Portekiz’de 23 yıl önce bulunan 125 milyon yıllık fosil, yeni bir ışık tutuyor. spinozorlar-boyut olarak tiranozorlara bile rakip olan korkunç ve esrarengiz bir etçil dinozor grubu.
Iberospinus natarioi timsah benzeri bir yüze ve dikenlerle süslenmiş bir sırta sahip bir grup devasa yarı suda yaşayan dinozor olan bilinen spinosaurların küçük listesinin en son üyesi. A kağıt Bu yeni tanımlanan dino’nun ayrıntıları artık PLoS ONE’da görünüyor.
ML1190 olarak adlandırılan yalnız örnek, daha önce başka bir spinosaur türüyle karıştırılmıştı, ancak Portekiz’in Lizbon kentindeki NOVA Bilim ve Teknoloji Okulu’ndan paleontologlar Octávio Mateus ve Darío Estraviz-López tarafından yapılan bir yeniden analiz, yeni bir türün ilanıyla sonuçlandı. cins ve türler. Paleontologlar, spinosaur evrimi, soyoluş ve davranış anlayışlarına katkıda bulunacağı için memnun olacaklardır. Şaşırtıcı bir şekilde, yeni araştırma, spinozorlar için olası bir başlangıç noktası olarak Batı Avrupa’ya işaret ediyor, ancak daha fazla kanıt gerekiyor.
Spinosaur fosilleri, paleontologların ve üç ila dokuz yaş arasındaki çocukların hayal kırıklığına uğramasına çok az rastlanır. Yazık çünkü bu dinozorlar son derece havalı, benzersiz fiziksel özelliklere ve kısmen suda yaşayan bir yaşam tarzına sahip. 41 ila 59 fit (12,6 ila 18 metre) uzunluğa ulaşan vücutlarıyla, şimdiye kadar yaşamış en büyük etoburlar arasındadırlar. Konvansiyonel düşünceye göre spinozorlar sığ sularda yüzerken balıkları yutar, ancak delil 2020’den itibaren bazı türlerin kuyruklarını bir yandan diğer yana sallayarak yüzdüğünü öne sürüyor. Bununla birlikte, fosil kanıtlarının azlığı nedeniyle bu hayvanlar hakkında pek çok şey bilinmiyor.
Yeni ismin genel kısmı, İberospinus, örneğin bulunduğu yerden, İber Yarımadası’ndan ve adının özel bölümünden türetilmiştir, doğa, 1999’da orijinal fosil setini ortaya çıkaran amatör fosil toplayıcısı Carlos Natário’ya ithaf edilmiştir. Erken Kretase dönemine tarihlenen fosilleşmiş spinosaur, Portekiz, Cabo Espichel yakınlarında bulunmuştur.
Spinozor Afrika’da, Britanya adalarında ve İber Yarımadası’nda fosiller bulundu; bunlardan ikincisi şu türler verdi: Vallibonavenatrix cani ve Camarillasaurus cirugedae. ML1190 örneği, Portekiz’deki 125 milyon yıllık Papo Seco Formasyonu’ndan alındı ve başlangıçta baryonyx yürüteça spinozor İlk kez 1983’te tanımlandı. Aynı örnekten yeni kemiklerin keşfi ve ayrıca spinosaurlara ilişkin yeni bilgiler, yeniden değerlendirme için itici güç sağladı.
1999’da ML1190’ın keşfinden bu yana, Estraviz-López bana bir e-postada “mandibula, skapula, pubis, ayaktan bir pençe ve vertebral kolonun çeşitli unsurlarını kurtardık” dedi. Dahası, “spinosaurid dinozorlar hakkında yeni araştırmaların patlamasını göz önünde bulundurarak fosili yeniden değerlendirmek istedik” diye ekledi. Araştırma 2019 yılında yapılmıştır.
Estraviz-López ve Mateus, fosilleri incelemek için CT taramalarını kullandılar, diğer theropodlarla (iki ayaklı etçil dinozorlar) karşılaştırmalı analizler yaptılar ve olası bir evrimsel soy ağacının taslağını çıkarmak için bir filogenetik analiz yaptılar. Bu çalışma, numunenin ait olmadığının anlaşılmasına yol açtı. baryoniksancak tamamen yeni bir türe spinozor.
“Mandibulada benzersiz bir sinir konfigürasyonunun yanı sıra dişin düz bir ucuna sahiptir. [the back end of the lower jaw]kavisli olanı yerine baryoniks veya suomimus [a spinosaur found in Niger, Africa]”dedi Estraviz-López. “Ayrıca kasıkta aşağı doğru bir kemik çıkıntısı vardır ve kürek kemiğinde belirgin bir kas çıkıntısı yoktur. [shoulder blade] diğer bazı özellikler arasında. ”
Paleontologların çalışmalarında yazdığı gibi, bu yeni dino’nun tanımlanması, “İberia’yı spinosaur biyoçeşitliliği için bir sıcak nokta olarak güçlendiriyor”. Estraviz-López’e bunun önemini ve genel olarak büyük resme nasıl uyduğunu sordum. Spinozor evrim.
“Batı Avrupa’daki spinosaurid ailesinden en eski altı cinse sahip olmak, bölgedeki Jura döneminde bir köken için iyi bir örnek teşkil ediyor” diye yanıtladı. “Yine de, şüphesiz Jurassic spinosauridleri bulana kadar, bu hala taşa oturtulmuş değil” dedi.
Iberospinus natarioi ekolojisi açısından diğer spinosaurlardan çok farklı değildi. İki bacaklı yaratık muhtemelen zamanının çoğunu su içinde veya çevresinde geçirdi, ancak karada yürümek zorunda kaldığında sorun olmazdı. Stratigrafik ve tortul kanıtlar, bu hayvanın acı su bulunan bir haliç veya lagünün yakınında yaşadığını göstermektedir. Ancak, “sitenin stratigrafisi, sedimantolojisi ve paleoekolojisi nispeten karmaşık olduğundan” Estraviz-López, “bunu daha ayrıntılı olarak incelemeyi çok isterim” dedi.
Bu büyüleyici yaratıkların ve görünürdeki çeşitliliklerinin daha eksiksiz bir resmini elde etmeye başlıyoruz. Paleontologların yeni kemikler aramaya devam etmeleri gerekirken, aynı zamanda yüzeye çıkarılmış kemikler hakkında yeni gerçekleri de araştırmaları gerekiyor.
Daha: Korkunç Su Dinozorunun İyi Korunmuş Kuyruğu, Onun Müthiş Bir Yüzücü Olduğunu Gösteriyor.