Birden fazla şekilde, Deliliğin Çoklu Evreninde Doktor Strange Wanda Maximoff’un MCU yolculuğunun sonunu işaret ediyor. İlk olarak 2015’te tanıtıldı, aksi halde unutulabilir Yenilmezler: Ultron Çağı, Wanda MCU karakterleri arasında benzersizdir: kusurlu, deneyimsiz, fazlasıyla travma geçirmiş ve herkesin sahip olması gerekenden çok daha fazla güce sahip. Yedi yıl, beş film ve bir televizyon dizisi boyunca Wanda büyüdü ve gelişti; her şeye rağmen aşık oldu ve kendi kahramanı haline geldi, ancak hayatının aşkını ve kazanmak için çok çalıştığı itibarını kaybetmek için; bir aile kurdu, sonra onun geldiği gibi hızla yok olduğunu gördü.
Wanda, aksi halde neşeli ve güvenli MCU’daki diğer tüm karakterlerden daha fazla travma, kalp kırıklığı, acı, kayıp ve hasar yaşadı. Yazarların onu neden cehenneme sokup geri döndürdüğü belirsizliğini koruyor – trajedi Wanda Maximoff’un karakterine o kadar kök salmış ki, onu geliştirmenin başka bir yolu yokmuş gibi görünebilir – ama bunu kaldıracak kadar güçlüydü. Ve sonra, değildi. MCU, Wanda’ya sonunda elinden alacakları şeyler verdi, sonra şikayet için sesini yükseltti. Ve Wanda bunu bir şampiyon gibi karşıladı, ama Jasmine Francis’in bir zamanlar dediği gibi, “Bir insanın sokağa çıkıp çığlık atmaya başlayana kadar dayanabileceği çok fazla travma vardır.”
Ve oğlum, Wanda çığlık attı ve öfkelendi. Onu bu kadar uzun süre kontrol altında gördükten sonra, MCU son yıllarda onun unutulmaz rollerinden başlayarak gücünü gerçekten açığa çıkarmaya başladı. sonsuzluk savaşı ve oyun sonu ve onun volkanik dönüşüyle doruğa ulaşan Çılgınlığın Çoklu Evreni† Ne de olsa, bu kadar çok güç ve acı varken, onu serbest bıraktığı için kimse onu suçlayabilir mi? MCU’daki kimse onun acısını umursuyor mu? “Kuralları çiğniyorsun ve kahraman oluyorsun” diyor Strange’e, çatışmalarından birinde. Çılgınlığın Çoklu Evreni† “Yaparım, düşman olurum.” Ve hayır, bu adil görünmüyor.
Karmaşık bir yolculuk
Yıllarca MCU, Wanda ile ne yapacağından emin değildi. Kaynak materyalin kendisi karakterizasyonu ile ileri geri gittiğinde ona nasıl davranılmalı? Çizgi romandaki Wanda, uçucu ve sürprizlerle dolu, mutlaka iyi türden değil. Onun engin ve diyelim ki esnek güçleri onu aynı zamanda bir tür deus ex-machina, yazarların herhangi bir durumu üzerinde fazla düşünmeden yeniden ele almaları için bir yol haline getiriyor. Wanda’nın düzensiz davranışı da hiçbir zaman tam olarak açıklanamıyor; bazen Darkhold, bazen kaos büyüsü, diğer zamanlarda keder ve çoğu zaman sadece onun doğuştan gelen zihinsel dengesizliği.
Wanda’nın çizgi romanlardaki en unutulmaz anlarının çoğunun olumsuz bir çağrışım olması şaşırtıcı değil. İster Doktor Doom’un güçlerini çalmak, ister kahramanların ve kötü adamların ahlakına yatırım yapmak ya da Scott Lang’ı öldürmek olsun, Wanda’nın varlığı genellikle ileride sorun demektir. Şimdiye kadarki en belirleyici anı, artık ikonik kelimeleri “Artık mutant yok” diyerek yeni bir gerçekliğin yaratılmasıdır. Wanda, istediği zaman dünyaları şekillendirebilir; o tüm terimler ve amaçlar için bir tanrıdır. Ve tıpkı tanrılar gibi bencil, bencil, empatik ve sempatik ama asla masum ya da evcil değil.
Wanda MCU’ya geldiğinde görünüşte bir kötü adamdı. Ultron ile birlikte çalışan ve İntikamcılar’ı içeriden yok etmeye çalışan Wanda, grup üzerinde akıl oyunlarını oynayarak ne kadar yanlış olduğunu fark etti ve üçüncü perdede tam 180 puan yaptı; Dürüst olmak gerekirse, çizgi romandaki Wanda’nın yapacağı şey bu. Quicksilver’ın ölümü aynı zamanda onun kötülüğe giden nihai yolunu hazırlamaya da hizmet etti. Bu, MCU’nun “Onu serbest bırakmak istediğini biliyoruz, işte bunu yapmanın yolu” deme şekliydi.
Gelecekteki Wanda görünümleri bu eğilimi devam ettirdi. Bir binayı havaya uçurdu İç savaşbirkaç sivili öldürmek ve Sokovia Anlaşmalarına etkili bir şekilde neden olmak; iki yıl sonra, sevgilisi Vision’ı öldürür, sadece onun hayata döndüğünü ve öldürüldüğünü görmek için Yeniden toza dönüşmeden önce. Zamana kadar oyun sonu geldiğinde, onun hala işleyen bir insan olması gerçekten şaşırtıcı. Tabii ki, o değil. MCU’ya göre, hiç gitmemiş.
Scarlet Witch’e girin
WandaVision MCU’ya harika bir şekilde tuhaf, renkli, eğlenceli ve oldukça deneysel bir giriş. Sonunda Wanda ve Vision’ı sergileyerek, yıllarca onlara ikinci keman gibi davrandıktan sonra, gösteri onları genişleyen sinematik evrende çok az kişinin sahip olduğu bir şeye izin vererek MCU karakterlerinin üst katmanına yükseltti: derinlik. WandaVision Wanda’yı “çıplak kadın” kinayesini geçti ve Vision’ı “sosyal açıdan garip bir robottan” daha fazlasını yaptı. Kısacası, Wanda’ya bir kalp ve Vision’a bir ruh verdi.
Disney+ şovlarının tartışmasız en iyisi, WandaVision iki amaca hizmet etti. Yüzeyde, Wanda ve Vision’ın MCU makinesindeki dişliler olarak rollerini, onu Scarlet Witch olarak onaylayarak ve onu hayata döndürerek geliştirdi. Daha da önemlisi, Wanda’ya derinlemesine ve katmanlı bir bakış sunarak sonunda kim olduğunu, nereden geldiğini ve ne istediğini açıklıyordu. WandaVision inişi tam olarak yerine getirmedi, ancak karmaşık ve oldukça etkileyici bir karakter çalışması olarak diğer MCU şovları tarafından eşsiz kalıyor. Gösteri, Wanda’nın keder ve inkar hikayesini umut verici ve umut verici bir notla sonlandırdı. Yolculuğu bir dönüm noktasındayken hayranlar, MCU’nun Wanda versiyonunun kim olacağına karar verme zamanının geldiğini biliyordu. Kahraman mı, kötü adam mı yoksa ortada bir şey mi var?
ne yazık ki Deliliğin Çoklu Evreninde Doktor Strange net bir cevap vermiyor. Wanda, bir zamanlar sahip olduğu kontrol duygusundan uzak ve en karanlık arzularına teslim olan, hikayenin ana düşmanıdır. Sam Raimi’nin yönetmenlik merceği ve Michael Waldron’un affetmeyen kalemi altında, Wanda, hedeflerinin peşinde koşarken tüm iradesi ve gücü, acımasız ve yılmaz. Sonunda istifa yerinden atlama WandaVision onun mutlak arzu durumuna Çılgınlığın Çoklu Evreni sarsıcı ve aceleci – sayısız WandaVision hayranlar kesinlikle karakter suikastını tartışacaklar – ama asla daha iyi olmayan bir Elizabeth Olsen, Waldron’un senaryosundaki bariz boşlukları telafi etmekten daha fazla.
Ancak, film nihayetinde Wanda’ya bir kötülük yapıyor. Sadece ucuz bir kefaret eylemiyle kaçmak için tam bir kötü adam gibi davranmasını sağlayarak, Çılgınlığın Çoklu Evreni pastasını alıp yemeye çalışır. Hayranlar buna alıştı – sonuçta, çizgi romanların onlarca yıldır yaptığı şey bu – ama bu onu daha az adaletsiz yapmıyor. için ikinci bir sezon WandaVision daha yumuşak bir geçişe izin verebilirdi ya da fikir onu ahlaksız tutmak ama tamamen kötü olmamaksa, o zaman Waldron yazarken kısıtlamaya gitmeliydi. Çılgınlığın Çoklu Evreni,
Yine de, Wanda’nın itibarı insanların zihnine bu kadar sabitlenmişken, bu sürekli değişen tavırla tartışmak zor. Onlara göre Wanda nihai anti-kahraman, ahlakı sorgulanabilirden var olmayana, genellikle aynı sayfada olan bir karakterdir; bazen aynı çizgi roman panelinde. Wanda’ya olan hayranlık, karakteriyle ilgili doğası gereği sorunlu bir nitelikten, onu Marvel’in en büyük soru işaretlerinden biri yapan iki amaç ve bağlılıktan geliyor. Ancak sayfada işe yarayan şey mutlaka ekrana iyi tercüme edilmez ve çizgi romanlar doğal kaosları nedeniyle ücretsiz geçiş hakkı kazanırken, MCU birbiriyle bağlantılı olmakla ve ortak evreninin takip ettiği tek olayla övünür; bu koşullar altında, Scarlet Witch’in trajik kahramandan trajik kötü adama yolculuğu, en iyi ihtimalle tatmin edici değil, en kötü ihtimalle aşağılayıcı geliyor.
Bu Wanda’yı nereye bırakıyor? MCU, özellikle bir karakter hayranlar arasında popülerse, kötülüğü reddetmesiyle ünlüdür. eskiden Çılgınlığın Çoklu Evreni sadece kötü bir Wanda için olan kaşıntıyı gidermenin bir yolu mu? Eğer öyleyse, büyük bir çizikti. Daha da ilginci, bu belki de Wanda’nın güçlerinin neler başarabileceğinin bir tadımıydı, bu ve her evren için bir tür uyarı mıydı?
Yolun sonu?
Gerçek şu ki, Wanda Maximoff, özellikle olaylardan sonra Çılgınlığın Çoklu Evreni, tanımlamak için çok karmaşık. İnsanlar Wanda’nın eylemleri ve hayranlarının onu affedip affedemeyeceği konusunda tartışacaklar. Yine de Marvel, en ünlü karakterlerinden bazıları etik sınırları aştığında başka yöne bakmakta hiçbir zaman sorun yaşamadı. Profesör X’ten Reed Richards’a, Jean Grey’den Punisher’a ve bunların arasındaki her şeye Marvel, özellikle kanla ıslanmış bir geçmişe olumlu bir dönüş yapma konusunda uzmandır. MCU’nun kendisi Loki’nin -ve tabi ki Thor’un- birçok savaş suçunu memnuniyetle görmezden geldi; tek gereken Tom Hiddleston ve Chris Hemsworth’un gösterişli bir gülümsemesiydi. Elizabeth Olsen de gülümseyebilir.
Öte yandan, hayranlar gerçekten kötü bir Scarlet Witch hayal etmeye cesaret edebilir mi? İzleyiciler kötü bir Wanda istemiyor gibi değil; aksine, birçok kişi, yeni MCU kahramanları sınıfını tehdit eden bu kadar güçlü bir düşman fikrine sevinirdi. Peki neden Kang yeni Thanos ve Wanda değil? Gerçek şu ki, MCU’da anti-kahramanlık yok – birçoğu bir PG-13 Punisher veya Deadpool düşüncesini yok ediyor. Muhtemel cevap, ahlak çizgileri arasında çok rahat bir şekilde var olan Wanda’nın MCU’nun kahraman tarafına geri dönecek olmasıdır. Çılgınlığın Çoklu Evreni onu geri getirmek zorunda kalmadan yıkıcı tarafını göstermenin bir yoluydu, tek seferlik bir durumdu. Darkhold’un gitmesi ve Wanda’nın çocuklarının çok yönlü kaderiyle iyi geçinmesiyle, izleyiciler onu bir daha gördüğünde, kurtuluş yolunda ve yeteneklerini güçlendiren kaostan uzaklaşacaktır.
Ama MCU’nun yanlış olduğu yer burası. Çılgınlığın Çoklu Evreni bize hak ettiğimiz Wanda’yı değil, ihtiyacımız olan Wanda’yı verdi. Birden fazla şekilde, bu güç ve acı patlaması, Wanda’nın yolculuğunun her zaman yol açtığı şeydir ve sonunda onun özgür olduğunu görmede belirli bir arınma vardır. Wanda acımasız bir kötü adam değil ama özverili bir kahraman da değil. MCU’yu yöneten ahlaki mutlakiyetçilikten uzak, tatlı bir noktayı işgal ediyor. Tek boyutlu ya da tek taraflı olmadığı için çok çekici. Çoğu insan gibi Wanda da sürekli değişen, hiç durmayan ve her şeyi tüketen bir varlıktır. Wanda Maximoff, kaosun kişileştirilmiş halidir. Öyleyse, onun saltanat sürmesine izin verin.