Apple’ın kendi işlemcilerine geçişi neredeyse tamamlandı. Şirketin son bahar etkinliğinde Mac Studio ve şimdiye kadarki en güçlü silikon parçası olan M1 Ultra işlemcisi piyasaya sürüldü. Ama aynı zamanda Apple’ın bilgisayarlarının geleceğinin nasıl görünebileceğini de ortaya çıkardı.
Apple’ın tüm çipleri ilk kez masada.
İlk önemli paket, Apple’ın artık cips söz konusu olduğunda hesaba katılması gereken bir güç olduğudur (zaten olmasaydı). Geçen yıl M1 Pro ve M1 Max destekli MacBook Pro dizüstü bilgisayarlarının benzer başarısının yanı sıra, M1 bilgisayarların ilk dalgası için inanılmaz derecede olumlu bir karşılama, şirketin gerçek niyetini oluşturdu. Ancak M1 Ultra, Apple’ın “dünyanın kişisel bilgisayar için en güçlü çipi” olmasıyla övündüğü en büyük hızı aldığını gördü.
Bu çipler şimdiden bilgisayarlar için satış noktaları haline geliyor. Bir Mac satın almak artık yalnızca Apple’ın yazılımını veya estetik tasarımını almakla ilgili değil, başka hiç kimsenin sunmadığı performans ve pil ömrünü elde etmekle ilgili.
Apple, Intel’in en üst seviye işlemcisi Core i9-12900K’ya ateş açtı ve aynı güç seviyesinde çok iş parçacıklı performansta M1 Ultra’dan yüzde 90’lık bir gelişme ve 100W daha az güç kullanırken Intel’in en iyi numaralarını eşleştirme yeteneği talep etti. Şirket, Apple’ın 200W daha az güç çekerken performansta yendiğini iddia ettiği Nvidia’nın RTX 3090 GPU’su üzerinde benzer bir zafer turu attı. (Açıkçası, önümüzdeki günlerde ve haftalarda bu sayıları kendimiz test etmeye çalışacağız). Apple Silikon geçişi artık bir deney değil – Apple’ın geleceği ve PC üreticilerinin ilerlemeye dikkat etmesi gerekecek.
Sırada, Apple’ın çiplerini geliştirme şekli var. Şu anda, Apple’ın Arm tabanlı M1 yongalarının dört farklı modeli var, bu da ürün form faktörleri arasındaki çizgiyi genellikle yarı iletkenlerde görmediğimiz bir şekilde bulanıklaştırıyor. Apple farklı bir yaklaşım benimsiyor – belirli cihazlar için yongalar oluşturmak yerine, Apple gerçekten iyi bir yongayı etkili bir şekilde oluşturdu: A serisi işlemcisi. Ve yaptığı tek şey, görünüşte sınırsız bir şekilde onu büyütmekti. Bir telefondan dizüstü bilgisayara, iddia edilen en güçlü masaüstüne kadar, Apple’ın gizli sosu, çiplerinin her birinin boyutunu iki katına çıkarmak ve her adımda daha fazla soğutma sağlamaktan başka bir şey değil gibi görünüyor. Ancak bu dikkate değer çünkü daha önce hiçbir şirket bunu başaramadı – ve Apple’ın silikon mimarisi yol haritasındaki tek bir nokta etrafında 430 dolardan 8.000 dolara (ve artmaya devam eden) tüm bir bilgisayar portföyü oluşturmasına izin verdiği için.
MacBook Air veya iPad’deki M1, Apple’ın iMac ve Mac Mini masaüstlerindekiyle aynı çiptir ve aşağı yukarı aynı hızlarda ve verimlilikte çalışır. Bir MacBook Pro dizüstü bilgisayarından M1 Max, Mac Studio ile bir masaya atlamayı sağlar. Ve şirketin ultra güçlü M1 Ultra’sı bile, bir trençkotta etkili bir şekilde yalnızca iki M1 Max işlemcisi olduğu göz önüne alındığında, tamamen masaüstü odaklı bir tasarım değildir. Cihazlar, yalnızca ne kadar güçlü olduklarına değil, belirli özelliklere veya biçim faktörlerine göre farklılık gösterir.
Apple’ın yakında çıkacak olan Mac Pro’sunda da görmemiz muhtemel olan bu ölçekleme modeli. Bloomberg’in Mark Gurman raporları, bir çip üzerinde 40 adede kadar CPU çekirdeği ve 128 grafik çekirdeği (birlikte birleştirilmiş dört M1 Max işlemcinin veya iki M1 Ultra çipin eşdeğeri) ile bu yıl içinde gelecek. Bu, bir başka ikiye katlama – muhtemelen telafi etmek için daha da fazla soğutma eklemek.
Apple’ın farklı form faktörleri, bağlantı noktaları ve özellik setleriyle Mac Studio’yu Macbook Pro’dan ayırmasıyla aynı şekilde, yeni Mac Pro’nun Mac Studio’dan öne çıkmasına yardımcı olacak benzer bir değişiklik göreceğiz. Mevcut Mac Pro, Apple’ın en güçlü (ve en pahalı) ürünüdür ve diğer bilgisayarlarından çok farklı bir alana uyan bir üründür – ve Apple’ın hangi gücü yanlış değerlendirdiği için yıllar boyunca şirket tarafından küçük bir yanlış adım payı yoktur. kullanıcıların donanımlarından ihtiyaçları vardır.
M1 destekli bir Mac Pro, profesyonelleri memnun etmek için muhtemelen M1’in çekirdek sayısının iki katına çıkarılmasından daha fazlasına ihtiyaç duyacaktır; ölçeklenebilirlik, modülerlik ve özelleştirme gerektirir. PCIe kartları, kullanıcı tarafından erişilebilen bellek yuvaları ve ayrı grafik kartları ve harici donanım hızlandırıcıları ile uyumluluk gibi şeyler – son 2019 yenilemesini başarılı kılan aynı faktörler (ve eksikliği 2016 “çöp kutusu” modelini neredeyse anında lanetledi). Apple’ın Arm tabanlı tasarımlarının hiçbiri bunlardan hiçbirini sunmadı ve Apple’ın bunları herhangi bir düzeyde sunmakla ilgilenip ilgilenmediği hala açık bir soru.
Apple’ın CPU ve GPU çekirdeklerinin saf gücü, bugün bir RTX 3090’ı yenebileceği anlamına gelebilir; bir Mac Pro’daki 128 çekirdekli bir GPU, daha uzun bir süre için daha da büyük bir yastıklama sunar. Ancak, kullanıcı tarafından yükseltilebilir parçalar olmadan Apple, gelecekteki bir Mac Pro alıcısını tüm ihtiyaçlarını en baştan tahmin etmeye zorlayacaktır. Yine de, Apple’ın yükseltilemeyen sistemlere çok fazla eğilme tuzağından tekrar kurtulup kurtulamayacağını görmek için daha resmi bir duyuruyu beklememiz gerekecek.
Ürünler arasındaki giderek belirsizleşen çizgi aynı zamanda yongaların kendileri için de geçerlidir – verimli ve performans çekirdekleri arasında sayım ve bölünme modelden modele (ve hatta Apple’ın çeşitli konfigürasyonlar sunduğu işlemci ailelerinde bile) farklılık gösterirken, çekirdekler aynı: 999$’lık bir M1 MacBook Air’deki bir Firestorm performans çekirdeği, 3.999$’lık bir Mac Studio’nun M1 Ultra’sındaki ile neredeyse aynı, 3.23GHz saat hızına kadar, daha güçlü yongalar ek önbelleklere ve DRAM bant genişliğine sahip olsa da. Teknik açıdan bakıldığında, M1’in Firestorm çekirdekleri bir iPhone 12’deki A14’tekilerden çok farklı değil, ancak iPhone çekirdekleri biraz daha yavaş saat hızına sahip.
Intel’in en yeni 12. Nesil işlemcileri, en güçlü masaüstü yongalarından hafif dizüstü bilgisayarlar için en pil dostu modellerine kadar performans ve verimli çekirdeklerin bir karışımıyla benzer bir ölçeklendirilmiş yaklaşım kullanılarak oluşturulmuştur. Ancak Intel’in çipleri, Apple’ın burada yaptığı gibi tam olarak ölçeklenmiyor, ürünler hala farklı dizüstü bilgisayar sınıfları ve masaüstü modelleri için daha geleneksel olarak birden çok kovaya bölünüyor. Intel’in masaüstü yongaları (çoğunlukla), Apple’ın yaptığı gibi dizüstü bilgisayarlara veya tabletlere geçiş yapmıyor.
M2 sorusu
Son olarak, Apple’ın işlemcilerinin geleceği var. Apple Silicon kesinlikle burada kalmaya devam ediyor (şu anda Apple yalnızca bir çift Intel tabanlı makine satıyor: oldukça eski donanıma sahip eski bir Mac Mini ve yakında değiştirilecek Mac Pro). Bu, bir noktada – muhtemelen bu yıl içinde – görmeye başlayacağımız anlamına gelir. sonraki “M2” takma adıyla veya başka bir isimle, işlemci dalgası.
Yeni nesil Apple çipleri ne olursa olsun, muhtemelen Intel’den M1’e geçişte olduğu gibi aynı türden büyük bir sıçrama olmayacak. Bunun yerine, bir nesil A serisi iPhone işlemcilerinden diğerine yapılan değişikliklere benzer şekilde, muhtemelen daha kademeli, artımlı bir yükseltme olacaktır.
İşlemcileri yükseltmek söz konusu olduğunda, bunu yapmanın etkili bir şekilde iki yolu vardır. Daha güçlü veya verimli CPU veya GPU çekirdekleri sunan yeni (veya yenilenmiş) bir mimari kullanabilir veya daha küçük bir üretim düğümüne geçerek benzer bir alana daha fazla transistör yerleştirmenize veya benzer donanımı daha da küçültmenize olanak tanır. .
Apple’ın zaten daha iyi silikon tasarımlarına sahip olduğunu biliyoruz: Şirketin A15 yonga seti, daha gelişmiş Avalanche yüksek performanslı çekirdeklerine ve (en azından kağıt üzerinde) değiştirdikleri Firestorm ve Icestorm çekirdeklerinden daha iyi olan Blizzard enerji verimli çekirdeklerine sahiptir (Apple’ın orijinal olarak A14 çipi ile çıkış yaptı iPhone 12 serisinde). Tarihsel olarak Apple, iPhone’daki A serisi çipleriyle bireysel çekirdek tasarımlarını geliştirmeye odaklanma eğilimindeydi, ancak temettüler yıldan yıla daha küçük olma eğilimindedir.
Gelecekteki bir “M2” de bu çizgiyi takip edebilir ve Apple’ın Çığ ve Blizzard çekirdekli çip serisini yenilemeye başlayabilir, potansiyel olarak iPhone 12’den iPhone 13’e yükseltme gibi performans veya verimlilikte benzer kazanımlar sunabilir. En azından gelen bir söylenti 9to5Mac Apple’ın M2 serisi için bunu yapmak istediğini ve bazı çip modellerine ek GPU çekirdekleri eklediğini gösteriyor.
Apple ayrıca – birkaç söylentinin zaten önerdiği gibi – daha mütevazı bir yükseltme yapabilir ve mevcut M1 tasarımlarını alıp daha gelişmiş bir üretim düğümüne taşıyabilir. Bu, bu yıl içinde olabilecek bir şey, raporlarla Apple’ın yeni bir MacBook Air’i M1 yongaları için şu anda kullandığı 5nm düğümü yerine TSMC’nin 4nm düğümü üzerine inşa edilmiş büyük ölçüde aynı yonga seti ile gönderebileceği – bu da Apple’ın performansı ve/veya güç verimliliğini artırmasına izin verebilir.
Mac Pro ile bazı felaketler dışında, Apple’ın ilk nesil bilgisayar donanımını bir patlama ile çıkarmayı başardığı açık. Ancak rakipleri de boş durmuyor: Intel sonunda kendi yeni nesil dizüstü bilgisayar çiplerini piyasaya sürüyor ve AMD’nin ürünleri de her zamankinden daha iyi. Ve bu, Qualcomm’un 2023’te Nuvia tarafından tasarlanan çiplerle mücadeleyi Apple’a getirme planları gibi, Arm tabanlı rekabeti bile saymıyor.
Apple Silicon, şirketin bilgisayarları için onları rekabette öne çıkaran yeni bir başlangıçtı. Ancak geçiş neredeyse tamamlandığında, Apple’ın bir kez etkilemekten daha fazlasını yapması gerekiyor – bu ivmeyi gelecekteki ürünler için de sürdürmesi gerekiyor.