Massachusetts Teknoloji Enstitüsü’nden (MIT) bilim adamları, yeni bir polimerizasyon işlemi kullanarak yeni bir malzeme yarattılar. Bir poliaramid türü olan 2DPA-1 adı verilen malzemenin plastik kadar hafif ve çelik kadar güçlü olduğu söyleniyor; daha da iyisi, pazara çıkış zaman dilimi için iyiye işaret eden endüstriyel ölçekte üretilebilir.
2D olarak polimerize edilen ilk polimer olan malzeme, sicim yerine düzlemsel bir yapı benimser; spagetti çizgilerini ve lazanya yapraklarını düşünün. MIT’de Carbon P. Dubbs Kimya Mühendisliği Profesörü Michael Strano liderliğindeki ekip, birçok nesil Ppolimer bilim insanını şaşkına çeviren bir sorunu çözmeyi başardı.
2DPA-1, kurşun geçirmez camdan altı kat daha fazla deforme edici kuvvetleri kaldırabilir ve eşit yoğunlukta çeliğin 12 katı akma dayanımına (malzemeyi kırmak için gereken kuvvet) sahiptir. Bir başka ilgi çekici özellik, su geçirmez ultra ince kaplamalar anlamına gelebilecek gazlara karşı geçirimsiz olmasıdır.
Bu tüketiciler ve işletmeler için ne anlama geliyor?
Henüz erken ama 2DPA-1 çok özel bir şeyin başlangıcı olabilir. Sürecin kullanıma sunulması (patentler zaten alındı) birkaç yıl alabilir, ancak yeni polimerizasyon sürecinin mevcut teknolojiyi kullandığı göz önüne alındığında, bunun günlük yaşam üzerindeki etkisi çok uzun sürmeyecektir.
Ultra ince, tamamen su geçirmez kaplamalardan dizüstü bilgisayarlar ve akıllı telefonlar için süper hafif kasalara kadar (magnezyum veya alüminyum alaşımları yerine), çeşitli endüstrilerde çok fazla kapsam vardır. Bazı durumlarda metali korumak için boyanın yerini alabilir, yüksek çekme mukavemeti ve dövülebilirlik gerektiren köprülerde ve yapılarda metalin yerini alabilir.
Aktif soğutma sistemlerine ihtiyaç duymayan veya daha güvenli araçlar üretmek için kullanılmayan su geçirmez sunucular üretmeye yardımcı olabileceğinden, veri merkezlerinin ayrılmaz bir parçası bile olabilir. Araştırmadaki bir sonraki adım, ilk etapta polimerin nasıl 2D levhalara dönüştüğünü ve başka tür malzemelerin üretilip üretilemeyeceğinin (örn. 3D versiyonu) anlaşılmasıdır.
Geriye başka sorular kalıyor: Yandığında ne kadar güvenli? Hangi sıcaklıkta tutuşur? Gıda açısından güvenli mi? Nasıl bozulur?