Avustralya’nın kızıl çölünden gelen meteorlar Mars’ta yaşam arayışını destekliyor

Monash Üniversitesi, Queensland Üniversitesi ve Avustralya Ulusal Üniversitesi araştırmacıları, ANSTO’nun Avustralya Synchrotron’unu, gelecekte Mars gezegeninde yaşam kanıtı bulmak için kullanılabilecek, Dünya’da bulunan göktaşları üzerinde yaptıkları çalışmalarda kullandılar.

Avustralya Synchrotron’dan Dr. Andrew Langendam’ın da dahil olduğu ortak bir ekip tarafından Güney Avustralya’nın batısındaki Nullarbor Ovası’ndan elde edilen meteoritlerin incelenmesi, yoğun kaya içindeki mineral damarlarında korunmuş mikrofosiller şeklinde organik kalıntılar içeriyordu.

Dr. Langendam, “Burası 1980’lerden beri göktaşları bulmak için kurulmuş bir yer. Koyu renkli demir açısından zengin göktaşları, ovanın beyaz kireçtaşı ve kırmızı toprağına karşı öne çıkıyor” dedi.

Araştırma, çeşitli fosil mikroorganizmaların, diatomların, bakterilerin ve mantarların kalsit ve alçı damarları içinde gömülü olduğunu ve korunduğunu ortaya koydu.

Avustralya Synchrotron’da alet bilimcileri Dr. Jessica Hamilton (o zamanlar Monash’ta doktora öğrencisiydi) ve Dr. David Paterson tarafından denetlenen X-ışını floresan mikroskobu, her ikisi de yardımcı yazarlar, manganez ve demir, çevresel veya mikrobiyal aktivite ile göktaşı içindeki damar dolu çatlaklarda mobilize edildi.

Dr. Hamilton, “Numunede kalsiyum, demir ve manganezin yeri ve miktarı ultra hassas teknikle belirlenebilir. Bu, manganez zenginleştirmesinin kalsit-alçı damarlarının kenarında meydana geldiğini ortaya çıkardı” dedi.

Araştırma ekibi, meteoritlerin Nullarbor’daki kurak koşullar altında bir dizi mikrofosil, organik biyolojik imza ve besin döngüsü kayıtlarını koruyabileceğini kaydetti.

Yayınlanan makalenin yardımcı baş yazarı Geochemica ve Cosmochemica Açta ve Mikrobiyolojide SınırlarMonash Üniversitesi Dünya, Atmosfer ve Çevre Okulu’ndan Dr. Alastair Tait, Monash web sitesinde yer alan bir haber raporunda, “Bu orijinal bir bulgu ve önemli çünkü bize mikroorganizmaların astro-materyallerle bir ortamda etkileşime girebileceğini gösteriyor. metabolizmaları için hayati önem taşıyan bir yol.”

Queensland Üniversitesi Yer ve Çevre Bilimleri Okulu’ndan yardımcı yazar Profesör Gordon Southam, UQ web sitesinde bir haber raporunda şunları söyledi: “Bu, Mars’ta yaşam arayışına yeni bir boyut katıyor ve kızıl gezegendeki karşılaştırılabilir meteorları hedef alıyor. “

Prof Southam, “Aslında, geçmiş biyolojik aktivitenin bir zaman kapsülünü sağlıyorlar veya Nullarbor Ovası’ndan örnekler söz konusu olduğunda, meteorlar yaşam için bir sığınak görevi görebilir” dedi.

Dr. Langendam, “Biyoyararlı pek çok mineralin bulunmadığı düşmanca bir yüzeyde yaşam için cankurtaran botu görevi görüyorlar” dedi.

Mars, Dünya’ya kıyasla aşırı bir çevreye sahiptir. Kızıl Gezegenin çöl benzeri yüzeyindeki sıcaklık yaklaşık -62 santigrat derecedir. Atmosferi çok incedir ve yüzde 96 karbondioksitten oluşur. Mars’ın atmosferi, kabul edilemez düşük atmosferik basınçla, Dünya’nın atmosferinden çok daha az yoğundur.

“Dünyadaki meteorların ayrışma ve mikrobiyal aktivite ile nasıl değiştirildiğini inceleyerek, Mars’a düşen aynı göktaşı malzemesini incelerken hangi kimyasal imzaları aramamız gerektiğini bilmemize yardımcı olabilir, ki bu meteorit materyali, orada herhangi bir yaşam tarafından yıpranmış ve potansiyel olarak değiştirilmiş olabilir. Meteorit kimyasına çevresel bir kayıt ve Dünya ile diğer gezegenlerdeki süreçleri karşılaştırmanın potansiyel bir yolu olarak bakmak yeni bir fikir ve gerçekten heyecan verici” dedi.

Mars manzarası, en son Perseverance Rover da dahil olmak üzere bir dizi keşif aracı tarafından incelenmiş olsa da, gezegenin yüzeyinden henüz gerçek bir örnek Dünya’ya geri gönderilmedi. Numuneler yüzeydeki aletlerle analiz edilir.

Araştırma ekibi, Mars’tan dönen örneklerin, Mars’ın geçmiş yaşamın korunabileceği volkanik ve tortul tarihinin genel bir resmini oluşturmak için kullanılacağını öne sürdü.