TV şovu bilge, Barry. Birkaç hafta sonu boyunca Twitter’da bu konuda çok şey duyduktan sonra nihayet daldım ve ilk sezondan gerçekten keyif aldım. İnanılmaz derecede havadar cehennem, ve her şeyin yoluna girmesine izin vermek için uzaklaşmadan önce üç veya dört bölümü tıkamak gerçekten çok kolay. Barry’nin yaşadığı her sahnede aynı anda en tehlikeli kişi olmasına rağmen sürekli olarak derinliğinin dışında olmasını seviyorum; The Life’tan başarılı bir şekilde çıkarsa sahip olabileceği geleceğe dair tuhaf, kısa varsayımlarını seviyorum. Birkaç günlüğüne ondan uzaklaştım, ancak önümüzdeki iki sezona girmeye ve 2023’te ortaya çıktığında dördüncü sezonu hevesle tüketmeye hazırım.
Ayın sonuna doğru, bir yeniden izleme vakası ile karşılaştım ve gözümü geri çevirmeye karar verdim. Voltron: Efsanevi Muhafız Netflix’te bitti. Ve biliyor musun, o ilk üç sezon, hatırladığım kadar güçlüydü. Kendi saçmalıklarına son derece bağlı bir gösteriye saygı duyuyorum, bu durumda, dönüşen kılıçlara sahip uzaylı kedi ninjalarından oluşan bir gerilla ordusu. En güzel anlarında, Efsanevi Muhafız sıkı bir odaklanmayı sürdürürken evrenini büyük bir uzay operası gibi hissettirmeyi başardı. Ben hatırlıyorum bazı Bu şovun gelecekteki arsa noktaları ve sonunda sadece pasif bir şekilde karıştırıldığını unutmayın, bu yüzden mekanik bellek şeridinde devam ederken bunun nasıl gittiğini göreceğiz.
Film bilge, vardı Işık yılı ve Jurassic Dünya Hakimiyeti. Işık yılı iyiydi, ama sonuçta Chris Evans’ın şaşırtıcı derecede sağlam bir sese sahip olması dışında muhtemelen iyi olacak bir şeyi yok. Yıldız Savaşları Yakın bir gelecekte, eğer tekrar franchise verme havasındaysa. gelince Hakimiyet…Dinozor kaçakçılığı şebekesini çökertmeye çalışan bir casus olarak Omar Sy’a neredeyse yeterli zaman vermemenin ötesinde, tüm olayın en büyük günahı gerçekten sıkıcı olmasıdır. İlk iki Dünya filmlerde gözle görülür, neşeli ve zaman zaman tartışmalı bir kana susamışlık ve alçaklık vardı. egemenlik çok eksik. Bu sonuncusuysa ben de servise çiçek getirdiğimi söyleyemem.
Oynandı: Sonunda oldu. Bir kablosuz denetleyici için bombaladıktan sonra, geçen hafta sonunda yendim Zelda Efsanesi: Vahşi Nefes. Bazı türbeleri ezdim, Usta Kılıcı çıkaracak kadar kalbe sahip oldum ve sonunda Calamity Ganon’u devirdim. Size oyun hakkında gerçekte nasıl hissettiğimi söyleyemem çünkü yıllardır oynuyorum – geçen hafta tasarrufumu başlattığımda, oyunu en son Mart’ta oynadığımı söyledi. 2021– ama oyun hakkında hatırladıklarım, başkaları kadar sevilen bir beğeni olmasa da, sonunda benim üzerimde büyüdü.
Vahşi Nefes Birkaç ayda bir oynamak yerine yeniden başlatıp düzgün bir şekilde oynadığım bir oyun olabilir, ancak bu, 2022 oyunlarını daha nakavt ettikten sonra gelecek. Kendime yılın başlarında oynayacağımı söylemiştim Cennetin Yabancısı ve gerçekten de mükemmel bir yaz oyunu, çünkü güneşten kaçmanın ve sadece bazı podcast’leri açmanın iyi bir yolu. Size oyunun konusu hakkında bir şey söyleyemedim – gerçek değil son fantezi oyuncu, bunun orijinaline bir tür prequel olması amaçlandığını anlasam da son fantezi—ama oynanış yeterince tatmin edici ki umurumda değil. Çocukluk arkadaşınızla kanepede oynayacağınız o eski PS3/360 kooperatif oyunlarına eğlenceli bir geri dönüş ve bunu nasıl yaptığını çok seviyorum. tamamen lanet Aptal bu. Temel kampanyayı zamanında tamamlarsam, o DLC’yi ödeyebilirim.
Çok kısaca, ben de biraz oynadım Vatandaş Uyuyan, Sizin hakkınızda masa üstü oyunlarından ilham alan anlatısal bir siberpunk RPG, nasıl hayatta kalacağını bulmaya çalışırken bir uzay istasyonunda çalışmak zorunda olan “Uyuyan” olarak adlandırılan insansı bir makine. Sınırlı bir zar seti, herhangi bir günde neler yapabileceğinizi belirler ve istasyon sakinlerinin hayatlarına daha fazla karıştıkça, hepsini nasıl dengeleyeceğinizi bulmaya çalışmak stresli olabilir. Ama eğlenceli, stresli bir tür, biraz karamsar müzik ve hafif ve arkadaş canlısı karakter kadrosu sayesinde titreşimlerin her zaman kolay olduğu, şüphesiz onlara daha karanlık bir taraf olduğu. Sadece hakkında emici bir şey var Vatandaş Uyuyan En başından beri ve bence onu çalıştırabilen bir PC’niz veya Xbox Game Pass’iniz varsa, bilim kurgu sevginiz varsa onu oynamalısınız.
Sonunda, vardı Ninja Kaplumbağalar: Shredder’ın İntikamı, TMNT’nin 80’li yıllarına retro bir geri dönüş. O zamanlar yerel Dairy Queen’imde atari makinesinin düğmelerini ezmenin ötesinde, hiç oyun oynamadım. TMNT daha önce döv, ama Shredder’ın İntikamı yine de eğlenceli bir nostalji gezisi gibi hissetmeyi başarıyor. Benim için en büyük sorun, oyunun kendi iyiliği için fazla kaotik hissetmesi; Tek oyunculu oyunda, uçan kaykaydaki ilk görevler gibi bazı seviyeler kasten kötü hissettirir. Ve kooperatifte, üçten fazla oyuncunuz varsa, çabucak ortalık karışır. Burada kesinlikle eğlence var, ancak altı oyunculu kooperatife sahip oyun, dört oyuncu bile çok hızlı bir şekilde gerçekten hantal hale gelebildiğinde biraz yanlış yönlendirilmiş hissediyor.
Ama benden bu kadar, devam edin ve Haziran ayı için yaptığınız her şeyi aşağıdaki yorumlara yazın.
Daha fazla io9 haberi ister misiniz? En son ne zaman bekleneceğini kontrol edin hayret ve Yıldız Savaşları sürümler, sırada ne var DC Universe film ve TV’deve hakkında bilmeniz gereken her şey Ejderha Evi ve Yüzüklerin Efendisi: Güç Yüzükleri.