ESA/NASA Solar Orbiter’ın Güneş’in yakınından geçişini gösteren animasyon. Kredi: ESA/Medialab

ESA/[{” attribute=””>NASA Solar Orbiter spacecraft is speeding towards its historic first close pass of the Sun. On March 14, the spacecraft will pass the orbit of Mercury, the scorched inner planet of our Solar System, and on March 26 it will reach closest approach to the Sun.

Yesterday, Solar Orbiter crossed directly between the Earth and the Sun, halfway between our planet and its parent star, and this allows for a unique study of space weather and the Sun-Earth connection.

The Sun releases a constant stream of particles into space. This is known as the solar wind. It carries the Sun’s magnetic field into space, where it can interact with planets to create aurorae and disrupt electrical technology. Magnetic activity on the Sun, often taking place above sunspots, can create gusts in the wind enhancing these effects.

This behavior is known as space weather, and scientists can use today’s Earth-Sun line crossing to study it in a unique way. They will combine Solar Orbiter observations with those of other spacecraft operating nearer the Earth, such as the Hinode and IRIS spacecraft in Earth orbit, and SOHO, stationed 1.5 million kilometers away from Earth. This will allow them to join the dots of any space weather event as it crosses the 150 million kilometers between the Sun and the Earth.

Solar Orbiter’ın uzaktan algılama cihazları, güneş yüzeyindeki herhangi bir olayın kaynağını da saptayabilir. Bu tür ‘bağlantı bilimi’, Solar Orbiter misyonunun arkasındaki ana itici güçlerden biridir. Büyük bir olay meydana gelmese bile, aynı güneş rüzgarı paketinin Güneş Sistemi’ne doğru ilerlerken evrimini analiz etmek için yapılabilecek çok fazla bilim var.

Konumu ve Dünya’ya göreli yakınlığı nedeniyle, Solar Orbiter şimdiye kadar neredeyse sürekli temas halinde kalabildi ve büyük miktarda veriyi geri ışınladı. İşlem de çok hızlı gerçekleşiyor. Örneğin, manyetometre verileri kaydedildikten sonra kabaca 15 dakika içinde işlenir ve temizlenir. 15 dakika, sinyallerin uzay aracı ile yer istasyonu arasındaki boşluğu geçmesi için geçen üç buçuk dakikayı bile içeriyor.

10 Şubat’ta ESA, yaklaşmakta olan uzay hava durumu görevini Lagrange’den ESA Vigil’e değiştirdi. On yılın ortalarında fırlatılacak olan uzay aracı, Dünya’nın altyapısının, uydularının, sakinlerinin ve uzay araştırmacılarının bu öngörülemeyen olaylardan korunabilmesi için Güneş’i sürekli olarak öngörülemeyen manyetik aktivite için izleyen bir güneş bekçi köpeği olacak.

Solar Orbiter şu anda Güneş’ten yaklaşık 75 milyon kilometre uzakta. Bu, uzay aracının 15 Haziran 2020’de Güneş’e yakın geçişi sırasında elde ettiği mesafeyle aynı, ancak şimdi ne kadar yaklaşacağına kıyasla hiçbir şey değil.

Solar Orbiter Proje Bilimcisi Daniel Müller, “Bu noktadan itibaren, Solar Orbiter’ın Güneş gözlemleri söz konusu olduğunda ‘bilinmeyene giriyoruz’” diyor.

26 Mart’ta Solar Orbiter, Güneş’ten Dünya’ya olan mesafesinin üçte birinden daha az olacak ve nispeten uzun süreler boyunca bu yakınlıkta hayatta kalacak şekilde tasarlandı. 14 Mart’tan 6 Nisan’a kadar Merkür’ün yörüngesinde geçecek. Günberi civarında, Güneş’e en yakın yaklaşımın adı olan Solar Orbiter, yüksek çözünürlüklü teleskopları Güneş’e hiç olmadığı kadar yakınlaştıracak.

Solar Orbiter’ın diğer araçlarından alınan veriler ve görüntülerle birlikte, bunlar, misyonun ilk görüntülerinde ortaya çıkardığı kamp ateşi adı verilen minyatür fişekler hakkında daha fazla bilgi ortaya çıkarabilir.

Güneş Orbiter Aletleri Grafiği

Solar Orbiter’ın Güneş’i inceleyecek on bilim aleti paketi. İki tip vardır: yerinde ve uzaktan algılama. Yerinde araçlar, uzay aracının etrafındaki koşulları ölçer. Uzaktan algılama cihazları, uzak mesafelerde neler olduğunu ölçer. Birlikte, her iki veri seti, Güneş’in koronasında ve güneş rüzgarında neler olduğuna dair daha eksiksiz bir resmi bir araya getirmek için kullanılabilir. Kredi bilgileri: ESA-S.Poletti

“En çok sabırsızlıkla beklediğim şey, Extreme Ultraviolet Imager’da gördüğümüz tüm bu dinamik özelliklerin (yaratılmış kamp ateşleri) güneş rüzgarına girip giremeyeceğini öğrenmek. Orada onlardan çok var!” İsviçre’deki Physikalisch-Meteorologisches Observatorium Davos/Dünya Radyasyon Merkezi’nde (PMOD/WRC) görev yapan EUI Yardımcı Baş Araştırmacısı Louise Harra diyor.

Bunu yapmak için Solar Orbiter, Güneş’i görüntülemek için EUI gibi uzaktan algılama araçlarını ve uzay aracının yanından akarken güneş rüzgarını ölçmek için yerinde araçlarını kullanacak.

26 Mart günberi geçişi, görevdeki en önemli olaylardan biridir. On cihazın tümü, mümkün olduğunca fazla veri toplamak için aynı anda çalışacak.

Solar Orbiter, ESA ve NASA arasındaki bir ortaklıktır.



uzay-2

Bir yanıt yazın