meşgul dünyasında Kayıp İllüzyonlar, yolsuzluk hakimdir. Şehirler suç ve sefahat lağımlarıdır. Sahte haberler bir virüs gibi dolaşıyor, hayatları yok ediyor ve kırılgan demokratik devleti parçalıyor. Yüksek yaşam maliyeti, herkesin günlük ekmeği için mücadele etmesine ve hayatta kalmak için kalan idealleri ne olursa olsun feda etmesine neden olur. Hiçbir şey bedava değildir ve her şeyin ve herkesin bir bedeli vardır.
Hayır, bu 2022’deki gidişatla ilgili bir film değil, daha çok Honoré de Balzac’ın 19. yüzyıl romanının uyarlaması ve o zamanlar olduğu kadar bugün de geçerli. Bunun nedeni elbette Balzac’ın dehası, ama aynı zamanda kasvetli, sıkıcı olabilecek bir meseleye aciliyet aşılayarak yılın en iyi filmlerinden birini yapan yönetmen Xavier Giannoli’ye de bağlı. bu film hareket ederve çoğu şişirilmiş kostüm fotoğrafının aksine, erkeklerin ve kadınların ağır dönem makyajı ve süslü kıyafetlerin altındaki kademeli çürümesini kronikleştirmekle ilgileniyor.
Bir kahramanın yükselişi ve düşüşü
Kayıp İllüzyonlar Lucien Chardon’ın bir matbaa dükkânında asistan yardımcısı olarak çalıştığı Fransız eyalet kasabası Angoulême’de başlıyor. Şiir yazma ve hanımları cezbetme yeteneği ile yetenekli, daha zengin ve üst sınıftan olan evli Madame Louise de Bargeton’ı çabucak baştan çıkarır. Kısa süre sonra aşklarını onaylamayan gözlerden uzak bir şekilde sürdürmenin beyhude umuduyla birlikte Paris’e kaçarlar.
Olağanüstü yanılıyorlar. Paris toplumu daha katı ve bağışlayıcı değildir ve Paris Operası’nda geçen ustaca bir sahnede görüldüğü gibi, başıboş bir mendil ya da dostça bir dalga, yüksek sosyeteye kabul edilmek isteyen herkes için kıyameti haber verebilir. Madam isteksizce sınıfının konforunu aşka tercih ederken, Lucien dışlanır; kırılmış, çaresiz ve yalnız.
Yakında, Lucien’den hoşlanan ve ona basın özgürlüğünü teşvik eden yeni yasalarla Fransa’da gelişmeye başlayan gazete endüstrisinin içini ve dışını gösteren alaycı bir gazeteci olan Etienne Lousteau ile tanışır. Bu özgürlükler, istediklerini elde etmek için basının gücünü kullanan Etienne ve meslektaşları tarafından sömürülüyor: Para, kadın, güç ve hepsinden önemlisi nüfuz. Unvanı, parası ve çabucak ve kötü niyetle yazacak bir yeteneği olmayan Lucien, kısa sürede bu zehirli dünyada önde gelen bir figür haline gelir ve yüksek sosyetede Madame de Bargeton’ın yanında hakkı olduğunu düşündüğü yeri geri kazanmaya çalışır.
Günümüzle bağları olan canlı bir geçmiş
Filmde çok daha fazlası var: Kirli politikacılar, güzel fahişeler, iki lanetli aşk hikayesi, üç kötü rekabet, bir avuç dolusu Sofia Coppola’yı yaratacak alışveriş montajları allık, birkaç çeşit ananas yemeği (resim boyunca sürekli bir tıkaç var) ve hatta evcil bir maymun. Ancak filmin en büyük zevklerinden biri, Giannoli’nin ustalıkla yarattığı bu kayıp dünyayı keşfetmek. Yakın geçmişteki başka hiçbir film, uzak geçmişte belirli bir zaman ve yeri yeniden yaratma konusunda bu kadar başarılı olmamıştı: 1820’lerde Paris. Yine de film, setleri veya kostümleri tarafından boğulmuş değil; bunun yerine, 2022 ile düşündüğünüzden daha fazla paralelliği olan geçmiş bir toplumun ayrıntılı bir portresini şekillendirmeye yardımcı olurlar.
Bunun nedeni, Giannoli’nin sadece rutin bir kostüm dramasının saygın bir uyarlamasını yapmakla ilgilenmemesi. Balzac’ın çalışmasındaki öfke ve nefes darlığını bulur ve onu zamansız kılar. Bir bravura dizisinde Giannoli, Lucien’in yeni mesleğinin kurallarını ve okumadığı bir kitabın iyi (veya kötü) bir incelemesini yayınlamak için basit bir rüşvet almanın sadece basını değil, aynı zamanda yozlaşmış bir ekosistemi nasıl beslediğini ortaya koyuyor. aynı zamanda onları yaratan sanatçılar, onları dağıtan distribütörler, onları sömüren pazarlamacılar ve onlara sponsor olan politikacılar. Giannoli’nin sert bir eli olmadan gösterdiği şey, bu ekosistemin Lucien’in dünyasına özgü olmadığıdır; aynı zamanda sistemimiz de bu şekilde kurulur. Lucien’in trajik yükselişi ve düşüşü boyunca, Giannoli, rakipleri yok etmek için sahte haberler kullanıldığında ve herkesin en yüksek teklifi veren tarafından satın alınmaya istekli göründüğü günümüze paralellikler çekiyor.
Görkemli bir paket
Yön, öne çıkan unsur olsa da Kayıp İllüzyonlar, filmi harika yapan tek şey bu değil. Oyunculuk tekdüze mükemmel, herkesin iyi vakit geçirmesi ya erdemli ya da kötü oynuyor. Lucien olarak Benjamin Voisin, 2020’lerde gösterdiği karizmatik vaadi yerine getiriyor 85 yazı† Saf ama kurnaz olan Voisin’in Lucien’i, umutsuzca katılmak istediği kurtlar tarafından yutulan masum bir kişidir. Lucien’in dostundan düşmanı Étienne’e dönüşen Vincent Lacoste, Lucien’in neden onun büyüsüne kapıldığını anlamanızı sağlayan yağlı bir çekiciliğe sahip. Lucien’in iki büyük aşkı olarak, hem Cécile de France (Madame de Bargeton olarak) hem de Salomé Dewaels (Coralie olarak), Madonna ve Whore arketiplerine derinlik ve duygu verir. Hepsinden iyisi, Xavier Dolan’ın gizemli, düşündürücü varlığı ancak filmin yıkıcı zirvesinde tam olarak anlaşılan Nathan.
Tüm bu oyuncular, 200 yıl önce Fransa’da Bourbon Restorasyonu’nu hayata geçiren ve onu canlı ve yaşanmış hissettiren yetenekli prodüksiyon tasarımcıları, kostüm tasarımcıları ve makyaj sanatçıları tarafından inandırıcı bir şekilde yeniden yaratılan bir dünyayı temsil ediyor. Christophe Beaucarne’ın sinematografisi, Fransa’nın güzel kırsal kesimlerinden Paris’in pis, farelerle dolu sokaklarına kadar her şeyi eşit ilgi ve hassasiyetle çerçeveliyor. Sonuçta ortaya güzel bir kartpostal olarak geleneksel kostüm resminin görünümünden ve hissinden kaçınan bir film çıktı. Burada önemli olan hikayedir ve dünya inşası, Lucien’in trajik hırs ve kibir hikayesine hizmet etmek için oradadır.
Kayıp İllüzyonlar 141 dakikada geliyor, ancak bir dakika boşa gitmiyor. Uzunluğu ve konusu nedeniyle ertelenebilecek izleyiciler, filmin günümüzdeki herhangi bir film seti kadar komik, seksi ve eğlenceli olduğunu rahatlıkla görebilirler. Aynı zamanda, medyanın ve siyasetin toplumdaki hem yüksek hem de düşük rolleri hakkında keskin bir yorumu olması, filmi bu kadar unutulmaz ve nihayetinde etkileyici kılan şeydir. O zaman olanlar şimdi de oluyor, sadece daha az pudralı peruk ve maymunlarla.
Kayıp İllüzyonlar şu anda tiyatrolarda oynuyor.